Alle inzendingen over maart wereld dag

Ik ben gek op hout Ik hou van hout Maar in de natuur Niet in mijn ‘bek’ Dat houten bestek Goed voor het milieu Maar niet voor m’n mond ‘mij niet bellen’ In de rugzak van m’n leven Zit naast een drinkbeker, koppie Nu ook een stalen bestek Want dat streelt m’n ‘bek’ Dan, dat in de vrije natuur Een lekker bakkie koffie Uit een warme…

Het is een dolle en dwaze wereld en ik doe mezelf een belofte. Deze dag wordt een gouden dag. Alles gaat veranderen. Ik voel dat het mogelijk is. Ongecompliceerdheid wordt een nieuwe troef. Ik stap naar buiten en groet met enthousiasme de mensen die ik tegenkom. Glimlachen vallen me toe.…

De lentezon deed alles openbreken, de wereld om me heen bleef leeg en stil. Nieuwe vogels hoorde ik zingen. Vuurwantsen zag ik het terras veroveren. Vreemde wezens vulden dag na dag het scherm. De dagen gingen hun eigen weg, we konden ze niet volgen, we verdwaalden.…

Het was de dag dat je ogen blonken, de dag dat je glimlach straalde en ik je mond voelde. Het was de dag dat je geen woorden gebruikte, de dag dat je handen ontdekten en mijn hart sneller ging slaan. Dat was de dag dat ik wist dat er ook in mij liefde ging groeien.…

'n Dag zonder lach Is 'n dag zonder doel 'n Dag zonder schater Is 'n dag zonder gevoel 'n Dag zonder verhaal Is 'n dag zonder leven 'n Dag zonder droom Is 'n dag zonder beleven Maar 'n dag mét jou Is 'n dag zonder kou Mét een glimlach maar ook geschater Bij jou voel ik me als een vis in het water ...…

sinterklaas kloppende kinderhartjes stiekem de trap af hand in hand verbaasde oogjes werkelijk waar ? bergen speelgoed zelfs een verwonderd kijken van een paard in de kamer vol kindergeluk handjes beginnen te strelen lijfjes beginnen te beven traantjes van kinderlijk blind dank je wel , lieve sint toen op dat moment maar…

Waar de nacht en dag afscheid namen, een nieuwe dag keert weer. En de zon doorbreekt de wolken, smelt het witbevroren gras, condens verdwijnt van de ramen, en wordt weer doorzichtig glas.…

Ik draai me nog een keer om, Zacht streelt je stem mijn naam - dag jij - Ik doe de deur dicht, de stilte barst het huis uit. De wind verweeft zich met mijn tranen. - Niet huilen – zeg JIJ - Ik draag je mee in mij -…

orkest der bloemen Kleine vuurtjes in de hemel, vormen het sfeerlicht Het decor wordt langzaam beschenen, terwijl schaduwen de wimpels zijn Rust is de wakende vader, stilte zijn metgezel Sereniteit volgt hun voetstappen, samen vormen zij de essentie Zachtjes glijdt het nog voort, koning van zijn rijk Wachter van de nacht, tot de dag…

Zwijgend loop ik verdoken, de dagen worden oud. Ik vermijd de klank van het licht en wacht tot jouw stem zich weer ontvouwt.…

Er zijn geen dagen dat ik je vergeet geen dagen dat ik niet aan je zal denken het is alleen ontzettend jammer dat ik niet gewoon aandacht aan je kan schenken. Er is geen dag dat er geen tranen branden geen dagen dat ik ze niet laat gaan, het is alleen zo jammer dat ik nu niet naast je mag staan.…

alleen de nacht brengt donkere ramen neemt de leugens in bezit verfraait de kamers met lege tafels …de waarheid blijft onuitgewist alleen de nacht verzamelt de schaduwen vult de hoeken met gelogen woorden verbergt de tijd tussen woedende tanden …verraden hebben jouw ontrouwe handen alleen de nacht vlucht voor de dag kropt alles op wat…

