Alle inzendingen over liefde

rennen verweg nooit meer terug voelen niet omkijken toch gedaan diep in zijn ogen zie emotie voel verdriet draai je om recht in zijn armen voor altijd…

Je leest de stad in fasen Gevlochten in je bruine haar Weerspiegeld in de glazen van een ondoorzichtig paar. Je lavend aan de muren van een verzonken haven - Ik blijf nog even gluren - Wil jij de monding staven. Ik overweeg je ogen Wil weten waar ze zijn Bij de antieke bogen of in het groen venijn. Ik zink neer in 't warme gras Sluit…

licht van zee en seizoen heerser van duin en tuin plooiend water wit en traag bewegend zand zacht en warm bloeiende bloemen bont en mooi jij en ik gearmd en vertrouwd…

Ik ken de ware liefde niet, Naar ik weet heb ik haar nooit gesproken, Heb haar stem dus nooit gehoord, Of haar lichaamsgeur geroken. Heeft zij linten in haar haar ? Smaken haar lippen zoet ? Heeft zij het maanlicht in haar ogen ? Brengt zij mijn jeugd terug in mijn bloed ? Heb ik haar gedaante al gezien, In mijn puberale schootsveld, in…

de lange gang stond vol kerken gevuld met gezang zijn immense pilaren stonden naar de hemel te staren in glas in lood bevolkten gebrandschilderde wolken het blauw van de lucht deuren zwaaiden open klokken gingen luiden en de mensenzee golfde naar buiten kleurrijk en verscheiden rouwklagend om de heiden die in de apocalyps is…

Je leest de stad in fasen Gevlochten in je bruine haar Weerspiegeld in de glazen van een ondoorzichtig paar. Je lavend aan de muren van een verzonken haven - Ik blijf nog even gluren - Wil jij de monding staven. Ik overweeg je ogen Wil weten waar ze zijn Bij de antieke bogen of in het groen venijn. Ik zink neer in 't warme gras Sluit…

Ik ben het waard om eerlijk en oprecht tegen te zijn, Want Oh God, wat hadden wij het fijn. Ik ben het waard om lief te hebben en van te houden, Want ik heb lang genoeg mijn gevoelens binnengehouden. Ik ben het waard om exclusiviteit te krijgen, Om boven de waarde van de vele nachtvlinders uit te stijgen. Ik ben het waard maar jij zoekt,…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

zwart wit maar bruinig in de lijst jij en hij in de verleden tijd de fotografenlach je hand die je een ander gaf de pose van geluk vereeuwigd in dit plaatje je liefde was al stuk over de stilte in je ogen is verder nooit gesproken je bleef een levenlang gesloten hij heeft geleden onder het gebrek aan kleur zwart wit wees hem al…

Mijn hart is vol van onuitgesproken woorden toch verzamelen ze moed om tot uitspraak te komen de mooiste van hen allemaal doorbreekt de stilte spreekt mij met haar roepnaam aan zeg dichter ik zit in je hart gevangen voel je leegte en kou ben met je begaan maar je mond loopt niet meer van mij over je kunt niet zonder mij schrijf…

ik heb het licht gezien vlamde op in uren van verlangen we smeulden schreven met rook emoties die vervlogen ontmoeten blaast met kracht nieuw licht in wat nog altijd donker was verlangen laait hartstochtelijke liefde die wij in samengaan voluit genieten…

Hoe moet ik het je uitleggen Dat leven zonder jou is een groot gemis Als ik je niet kan zien, horen of voelen. Wat voor een leegte in mijn leven is. Ik mis je armen om me heen. Je lieve woorden in mijn oor. Je zoenen zacht en teder Je missen wordt mijn hart doorboord. Lief kom toch hier terug Zodat ik je weer kan zien. Je stem en ziel…

