Alle inzendingen over De Hakbijl Dader

waarom mag ik niet schrijven dat ik van je hou? waarom mag ik niet rijmen maar mag het wel van jou? lekker zoet over ons vrijen, kussen en de sex daar wil ik over schrijven al staat eenieder perplex rozen, kaarsen en een zoen laat mij je beminnen hoe ik het ook in zinnen smeed wil ik je voor me winnen laat mij de woorden spelen door…

frans meisje lief met je grijze t-shirt-je en je lieve lach je hippe mobiele telefoon een rooie met een camera en je minder mooie vriendinnetje ik ben sinds vanmiddag even na de friet verliefd op je aan ’t zijn zag je me net fietsen langs de franse school? je zat met je mooie billen op de grond tegen een muurtje te praten in je rode…

je ogen smeren honing op mijn beschuit zoet je lippen in massage op de mijne krachtige armslag laat angsten verdwijnen zachtjes lurk ik aan mijn thee, met suiker de eau de toilette die mij een kenmerk geeft laat je mij behagen op je hangende manier fluisterende woorden kriebelen van binnen en uiteindelijk kruipen we samen weer in bed…

De Ronde waar hij ooit fraai triomfeerde Kwam deze zondag naar 'zijn' Kanegem De dood, als in een sick-joke, haalde hem Net voor het peloton zijn dorp passeerde 't Is 'n manier van heengaan die verdomd Dicht bij het sterven in het harnas komt…

de aandacht die wordt opgevreten door je alleenstaande en zielige bestaan trappend naar alles van kritiek veeg je alles met slijm weer schoon ach waar de woorden sussen kussen druipt alles dat je haat weer langszij zij spelen met je verleden en angsten die jij ziet als weerspiegeling van zielen je blik immer naar beneden gericht want de…

Je zussen sneden hiel of tenen af en werden even bruid. De buit was jij. Jouw zwanenzang, jouw preuts gespin, jouw dansen op het ijs van middernacht, had je van een sprookje meer verwacht? Je bent een blinde op een uitkijktoren, je baadt in weelde, paart in kikkerdril. Vergeet wat je zo graag vergeten wil: het glazen muiltje en de vlekken…

Jozias van Aartsen spreekt van durf, kracht datgeen dat mist, minister president zet een toon, doe wat, wees eens een vent voer beleid, maak een punt, wees niet zo zacht! Balkenende, zie minister Verdonk U weet dat zij geen water bij wijn schonk?…

Ik mag je niet omdat je anders bent ik ben wit en jij bent zwart ik hou van jou maar mag het niet want ik ben wit en jij bent zwart…

wortels die aarde binden vasthouden tot één geheel vochtig door grondwater gevoed met regen niets van dat komt los zelfs niet als de zon schijnt om iets van warmte te geven want hét wordt niet gevoeld elke bouwsteen vraagt het maar zonder goedkeuring en vrees voor liefde is het gewoon niet toegestaan de tijd schrijdt voort en wortels…

Een gast in een eethuis in Veere Liet onlangs een schnitzel serveren Hij werd spontaan ziek 't Was net elastiek Zoiets is toch niet te verteren?…

'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald Een serie over zo'n gezellig buurtje Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje Waar de moderne mens niet meer naar taalt Want van dat lief, saamhorig pleingevoel Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…

ik besef nu pas hoe fijn het is om deze vrije dag samen te delen zon schijnt ons toe de bloei zit erin waar de natuur kijkt en vogels fluiten jij zit nu elders na ons avondmaal onze wegen scheidden tot voor kort onze dag ik besef nu pas dat ik van je hou niet omdat ik je zo mis het is de herinnering telkens siert die glimlach…

Laatst sprak een vorstin tot haar natie: Ik hecht zeer aan mijn reputatie Dus word ik onwel vervolgde zij fel Als ik mijn gemaal op zwart zaad zie…

dat mannen korter leven is een feit zij moeten immers heel hun leven beulen met zware lasten op de schouders zeulen geen wonder dat zo’n stakker eerder slijt ook vallen zij nog jeugdig in de strijd je ziet de knoken op het slagveld smeulen terwijl hun vrouwen met de vijand heulen want zaad is zaad, geen tijd voor somberheid het mannenleven…

