Alle inzendingen over liefde

vlinder de vijver en strooi moerasvergeet-mij-nietjes op de zonzijde van de waterkant verdwijn daarna ongezien in liefde onder golven van geduld alleen de rimpels weten…

mag ik delen in de prijs die jij voor leven betaalt is samenzijn de hoofdmoot die de rekening bepaalt of scheiden zich de wegen als de voordeur is betreden in kaartjes dit van jou of mij staan de buffertjes voor noodgevallen er alleen op eigen nota bij of zijn we samen zonder enig onderscheid delen alles met het kaartje wij…

Waar men hakt vallen spaanders Waar men beukt blauwe plekken. Waar men kust: beleeft men liefde!…

Zorgen Al die weken dat je mij verzorgde Al die weken zonder morren en klagen Al die weken dat je mij behaagde Al die weken dat ik maar bleef vragen Soms hard op en soms heel zacht Al die weken dat ik je belastte Al die weken dat mijn gedachte die van jou betastte Al die weken waarin ik niks kon Al die weken dat ik jou niet hoorde klagen…

Goedemorgen mooie nieuwe dag, wat straal je mij toch tegemoet. Je warme adem over ons bed, ik moet bekennen het voelt goed. Het voelt fijn en erg geborgen, ontwaken hier elke morgen. Goedemorgen mooie nieuwe man, wat stráál je vol goede moed. Je warme blik, je lieve stem, ik hoor je zeggen: "dit is voorgoed"! Zó moet…

zachtjes lopen twee vingers over de nek door mijn haarlijn ogen knijpen samen evenals schouders die zich optrekken onoverkomelijk het kippenvel dat opkruipt vanuit het niets ontluikt er een brede glimlach als mijn blik de jouwe deelt…

ik heb de takken niet gebroken of bladeren afgerukt en meegevoerd naar plaatsen waar zij luwte zoekend kleur verliezen en versterven het is de wind die vlagend aandacht vraagt voor de wisseling van seizoen het zomers groen dat rijpt van geel naar rood mist zon en licht gaat langzaam dood kaal steken stam en takken af tegen…

Hou mij vast als er niets meer is om van te houden kom met mij praten, drinken en zingen in het huis van weemoed en verloren herinneringen laat de bloemen lachen in hun vazen gooi de glazen stuk voor wat geluk dansend door scherven van dromen langs de rand van de afgrond waar ik zo lang alleen stond voordat iemand mij vond…

’t Was even aftasten, ben je ’t wel, ben je ’t niet, ‘t was eventjes gluren, zie ik ’t goed, of ben ‘k in de war. ’t Was eventjes, maar echt heel eventjes, toen viel ’t kwartje bij ons allebei. En opnieuw was ’t horen, zien en overwinnen. Jaren vielen weg, alsof we niet al middelbaar zijn, de rimpels, zien we niet, jouw stok en mank lopen evenmin…

in vrije val ontmoette wilde vogel pijnlijk en frontaal de rotskant van het beest dat haar meedogenloos verwondde haar vleugels tot de kern geschonden een val in neerwaartse spiraal nog nauwelijks van de schok bekomen gekreukte vleugels ingeklapt hoort zij uit nevelige verte spijtig verlangend lied de zoete lokroep van het beest het woeste…

je krulde letters vlocht woorden verbaasde zinnen epistelde je leven in alinea’s van geven zonder nemen totdat je inkt op was en tranen kwamen op het wit papier gevouwen en gepost het adres niet ingevuld niemand kreeg jouw schuld onbestelbaar is zij teruggekeerd toen jij eindelijk had geleerd het leven ook te nemen…

Ik laat je weer heel dichtbij, zodat ik je kan voelen, al maakt me dat soms ook bang, om zeker te weten of alles nog als vanouds is Ik laat je heel dichtbij, omdat ik je graag zie soms vind ik vertrouwen nog moeilijk al laat je mij zoveel zien en voelen Ik laat je heel dichtbij, omdat je eigenlijk nooit weg bent geweest, omdat je zegt…

Soms is een liefde té groot... té overheersend... té overweldigend... Doet ze je beseffen wat je eigenlijk al besefte, maar niet wilde zien... dat het werkelijk zo kan zijn Je héle denken, je voelen... je hele leven staat in het teken van die éne persoon, die jou zo vreselijk dierbaar is. Die éne persoon, die jou heeft laten voelen…

ik schrijf de schoonheid van de ontwakende morgen het dekentje van frisse dauw op bloemenbriefpapier teken op elk van hun blaadjes de initialen van mij en jou onze wereld onze gedachten van liefde en hoop ik leg ze in letters naast je mooiheid op het kussensloop droom maar droom nog maar even ik lok de vogels naar het raamkozijn…

