Alle inzendingen over samen

Als je onrustig ligt te slapen Gevangen in een nare droom Machteloosheid zonder wapen Angst je overheerst in bed Lig ik naast je Houd je duisternis in toom Dan ben ik daar Het is goed schatje Ik ben bij je Het komt heus goed Ik ben er voor je En hou je vast Als je geen uitkomst ziet Hoe je nu verder moet Laat mij degene zijn Die op…

Eén paar pracht en praal. Maanlicht vormt het levensboek. Vuur bij open haard.…

de lijnen zijn helder jij hebt ze getekend met scherpe punt soms rond het rechte van afkomst wordt niet verhuld een blauwdruk voor leven zo leek het heel even wij zijn de vlakken gaan kleuren met alle gebeuren al snel vervagen de lijnen in het grijs van de dagen jij tekent niet meer maar neemt het levenspalet kleurt…

Ik draai me op mijn rug en jij geeft mee Je hoofd op mijn borst je been over mijn been Ik kijk in het donker om mij heen en ik zie niets Je bent warm en twee seconden lang Snurk je zachtjes tegen me aan Ik lig in het donker voor me uit te kijken Niets te zien Alleen maar gelukkig aan het zijn…

in je ogen las ik het verlangen naar de reis heb je een hand gegeven en wij zijn gegaan samen op ontdekkingstocht of liefde wel bestaat na de bekende pleisterplaatsen kwamen snel de echte vragen of je samen nog jezelf bent en dat een ander eigenlijk nooit went wat heb je opgegeven om met elkaar op weg te gaan wij…

hun zielsverwanten voor even gevonden als ze samen de golven van de betekenis volle woorden volgen…

jij hebt de stilte van de nacht vergaard na uitgedragen passie nog tril je zacht het welbehagen kwam zo krachtig onverwacht je ademt al het eerste licht dat valt op je gezicht met ogen die klaarwakker zijn fluister je het was zo fijn…

zag je lopen in de wind stevig stappen maar nog sierlijk als een kind haren dansten kregen vleugels werden blond gedragen door de sterke vlagen en in de luwte van je ogen vond ik rust toen ik je kuste op de dijk met liefde binnen handbereik bracht het windje in de rug ons toch niet sneller terug…

Slaap zacht, wacht en wacht de dagen wiegen in voorlopig getreuzel verdoven de pijn van het eenzaam oorverdovend langzaam ontwaken uit een zekerheid dat wellicht verlaten van ooit tedere warmte niet anders kan, verandering en het haast vaste weten dat duidelijk in mij weerklinkt ga beginnen met beminnen wat ik als landschap heb geschilderd…

Mijn hart is dood… Kom allen nu samen, mijn jonge liefden, een laatste keer. En noem het éens nog met de oude namen, en koos en vertroetel het als weleer… Mijn hart is dood… Kom allen nu samen, mijn jonge liefden, een laatste keer.…

ik viel niet op je ogen wel voor je open blik die sprak met mij de taal van de godinnen en danste op je lach die zacht je wangen krulden tot ik jouw lieve kuiltjes zag jij hebt je neus niet opgetrokken toen ik rood verlegen werd maar groette met een warme blik die alles van me wist na al die jaren weet ik nu in jou heb ik…

het was niet het spel van jouw vingers op mijn huid het waren de letters die jij schreef op de deur van mijn huis met het licht van de maan in een woordloos begroeten jij nam de nacht en sterrenpracht mee in je zomeravond entree wij donkerden omarmden stilte als intiem moment in dicht bij elkaar schreef ik op je huid wanneer…

Als je lang alleen bent kijk je minder in de spiegel spiegel je dus minder blijf je langer alleen!…

alleen, sta je daar tussen die duizenden grassprietjes, maar zal ik jou eens wat vertellen paardenbloemetje, ook al zijn die grassprietjes er in de duizenden, dat wil nog niet zeggen dat ze ook samen-zijn!…

Dat bord ligt daar in stukken weer een aandenken kapot ons samenzijn tot op het bot verrot maar de angst voor het niet-samenzijn heeft bij ons de overhand wij zwijgen alles weg maar het is een waanzin waarin we zijn beland ons huis brokkelt af het tekent ons bestaan ik laat het begaan.…

Ik keek ademloos door een kier. Mijn ademhaling ging met haar ritme mee. De climax zat in haar zucht van verluchting. Dat hij alle koffers in de achterbak kreeg.…

jij hebt je hand op de stenen gelegd die ik wilde werpen merkte het groeien van woede en wanhoop leidde me af naar een ander pad dat rust aan ons gaf wees mij het nieuw perspectief van gezamenlijk leven wij hebben die stenen gebruikt voor de bouw van ons huis…

