Alle inzendingen over emoties

ik zie je nog steeds liggen, lief aan levensreddende slangen van gestapelde apparatuur en de buis die zuigend leven ademt in onwerkzame longen rode en groene lijnen waaraan mijn ogen zich vastpinnen lezen golvend jouw lichaam naast opspringende cijfers als tussen strakke lippen zwijgend woorden hangen aan de spoedeisende wens het…

Steeds meer moet losgelaten worden en wordt de vriendschap met jou een achtergrondgebeuren, een stille melodie die er wel is, maar niet meer op de voorgrond zingt. Wie weet wat echt in eigen hart weerklinkt en wat er is aan liefde en verlangen? Wie kent de diepste roerselen die blijven hangen nog lang nadat de rozen zijn verwelkt? Ik kan…

eindelijk is het zover donderdag mijn operatie borsten ondergaan ik ben blij dat ik dit heb gedaan kan ik mijn verleden achter me laten soms zo ongelukkig ermee verdrietig van mijn ex die me zo onderdrukte me manipuleerde en zei ga nou maar met me mee doe die operatie en doe zo veel mogelijk cc dan verdien je nog meer geld was voor hem toch…

ik hoor je nog narrig dat ik je niet begrijp mijn koeterwaals geen taal in jouw verfijnde wereld waar niet met bakstenen gegooid op onbegrepen hoofden ik hoor je pen nog krassen met de felle githeid zoals alleen gevallen kraaien kunnen bij het pikken van een lijntje om dan in de stilte van de wereld ontkleed mijn liefde uit te drukken…

Dit gedicht is opgedragen aan alle mensen die slachtoffer zijn geweest van dit vreselijke feit of die dit momenteel nog zijn. Praat erover en verlicht je verdriet door een eind te laten maken aan deze vreselijke gebeurtenis. En dit kan je niet alleen, vraag hulp, blijf er niet mee lopen!!! In stilte genomen Niemand mocht erachter komen…

raak me los waar vaster zou verstikken leer mij te kijken zonder argwaan maak al het bitter ietsje zoeter maar bovenal geef mij weer grond om op te staan…

Verscholen in jouw hoofd wandel ik je leven mee Zie benauwde kronkelpaden voel je voeten in het zand Ik drijf op je gedachten woeste stromen af Hoor elk woord in stereo wanneer je spreekt van liefde die niet kan, die niet mag Heen en weer geslingerd tussen hem en haar en jou schommel ik duizelend mee Achter jouw ogen waak ik en zie dezelfde…

Wees open jij mens Geef jezelf helemaal Levend vol emoties Spreek je eigen taal Wees open jij mens En je zal ontvangen Liefde en genegenheid Blosjes op je wangen Wees open jij mens Glimlach wees eerlijk Deel je verlangend hart Een gevoel zo heerlijk Wees open jij mens Ver zal je dan komen Koester je warme ziel Leef je mooiste dromen…

spanen hangen langs de boot een stroom drijft me voort ik weet niet naar waar van het vreemde hier in het uiteinde van een afgehakte loot naar het onbekende daar ik heb weet van de verlamde passie de opgesloten sier alsof een eeuwigdurend zielenstaar mij voortduwt in het zand van de woestijn, wellicht een onvermijdelijk levensgebaar…

Met mijn vrolijke karakter En mijn woeste gedrag Ziet niemand mijn tranen Alleen maar mijn lach. Maar die lach is er niet altijd Soms is die verscholen, Soms ben ik hem kwijt Maar hij is niet gestolen Dat is een feit Hij komt vanzelf weer terug Wanneer de tranen zijn verdwenen Alleen is het niet altijd vlug Dat ik niet meer hoef…

Je bent niet eerlijk tegen me geweest, Dus waarom ik van je hou, Je was me ontrouw op dat feest, Ik wil niet meer worden jouw vrouw. Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde…

Ik kijk uit het vensterraam naar de weg van asfalt auto's razen voorbij, een claxon toetert een vinger die verschijnt en een vent die foetert. Ik sta in het bos zie paddenstoelen rood met wit vertrappelt door een kindervoet de bomen wuiven heen en weer vernieling komt me tegemoet. Ik zit in de sofa luisterend naar de stilte verstoord…

Ik stap gewoon in mijn auto Bestemming? Geen idee... Gooi benzine in mijn tank neem slechts noodzakelijke mee Voel een ongekende vrijheid die zich van mij meester maakt Niets dat mij weerhoudt niets dat mij meer raakt Mijn gevoel wil ik slechts volgen zonder navigatie of wegenkaart Wie weet dat dan mijn onrust op een dag eindelijk bedaart…

