eindelijk vrij
ik barstte uit het keurslijf van sonnetten
de lettergrepen waren eensklaps vrij
en dansten vrolijk in een woordenbrij
verlost van alle regeltjes en wetten
geen veertien zoutpilaren op een rij
geen metrum dat mij ooit nog zou beletten
mijn woorden en mijn zinnen te verzetten
ik voelde mij een veulen in de wei
de volta ging verloren in de mist
ik sloopte energiek de twee kwatrijnen
terzinen werden gretig uitgewist
geen rijmklank zou mijn vrijheid ondermijnen
ik had mij jaren jammerlijk vergist
en nooit meer liet ik een sonnet verschijnen
Geplaatst in de categorie: lightverse