Er woonde een man eens in Schagen die durfde geen meisjes te vragen nu is het te laat geen vrouw meer paraat hij is nu een oude van dagen.…

In verlangen naar gisteren, Naar warme dagen In de stilte van het licht, Door verbonden stralen In zoeken naar troost, Naar bewoonde ogen In het ontdekken van tranen, Door weinig woorden In schuilen in armen, Wil ik dagen wenen In vinden van liefde, Wil ik de pijn vergeten…

Het is maar goed dat je niet weet wat de dag van morgen doet. Vandaag ben je uit je humeur want het leven stelt je even een beetje teleur. Maar de dag van morgen kan misschien ècht verdriet bezorgen. Geniet, leef bewust, elke dag omdat je niet weet wat de dag van morgen brengen mag.…

Naakte woorden soms zwart soms wit rakend gekleurd tot op het bot groei in lijnen van getekende tijd open jouw hart, ontvang en geef laat liefde elke nieuwe dag kleuren…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…

Ach, wie wil er nog weten wat je voelt Wat je eigenlijk met je woorden bedoelt Men knikt ja en schudt nee En leeft zogenaamd enorm met je mee Er zijn van die beroerde dagen Dat je je wel eens af zit te vragen (en dat zijn er best veel welgeteld) Leven de mensen om ons heen alleen nog maar voor geld?…

Morgen weer een dag als deze nog niet is afgesloten worsteling met alles in mijn gedachten zullen ze morgen vrij zijn of zal ik wederom zeggen morgen weer een dag…

Ik bloos bij het ontwaken en hoop dat deze laatste dag zich nog eens mag herhalen.…

de dag staat aan het raam een grijze vrouw met vermoeide ogen de dromen liggen bijna afgedraaid tussen de lakens een laatste restje zoete sluimer uit de diepte komt langzaam het weten boven drukt op mijn borst de grijze vrouw van weer een dag…

Elke dag sterf ik een beetje meer, verbannen door jouw hart heb ik geen enkel verweer. Zoals een treurwilg heb ik de eerste bladeren verloren, mijn liefde heb je al tijdens de zomer ingevroren. Dag na dag schud ik de tranen van me af, het is de herfst die jij me gaf.…

zware dagen van droefheid en gemis verdriet om degene die er niet meer is zware dagen waar geen einde aan lijkt te komen... en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn...…

langzaam open ik mijn ogen en lach, ja, lach naar haar, mijn nieuwe dag. want valt ze tegen dan denk ik maar, er zitten er toch 365 in een jaar.…

Iedere dag…

en reikhalzend licht streelt warme gevoelens intens vreugdevol als goudvlokken sneeuwen en een regenboogkrans de hemel vult Ik adem diepe geuren proef de dichte stilte die zich opent in een adembenemend panorama omgeven door herfstbladeren stroomt levenskrachtig bloed de nieuwe dag weer in…

zo vol, volledig als de cyclus zich rondt en haar glans werpt in neerschijn van de nacht zo duister, volkomen als schaduwen ijlings vluchten en vensters donker oplichten zo stil, volmaakt als het uur der waarheid zich geruisloos terugtrekt en helder zicht weer aanstonds verschijnt…

Het is al zo lang voorbij hoe kan het nou Dat jij iedere dag minstens één seconde in mijn gedachten voorbij gaat? Zelf als we elkaar zouden tegenkomen zijn we zeker weten uitgepraat Inmiddels ben je me denk ik al lang vergeten Maar het antwoord op die vraag zal ik nooit zeker weten…

Die eendagsvlieg ben ik alleen duurt mijn dag zoveel langer...…

de aarde in zijn waarde het leven niet gegeven niet bedoeld om op te geven nooit te vroeg nooit te laat niet veilig in een hoekje maar open en bloot op straat wel bestaan en vergaan niet om het even om te leven om te zijn en te doen niet om de voordelen niet om de poen gaan en staan niet blijven over zere plekken…