De glimlach sterft

Er ligt een mooi evenwicht
Een eigen, klare taal
In het menselijk gelaat
Die het gemoed lezen laat
Achter een onderhuids web van spieren
Zoals angst mond en oog openspert

Een vrouw toont het nog wat meer
Hoewel hun vetlaag alles weer effent
De snelle opgetrokken wenkbrauw
Een bijna onzichtbare groet
Vertraagt als ze over de wieg buigt

De glimlach reikt verder
Raakt de vriend
Stemt de vijand gunstig
Al stort hij vaak in achter het masker

Schrijver: Wim Veen, 7 maart 2005

wim.vandeleenetelenet.be

glimlach

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.028