Alle inzendingen over taal

zilver praten in parken de gele knapenzon toont zijn gespannen lijf aan de meisjes op de kiezelpaden zij draaien hun zinnen als parasollen om en om --------------------------------------- uit: 'Dingen die niet vergaan', 1985.…

Ach, de dood is maar een korte leemte in de levensloop van de levende taal, als de geest haar duivelse masker vallen laat. De Poëzie de winst opeist, haar Muze het laatste woord verbindt in stervenszeeën van beroering, lijst dit als een tijdloze weg in het geweten en de richting wijst. Vanuit die cultuur, de abstractie en objectiviteit…

ik heb het aangeveegd. Elk overbodig woord De letters gesorteerd Klanken gezeefd. De rest weggespoeld Waar woeste woorden woekeren in diepe duisternis. Orde regelt zich gedachten netjes op een rij gevormd met heggenschaar. Grasspriet en zevenblad ertussen uit. Overzichtelijk. Aangeharkt mijn letterperkje Tot…

Met vaart vinden mijn vingers de vakjes met daarin de letters op mijn iPad scherm Steeds als ik een aantal vakjes heb aangetikt stelt zij mij voor een woord dat vaak dan niet precies is wat ik wil En het woord in mijn hoofd was al zo beperkt ... Woorden, wat zijn eigenlijk woorden? Ik probeer gevoelens, gedachten geluiden te vangen,…

nu wat zij zeggen? Babeltaal in Nederland ikke niet verstaan wij leef in die Lui lek land geest is sterve na de dood…

op dit zwijgende papier landt de hand met vastbesloten pen die het zwart op het wit wil zien watervlugge woorden springen van hak op tak achterna gezeten door ongeduldige tekens die punten op de i zetten terwijl het hoofd binnen de lijnen van het verblindende wit uit de band wil springen…

Ik ga nu aandacht besteden Aan over treden. Net als bij een trap Gebruik je bij elke stap Een trede. Maar overtreden Is met voeten treden.…

Ik vraag Luo wat snurken is in het Chinees want we hadden het over snurken in het Engels en toen zei ze iets ik weet niet meer wat maar ongetwijfeld was het Chinees voor snurken en ik dacht meteen die taal leer ik nooit maar dat was daarna na het vallen in de afgrond van een enkel onbegrepen woord…

je kunt met de mooiste woorden proberen het ultieme gedicht te schrijven maar nog voordat je een eerste zin hebt bedacht weet je dat het onbegonnen werk is wat de dichters ook schrijven en hoe goed ze het bedoelen het blijft slechts wegwerppoëzie de één zal het geschrift misschien een poos bewaren in de la van het dressoir terwijl de…

Plezantbomen Er was eens, nog niet zo lang geleden, een groot woordenbos met heel grote plezantbomen. De plezantbomen waren wel 100 meter hoog en staken boven alle andere woordbomen uit. Aan de rand van het bos stonden leukboompjes. Vogels deden zich te goed aan de duizenden leukboombessen. Slapen deden ze liever in de hoge plezantbomen…

Een ouderwetse horlogeveer Had totaal geen veerkracht meer. De horlogemaker keek door de loep En dacht 'versleten troep' Zo ongeveer. Terwijl ik altijd dacht: De rek is uit mijn veerkracht.…

Een wit vel ligt onaangeroerd op tafel en kijkt mij al dagenlang leeg aan. Er is niets wat ik het vel kan toevertrouwen of vertellen. Ik ben leeg en daardoor is het vel leeg. Het vel wil gebruikt worden, met zwart. De pen is vol, maar wacht dat die ter hand genomen wordt om het maagdelijk wit te ontroeren met zijn zwarte inkt-sappen. Wat…

ik wil iets zeggen ik kijk naar anderen wat zeggen ze en wat kan ik dus zeggen dat komt er ook bij en dat zijn hormonen en zo is mental coach ontstaan en ik doe niet alleen artiesten waar je bek-af van wordt Caroline snapte gelijk wat ik bedoelde zo iets…

En het stijgt maar steeds warmer en warmer ik voel, ik voel wat jij niet voelt het is niet koud is het al heet? lig de hele tijd te metaforen van mijn tenen tot mijn oren in de zon voel de zon ja, ik ben de zon! weet alleen niet wat ik morgen doe…