ik ben in staat het zwaarste leed te dragen het uitzichtloos verdorren van een boon een snijbloem en zijn onverdiende loon ik zie het aan, doch niemand hoort mij klagen het rooien van de bintjes is gewoon een schaamteloze daad die af doet vragen of een beroep op normen ooit zal slagen toch blijf ik hard, negeer het machtsvertoon maar in…

het dier zit wat armoedig in de veren een rafelig en slordig ogend pak z’n financiële toestand – droevig zwak- verhindert aanschaf van gepaste kleren hij schrijdt hautain, als opgeblazen heren van adel met een lege plunjezak een overdaad aan schijn en kouwe kak z’n snavel echter blijft hij kranig weren hij staat bekend als brenger van geluk…

gras groeit nu groenig met de zon op kop bloemen kleuren alle kleuren een lach op je gezicht vogels vliegen tjilpend waar vlinders fladderen hemels blauwe lucht raar dat ik geniet?…

Twee lesbische dames uit Schotland Die vonden een roos op een rotswand Ze zeiden toen: jee, We nemen die mee Sindsdien doet die roos dienst als potplant…

Prinses Irene praat nu ook met doden Het schijnt haast net zo makkelijk te zijn Als praten met een boom of een dolfijn Tja, wat te denken over zo\'n methode? Ik weet alleen: soms helpt het als je weet Wat iemand nu waarschijnlijk dacht of deed…

Vroeg in de morgen Zong de merel een nieuw lied Wees tot troost en hoop…

de trap naar boven slijt aan alle kanten niets blijft heel de leuning blijft wijst de weg naar boven daar waar sterren hun opwachting maken je begroeten zie, de maan lacht terwijl de aarde afscheid neemt…

Het kleinste land ter wereld gaat failliet Het eilandje Nauru heeft zoveel schulden Dat crediteuren geen excuus meer dulden Als witwaseiland slechts rest een verschiet ’t Zijn toch de veronachtzamers der wetten Die in de crisistijd op kleintjes letten…

ik barstte uit het keurslijf van sonnetten de lettergrepen waren eensklaps vrij en dansten vrolijk in een woordenbrij verlost van alle regeltjes en wetten geen veertien zoutpilaren op een rij geen metrum dat mij ooit nog zou beletten mijn woorden en mijn zinnen te verzetten ik voelde mij een veulen in de wei de volta ging verloren in de…

veilige gedachten stralen tot op zekere hoogte nimmer trekt de wind bij als het even nodig is gek toch dat leven altijd maar dood wil en als het niet wil gaat het toch maar dan vanzelf…

druipend langs mijn huid slechten verlangens tranen door liefde pijn, angst verliefdheid onder ogen gevoel gaat diep zuchtend en kreunend versnelt je hartslag kriebels in je buik je benen losgeslagen verlangens lees mijn hart en neem me mee in de vlucht die verlangen heet…

jaren lang zocht ik wegen af om elke vorm van pijn naar het verleden te bonjouren elke traan leek zwaarder dan wat er ooit al was gebeurd nu is daar de overweging te vinden wat er al die tijd al was iets simpels en eenvoudigs wat mij van geluk laat proeven dat is wat mijn hoofdprijs kleurt…

Een vrouw op een strand nabij Veere Die liep zich vaak erg te generen Zag zij weer zo'n mens Met hangtiet of -pens Dan dacht ze meteen: krijg de klere…

zonder echt na te denken weet ik dat het echt zo is jij kan mij zo bekoren dat het haast schampachtig is het fluweel van je huid laat mij zweven op je benen de vrijheid die je mij geeft laat mij genieten als een wees heerlijk snoepen van al dat zoets ik geniet volop zoals je voelt kijk even in je ogen want ook jij moet genot uitkreunen…

zuiver speel ik nu al jaren en weet dat jij dat hoort zowel accoorden als maten nimmer is het nog ontspoort er zijn zieltjes die knijpen om er bij te mogen horen alles stellen zij in het werk om zich in de rust te boren geniepig kruipen zij naar binnen om een hartje te winnen want ze zijn uit op het hart dat klopt wat bij hen al langer…

De allernieuwste fitnesstrend heet ‘borren’: Aerobic pogoën op punkmuziek Waarbij het niet zo nauw komt met ritmiek En bakstenen gebruikt als halters worren Zo eindigt anarchie dus in een trend Met alles quasi-ongepland gepland…