Eenzaamheid wordt doorgaans veroorzaakt door ieders persoonlijke binnenwereld Maar veelal gecontinueerd door dé buitenwereld Wil je vereenzaamden bereiken dan zal je meer dan je best moeten doen en langdurig, meermalig blijven pogen en vooral niet opgeven, vooral doorgaan!…

't hart doet pijn de hand doet zeer maar waar moet je naar luisteren? en wanneer.. moet je weer iets nieuws grijpen? of blij zijn met wat je al pakken kan.. echt heel diep naar binnen kijken? en heb je er wel plezier van.. al die dingen die iedereen wil weten waar het pijn vanbinnen doet hoe kan ik het vergeten? nee, dat kun je niet want…

Geloven in een wonder geeft geen tastbare verklaring. Geloven in de waarde heeft een tactvolle benadering. Wat heb jij nodig om hun gevoelsleven te bereiken? Wat is jouw doel om wat een ander doet te vergelijken? Raak het vertrouwen en deel compassie en beleving. Durf te balanceren voor een unieke samenwerking Beweeg jouw gevoel en intuïtie…

je hebt geen vleugels toch vlieg je mij voorbij kijkt lachend om en wenkt naar mij ik loop op wolken naar je lach je ogen leiden mij naar duizelingwekkend hoog na het sterrenraken landen we voldaan in aardes warme schoot…

Dat is wat ik bedoel zei je: ganzen godvergeten hoog hun dunne geschreeuw wat is het dat alleen zijn samen dat blinde lot weten van die diepte die we hemel noemen het is een heel oud gevoel - soort medelijden ouder dan ik ik heb dit mijn leven lang gezien en gehoord ik heb als kind gedroomd dat ze me mee wilden nemen ik weet nu dat ik ergens…

Jij en ik, zij aan zij Ik reik naar jou Jij reikt naar mij Elkaar zoeken op de tast Welk pad we ook kiezen Elkaars handen vast Voel je je klein Trek je aan mij op Ik sta naast je, ik zal er zijn Niet alleen hoeven staan Jij vangt me op Ik laat me gaan Soms allebei gebukt Dan weer stromen Van liefde, zo verrukt Samen, dat zijn…

oh, verteller geef ons een verhaal laat ons zitten en naar u luisteren verhaal ons over de dochter van de Koning. is ze werkelijk zo mooi? over steden ver hier vandaan oh, verteller, of het nu verhalen zijn over sprookjes van duizend en een nacht de Sultan met zijn haremdames ? wij hangen aan uw lippen . we zorgen dat uw mond vochtig…

bruggen zijn gebouwd tunnels gegraven bergen geslecht dalen gevuld in een leven vol dagen was het ravijn wel zo diep en het graniet onbegaanbaar bleef de rivier in al die tijd echt onbevaarbaar mogen wij wel de aarde trotseren of is leven van elkaar leren…

jij stak je hand uit maar ik kon niet aan jou tippen keek naar je op ogen en je blonde lach die zonder voetstuk was nooit heb jij neerbuigend over mijn knievallen gedaan of mij het gevoel gegeven van om de vinger winden ik ben zielsgelukkig met jouw welbevinden…

zag je gebaren een vragende hand vingers gespreid je stem klinkt verloren dat wat je was ben je kwijt oogt nog vol twijfel hoopt op een wonder maar verdriet kent geen tijd heb je schouders gepakt in een woordloos omarmen er bleef voor ons geen respijt…

drijf maar mee langs blauwe luchten spreid je schaduw uit ritsel bladeren met zachte zuchten tot een lommerrijk geluid golf het water als de zee haar stranden kust sneeuw de gletsjers tussen bergen gun rivieren even rust deel maar in het leven om je heen je staat op deze aarde nooit moederziel alleen…

het water wilde niet scheiden in jouw stroom en de mijne het bleef vloeien uit de bron die we samen hadden geslagen ik geselde wind jij verdroogde de regen wij kwamen elkaar steeds weer tegen hebben de vloed toen gesplitst bij de oorsprong met stenen de bedding verlegd maar het hek van de dam heeft het niet kunnen houden wij…

zag je gezicht in de gepoetste roodkoperen olielamp je ogen van groot naar klein in de zwaai van de kajuit je lach deinde op de golven buitengaats voor de wind het zeegat uit maar op de valreep wendde je het steven jij zocht de ruimte niet het avontuurlijke van alles op te geven voor jou geen schippersvrouwverdriet…