Netgedichten

netgedicht (nr. 12.828):

Dit herfstig landschap

Dit herfstig landschap en de wijde voren
die achterover vallen onder 't blinken van de ploeg,
ze maken heimwee wakker naar de dagen
dat ik je voor het eerst ontmoeten mocht.

Ze doen me denken aan wat diep verborgen
in krochten van de ziel het daglicht schuwt,
maar dat in dromen onverwacht me komt bespringen
en dat me huiveren doet, al is 't geen nacht.

Ze maken week en zacht
wat onder plichtsbesef en ernst begraven is
maar wat zo nu en dan weer kiemen wil
al is het herfst.