1 Zittend. Denkend aan liggen. Je handen strijken rimpels in het tafellaken glad rond een gerecht dat moeilijk en te veel voor twee en niet als op het plaatje is, maar ruikt, het ruikt de ramen uit, het doet zijn best niet in te zakken, zoals een ingehouden buik niet bol te zijn - ook andersom is vergelijken. 2 Lopend. Bijvoorbeeld naar…

Ik draai de film af in m'n hoofd van jou te vroege sterven waarvan de beelden op m'n netvlies zijn gebrand die in duizenden scherven als tranen vallen in m'n hand Maar het is de tijd die m'n tranen doen verdwijnen en blijven die beelden over waarop de zon altijd zal schijnen…

De kracht van een veer is dat ie telkens opnieuw bij een zuchtje wind zich op een and're plek bevindt, maar de veerkracht van jou is zo subliem da'k je zeggen wou 'n ieder moest je zo zien.…

Vroeger ja was alles anders 't leek of we gelukkiger waren kregen niet alles zomaar maar moesten klusjes doen om zo wat geld bijeen te sparen o ja, we hadden vroeger al t.v. en keken Swiebertje, Pipo en Mammaloe verder deden we spelletjes samen lazen prachtige boeken en puzzelden en zondags gingen we naar opa toe vroeger wachtte onze…

Aan een ander heb ik al mijn trouw beloofd En daar tot vandaag ook echt in geloofd Maar als je je ogen in de mijne zou boren Zo dichtbij dat ik je hart zou kunnen horen Als je me aan zou raken, je hand onder m'n kin Met jouw adem in de mijne, sta ik niet voor mezelf in…

steentje voor steentje opgebouwd. Het muurtje om mij heen. Helemaal afgesloten. Helemaal alleen. Niemand komt dicht bij. Niemand doet me pijn. Het leven is zo hard dat ik alleen wil zijn. Het liefs zou ik slapen en mijn ziel laten varen...…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Elke nacht ben je bij me voel ik je warmte en aanwezigheid een streling over arm en been heel even niet meer zo alleen alleen in het donker alleen in de stilte jij verandert de kilte in duizend zachte kleuren veilig en geborgen gevoelens en magie zonder wachten op morgen als ik opsta zo koud en verloren wetend van de leegte verdwenen…

niets is wat ‘t lijkt de zon cremeert zwevend in kleurige stilte kristalhelder plastisch de natuur lieven en ondanks de werkelijkheid hopen vinders vergeefs want alles werd al gezocht de herinnering aan ‘t verlangen verslindt het leven zingt tussen de scheuren van het onverhoopte. sunset 06-08-2007…

Jouw kleur wordt mijn kleur Je gemoed de mijne Jouw tranen rollen van mijn gezicht Mijn leegte vult zich met jouw aanwezigheid Ik neem het over en geef het terug En ik eindig, ik eindig Kleurloos…

Een moment voor mezelf Op een dekentje aan het meer Even alle zorgen kwijt Hiervan geniet ik zo zeer Het genieten van Deze kleine dingen Mijn innerlijk gevoelsleven Door de schoonheid van de omtrek Te laten doordringen Even één met de omgeving Zo zuiver de natuur Kleuren, geluiden, bewegingen Raken me van binnen Een genot intens puur…

geen lijn is onbezet alles hangt buiten wit en onbevlekt wind speelt met lakens wappert laatste restjes weg neemt mee wat ooit vuil was…

niets was het… slechts voor even minnaar verborgen gevoel in roes van leven laaiende vrouw naderend mijn jachtige huid in klaterende begeerte innerlijke stemmen knagend ontmanteld ze streelde me in kwetsend verlangen de smaak van dit fruit bleef achter in bitterheid van mijn mond…

Als ik aan je denk, Gaan mijn gedachten aan de haal. Als ik aan je denk, Gaat mijn hart sneller kloppen, Als ik aan je denk, Vraag ik me af waarom. Als ik aan je denk, Weet ik dat het zo beter is.…

Nu ben ik waar de nacht niets vraagt en mijn schaduw slaapt dicht bij de droom die ik bedenk. Woorden komen en ik vang ze met mijn gedachten en geef ze mijn naam en de stilte die ik alleen in mijn dromen om medelijden vraag.…

Geestelijk vermoeid ritme van de dag eentonig eenzelfde beleving zonder lach thuis uitgesproken lacht u met uw gebleekte tanden door de dag weet de betweter verf uw huis in heldere verzonnen kleur muren waterval licht en schelpenwit rommel weg kasten leeg en uw geest verlicht maar.... langzaam lezend en kijkend raken wij al rommelend…

Als je goed nadenkt weet je wat ik bedoel Als je goed nadenkt weet je hoe ik me voel Als je goed nadenkt doe je niet zo stom Als je goed nadenkt draai je je niet zomaar om Als je goed nadenkt geloof je niet klakkeloos een vreemde meid Als je goed nadenkt denk je eens na over de waarheid Als je goed nadenkt doe je me niet langer…