4059 resultaten.
[ Vakantie toen: storm ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
250 Vakantie toen: storm,
regen -- kon het nog maar eens
zo tegenzitten!…
[ Lentekathedraal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
170 Lentekathedraal:
wijd open staan de deuren --
van de beukenlaan.…
[ Gelukkig zijn is ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
198 Gelukkig zijn is
durven dansen met één been --
boven de afgrond.…
Een man met zijn gedichten
gedicht
4.0 met 58 stemmen
16.023 Daar stonden we dan,
op een afstand, maar toch,
een man en zijn gedichten
en ik, een jongen nog,
of net niet meer.
Ik kende zijn gezicht
maar ieder woord van
hem was vreemd.
Later, thuis, alleen,
heb ik gehuild bij de gedachte
dat de man en niet de woorden,
de zon en niet het licht,
en dat hij nooit iets anders
is geweest…
Groot hart [2]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
218 Alleen. Tussen eenzame harten
onbegrepen anderen begrijpend
met aandacht, mijn wachtwoord
de hoofdsleutel in mijn genen
Spartelend deed ik het al
verder kon ik nog niets
als baby, als volwassene
zou niemand het moeten afleren
zou niemand het moeten opeisen
wanneer hij zich gekwetst voelt
door gekwetsten, verongelijkt
door de wereld…
[ Ik leef mijn portie ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
193 Ik leef mijn portie
van de eeuwigheid, een kreet --
doet mij huiveren.…
[ Uit het hart schrijven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
202 Uit het hart schrijven
luistert nauw, elk spontaan woord --
kan een misser zijn.…
[ Wat heb ik nodig? ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Wat heb ik nodig?
Weinig. Helaas is er veel --
te weinig weinig.…
rommelmarkt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
300 ( brocante avant la lettre )
een ongehoorde
hoeveelheid zooi
tentoongesteld
op de markt
grijpgrage vingers
vonden altijd wel iets
van hun gading
zo was het toen
en zo is het nu nog
alleen heel anders…
[ Zon op de dakrand ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
203 Zon op de dakrand,
eronder lijleiden wij --
een schaduwleven.…
Vossiusgymnasium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
219 vredig in een kalme wijk
ontwaart zich onze oude school
statig maar ook glorierijk
sereen monumentaal symbool
is de klok zo snel gegaan?
unieke jaren zijn voorbij
stil vervaagd uit mijn bestaan
gezonken in het wassend tij
yuppenschool in deftig zuid
mijn plaats onder de zon
nog heug ik mij het belgeluid
als 't eerste uur begon
stemmen…
[ Echt, er klopt iets niet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
191 Echt, er klopt iets niet,
als je meer dan anders leeft --
tijdens vakanties.…
Happy End
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
213 De vervulling van een wens
is even een geluk, een goede
afloop als je daarna doodgaat
of een begin maakt, met iets nieuws
een volgende fase of stap
Voor een blijvend Happy End is het
hiernamaals uitgevonden, en de troost
die je ontleent aan nakomelingen
met de bijgedachte dat later, ooit
alles goed zal komen
Totdat je begint te begrijpen…
Terug in de tuin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
242 Ik kwam iemand tegen en vroeg
'Waar ga je heen? Wat ga je doen?'
Daarginds is een groot veld
waar ik ga zingen
om mijn ziel te bevrijden
Mensen zijn van goud, sterren-
stof in het grote, grote veld
- eindelijk terug in de tuin
'O, mag ik met je mee?
Weg uit de smog!'
We tollen maar rond
in uitzichtloze nevels
maar heel misschien
verandert…
Het verleden is voor iedereen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
214 Ik heb een winkel vol
oude spullen, het is moeilijk
om ervoor te zorgen
dat ze niet verkocht worden
aan snobs zonder besef
van hun echte waarde
zonder het minste besef
dat die in hun geld
niet valt uit te drukken
alleen in belastinggeld, jaarlijks
te innen voor het onderhoud
en alles wat erbij komt kijken
om de werken te laten bekijken…
Kavkas #2
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Misschien zijn we hier ooit gestrand
op de hellingen van deze bergen
tussen de witte toppen en het lage land
Zeker hebben we woorden bedacht
om dat verhaal te vertellen
en zijn we de wereld in getrokken
met dat antwoord op de vraag
Waar komen we vandaan?