Ik hou van jou, zijn mooie woorden. Ik hou van jou, is rap gezegt. Maar je moet erin geloven, dan zijn die woorden pas echt!…

streel het vlees jaag de geest uit krochten en spelonken zij is te lang alleen geweest in zalen waar de ratio zonder warmte feest bindt geen emoties meer maar separeert in de ivoren torens van weleer streel het vlees voel passie komen overheersend uit de onderdrukte dromen speel het beest geniet maar instinctief van wat de schepping…

Liefdesrouw Ik rouw om jou, jij die ik lief had, waar ik op vertrouwde Ik rouw om jou, jij die mij zoveel mooie dingen liet zien, waar ik zo naar verlangde Ik rouw om jou, de verliefdheid, de genegenheid, de warmte, het houden van Ik rouw om jou, om alles wat we deelden, en beleefden Ik rouw om jou, de herinneringen, de verlangens…

Ik gaf om jou Jij gaf om mij Jij kreeg een ander En keek niet om naar mij Alles is weg Ik weet me geen raad zonder jou Kom bij me terug Want ik hou nog steeds van jou…

nog midden in mijn bloementuin vol lentegroei en zomerbloei sprokkel ik de vruchten van mijn bestaan bij elkaar opkomend groen verdroogde in een schrale wind tot zorgenkind een zomer die niet warmen wilde betrokken luchten die het hart verkilden ik las de aren van het veld heb als volwassene geoogst in geld de herfstmand…

Je hebt een plek in mijn Hartje, Jy blijft daar voor altijd bestaan! Tot dat mijn levensvuurje uit zal gaan!…

Hee, lieve Afra op je groene fiets De zon draait altijd met je mee Als je fietst langs de Vliet, of je loopt tussen de bloemen Het licht wat je schenkt, geeft mij uitzicht op zee Fiets, fiets...…

Waarom deze ruzie's ? Waarom schelden tegen mekaar, terwijl het anders kan. Waarom drijven we uit mekaar, omdat we niet met mekaar praten. We kunnen niet zonder mekaar maar ook niet met mekaar. Waarom omdat hij stier is en ik ram. Maar ik hou wel van jou heel erg, voor altijd. En ik wil je niet kwijt. Waarom,jij bent de enigste voor…

een handvol wolken voorbij de pier die aan het eind in tijdloos rood verstuift betonnen starheid in een speelse zee die dartel dolt maar tevergeefs verankerd in het zand waar krabben schelpen kraken en mosselen weer ten grave dragen het witte zwanenstuk waar boeggolf bruist en kuift tegen beton en terug daar dansen deinend deze…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

op ’t randje van de nacht leun ik nog even lekker achterover tegen de aangename gloed van de avondzon rozig van de wijn en jouw dieprode glimlach wens ik me even niets anders dan dat heerlijk gevoel ogen wiegen mij…

Ik verdwaal wel eens Soms en regelmatig vaak In het leven als in dromen eveneens In dingen die ik zo graag maak Wat is dat nog: verdwalen Als het slechts verbergen is Opgaan in duizend droomverhalen Waar is de waarheid die ik mis? Waarheid is altijd en overal In dromen en in leven Dat is nu vrij duidelijk het geval Dan kan ik slechts…

Jij bent een schat Jij bent een wonder Jij bent speciaal Jij bent bijzonder…

Hier kan ik ademhalen met diepe teugen ademhalen Hier kan ik beelden drinken uit het blauw uit het groen Hier spreken aarde en lucht water en vuur wel duizend talen Hier staan struik en boom boom en struik in boezelaar en boezeroen Hier kan ik ademhalen.…

waar klatergoud in scherts het gif toedient bijt slang de lach door strotten zonder inhoud verblind zien ogen nep als werkelijkheid is waarheid alle rechten kwijt na het feest zijn ze verweesd op zoek naar de ultieme kick draaien dol in steeds ontwijken van hun nooit verkende ik…

Onze voortplanting Doel van onze verliefdheid Zij maakt geen liefde De hartstocht mindert Onze vriendschap die beklijft Zij maakt de liefde…