Netgedichten

netgedicht (nr. 6.104):

Zintuigen (2)

de stilte zoekt fluisterend
een uitweg de luide kermis
van het dagelijkse bestaan
ontvlucht in oren verdwaald

de veelkleurigheid verschiet
naar zwart-wit het bont geheel
wordt genegeerd door rancune
en onwetend gevit vierendeelt

de huiswijn van de kerk proeft
naar oma’s soep met ballen
de boon uit de koek trakteert
de tong op hoog zoengehalte

de frisheid van de morgen lijkt
de graslucht uit de jeugdtijd
de kolenkachel het varkenskot
de neus gehavend baart zorgen

de warmte van kloppende harten
brengt ego’s strelend sociaal
gevoel bij de dikke huid verteert
beschaving is zintuiglijk bepaald