Uit de buik van de boot
als beeld van onze Moeder
Aarde, die geboren is waar ze…
Weten wie we zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
202 Ik passeerde mijn ouders
van veel jonger tot anderhalf
keer ouder dan zij, serieuzer
werd ik, grootmoeder werd ik
Ervaring, mijn leven
herkennen in vrienden
en het terugzien
in de kinderen en kleinkinderen
Samen optrekken
onze lichamen vertrouwd
met mankementen, pijn
en rommelige herinneringen
En nu wil ik naar buiten
weg uit het…
Nippend uit de kelk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
238 Ik daag jou uit, langzaam
om jou heen dans ik dwars
door de laserstralen heen
mijn ogen laten je niet los
Ik dring ver genoeg in jou door
om niet meteen met je mee te gaan
We spreken af voor morgen
en daarna over een week
Thuis wachten mijn ouders
met hun dromen over mij
In de stad wacht een carrière
en in mijn lichaam wacht alles…
Stagiaires
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
226 Mijn belangrijkste daden
waren het stilleggen van het werk
om met jullie te praten
over de regels en jullie ideeën
steeds opnieuw te vragen
Waar gaat het om?
Waar zijn we mee bezig?
De vaardigheid oefenen
om kritisch te zijn
gebaande paden te doorgronden
ze te durven toetsen en
de beste aanpak te kiezen
Ik ken jullie namen nog
Hoe…
Jong en oud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
247 Na mijn opleiding is het feest
Iedereen aan tafel, nu
gaan we de wereld in
de problemen oplossen
Iets mooiers bestaat er niet
We kunnen het
We hebben er recht op
Alles is mogelijk
Wie doet wat?
Wie heeft er een plan?
...We waren het niet eens
...en dat zat ons tegen
...Het feest ging niet door
...Geen geluk voor alle mensen
...Missie…
Longe Exul
poëzie
4.0 met 3 stemmen
2.176 -O vreemdling met uw bruin gelaat,
Vanwaar?
-Van 't westen, van 't gebergte!
-Die weg is zwaar!
Wees welkom... ach,
Wat is uw ros bestuifd, bezweet!
-Maar o mijn land...
Eer dat ik ú vergeet'!
-O vreemdling met uw zacht gelaat,
Waarheen?
-De bergen over, naar de zee!
-Gij zijt alléen,
De nacht begint,
Er dreigt gevaar, dat gij niet…
Ik maakte foto's van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
189 Ik maakte foto's van geluk:
haarscherp vrijende paartjes
En ik voelde me een gluurder
Zo verging het iedereen
die de serie bekeek
Niemands hart ging open
Ook niet van de vrolijkheid
of het verdrongen verdriet
van lachende mensen
noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikken
Het was veel, maar geen geluk
Dan de winnaars…
[ Ik wil vergeten ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
226 Ik wil vergeten,
en zeker niets vergeten --
toch te vergeten.…
[ Bijzonder willen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
198 Bijzonder willen
zijn is heel normaal, denk jij --
zo gewoon te zijn?…
[ Je moet de waarheid ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
221 Je moet de waarheid
herkennen in de leugen --
anders werkt ze niet.…
[ In de doolhofstad ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
167 In de doolhofstad
kaatst men maar rond, altijd weer --
ontmoet je elkaar.…
[ De klokken lokken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 De klokken lokken
mannen met bonte sokken --
naar noorderdokken!…
[ Mijn hele leven ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
260 Mijn hele leven
groeien de bomen van thuis --
verder in mijn hart.…
Exit Mule
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
293 De katapult van Moroni
Het dak was er niet meer
De muren waren rood
De vloer was rood
De doorgestikte deken,
met de hand gemaakt door oma, was rood
De ruiten waren rood
Alles was rood
Stukken van de muilezel ingewanden en botten
faecaliën en haren
lagen verspreid
door de kamer
samen met stukken
dakpannen en kalk
Alles was rood…
Droomschaduw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
196 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
gedachten een wereld vormen.
Dromen van diepgang
dagdromend vergankelijk
ze blijven komen
met hun intieme kracht
ze leven slechts in schaduwen
overdag en tijdens de nacht.
Er is een verder weg dan hier
waar droomschaduw fantasie toelacht…