Levensteken
Mijn verbeelding sleurt mij mee
Onthutst in mijn ideeënstroom
Daar ik dit amper kan bevatten
En ik hier wakker over droom
Mijn traag besef drijft mijlen ver
Achter mijn kennis van het feit
En zal pas tot wasdom komen
Na ongemerkt verstreken tijd
Ik betwijfel toch mijn vondst
Die zo macaber is gebleken
Terwijl ik alle woorden zoek
En het kleinste levensteken
Misschien als ik bij herhaling
Dit in de krant weer herbeleef
Kan ik werkelijk accepteren
Dat hij dood in water dreef
Geplaatst in de categorie: lichaam