Een metafoor beschrijft de zaak Door middel van beeldspraak. Het klinkt raar Een metafoor is waar en niet waar, Er is iets niet in de haak. Ik sta er van te kijken Dat ze een appel met een ei vergelijken…

op deze opengebroken stille ochtend waarin het licht voorzichtig verschuift springen mijn woorden van schots naar schots voordat ze onder water verdwijnen teruggebracht naar ondoorgrondelijke diepten als de kringen vervagen ga ik leeg op weg naar huis…

Je moet je zelf eens horen ziektes vliegen om je oren vloeken en schelden heb je niets beter te melden je hebt het niet eens in de gaten als je bezig bent met praten zal ik een vloekpotje voor je maken ik wil je echt niet afkraken maar ik hoor graag een andere taal zónder vloeken: dat is normaal.…

Terecht wordt er taalvaardigheid gevraagd, Een goede zaak dat grondig uit te testen. Met vlag en wimpel slaagt er één als beste, Cum laude is de papegaai geslaagd. “Wij Lorres spreken feilloos alle talen, Door alles wat wij horen te herhalen.”…

vluchtig zijn woorden in taal en in tijd zó heb je een tekst en zo ben je hem kwijt het woord zoekt gezelschap een plek om te zijn in schrift of gesprek of in een refrein niets blijft voor eeuwig schrijf ik met krijt doch de regen wist zinnen en ook dat is een feit…

Is er eigenlijk een alternatief Of moet het altijd pervasief*. Wil je steeds het naadje weten Of alles voor zoete koek opeten, Aan jou het initiatief. Soms valt er over te praten Om de kerk in het midden te laten.…

Woorden schrijven verse sneeuw valt op verdriet en gelukkig ook op goed en slecht , op alles en iedereen wat krom is en toch weer recht, te geloven dat elke gesmoorde voetstap wordt gehoord door de ziende en de doven. Woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, alleen verzwegen bezitten ze de schijn van gelijk geluk,…

Heeft u aldoor pech, waar een wil is, is een weg. Want al zou u nog zo graag willen U moet uw kruit niet verspillen Of u eraan vertillen. Wel willen is geen feit Tot keuze van het woord, welwillendheid.…

Je taal wil op grote voet zomaar en zonder meer van zich laten horen. Je taal heeft geen poot om op te staan maar gaat met opgepoetste verhalen aan de haal. Je taal gaat graag morsend met woorden op de loop in je knellende kinderschoenen. Taal is een afgebroken tak met onbeschreven blad waarop woorden niet landen. Taal reist ontheemd…

Laatst heb ik zitten lezen Over auditieve synthese. Wat mij eraan stoort, Dat je leest via het woord Over wat je hoort. Enkel de auditieve ervaring telt, Niet wat er op schrift is gesteld.…

We schreven nog brieven hielden lang en langzaam van elkaar. Zochten naar woorden bloesemend licht soms of zwaar als een storm. Stuurden gevleugelde woorden hangend aan een zijden draad. Droegen onze brieven voor elkaar door het landschap. Bliezen adem in onze zielen en verlangden naar wat blijven zou.…

Laatst wilden ze proberen Mij te isoleren. Jawel, In een isoleercel, Om mij mores te leren. Maar wil je ISO leren, Zul je hard moeten studeren.…

Polen in het park, halsbandparkieten in een boom erboven, en ik met m'n Tibetaanse terriër, loop langs: kwart Hongaars, kwart Frans, de rest Fries, enkel wat Nederlands machtig Een Engelsman springt van de brug, liefdesverdriet om een Afrikaanse van de overkant. Wat staan ze daar te kijken, die Marokkanen, hij is al geland, er wordt al gebeld…

Ik vergis me, Het is (g)een neologisme. Het zegt iets over sanitair En over de hardware En gaat over hygiënisme. Tot mijn verdriet Kent Van Dale het woord nog niet.…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

de zon komt op. de zon gaat onder. langzaam telt de boer zijn kloten. ----------------------------------- uit: Gedichten 1938 / 1970, 1977…