Als in dromen...neem jij mijn hand... laat jij mij vliegen, hoog, boven dit Neder-land stijgen wij op...boven een zachte deken van wolken. Samen zwefend in een pastelkleurige lucht kijk ik uit het raam en slaak een verlichtende zucht. Ik ga met jou mee... naar een land, omringd met azuurblauwe zee. Gitaarmuziek en zang klinkt in onze oren…

Wanneer ik sterf bij het plukken van jouw naam Wanneer ik sterf als ik jouw adem haal zetten de tranen mijn hart in bloei en bloed ik voor een laatste maal gedreven……

gedachten door mijn hoofd laten gaan vast houden niet omkijken diep in zijn ogen de laatste kus zal de eerste zijn loslaten om lief te hebben laat jou laatste kus de mijne zijn…

mijn angst heeft vingers van een droom gekregen ze aaien teder en ik lach heel onverhoeds verkrampen ze en scheuren dat wat ik als kwetsbaar zag ze graaien buiten zinnen met nagels giftig in mijn geest wat heel voorzichtig was geheeld blijkt nooit echt dicht te zijn geweest ik gil de werkelijkheid te hulp jank badend in mijn zweet verbijsterd…

Alles kan maar één keer de eerste keer zijn. T kan altijd nog een keer gebeuren maar t zal nooit meer de eerste keer zijn. Ik heb al honderden keren iemand gekust maar de eerste zal ik nooit vergeten Ik heb al een paar keer echt van iemand gehouden Maar de allereerste aan wie ik mijn hart gegeven heb zal ik nooit vergeten De eerste keer…

Ik heb een mooi mens ontmoet ineens was ze daar Als door de hemel gezonden, geheel onverwacht, nooit durven dromen zo echt en zo waar Ik heb een mooi mens ontmoet Het leven deed zeer Geen geloof meer in morgen, vertrouwen was weg, de hoop was verdwenen zij geeft het me weer Ik heb een mooi mens ontmoet Ze heelt en ze maakt Wonden genezen…

je gezicht als het mooiste gedicht de zachtheid van je mond je neus je profiel de tederheid van je ziel de blik in je ogen nog zo vaag de klank van je stem melodieus laag de gedachte aan de streling van je hand zo warm jouw arm jouw lichaam dicht tegen mij aan jouw geur zweeft in mijn dromen van vergeten gewiste beelden…

Hemelbloemen. Als ik jou -recht uit de tarwe- het brood aanreik zul je dan glimlachen omdat je me ziet als omhulsel van mijn geest of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop- om mijn werkelijke ik mijn ware aard en mijn oprechtheid? Als jij hemelbloemen plukt -waar ik bij sta-, en samen met mij van de blaadjes eet, dan…

waar mystiek met torens openlijk naar de hemel wijst zoekt magie het donker op en eist in onverklaarbaarheid haar macht wierrook kaarsen en gebeden brengen geesten uit het heden in contact met het verleden aarde weet zijn wetten wel maar in het magisch realisme kent één speler slechts het spel lichaam en geest zijn onderscheiden…

Blijde spelletjes Met verwondering in relaties staan alsof je elkaar elke keer weer voor het eerst ontmoet. Dat is de kunst van elke relatie zo van: ‘oh, kijk wat ze nu toch doet ‘ of ‘oh wat mooi’ In plaats van: ‘waarom dit’ ‘waarom dat’. Dan wordt elke ontmoeting weer een lied van verwondering in schoonheid en liefde.…

keek je me aan we smolten en nu nog steeds zelfs tijdens winterkou blijven we smeerbaar…

ik wil je schaduw vangen maar zij ontglipt me steeds restjes licht blijven aan mijn vingers hangen worden in het donker sleets volg je waar je gaat maar kom voor het raken vaak te laat heb je in vol licht benaderd zag alleen je schoenen staan je schaduw had je uitgedaan…

De doorsnee zat Ingesleten patronen Mijn melancholieke roep naar diepzinnigheid Werd slechts door Een iemand opgepakt Je omhelste mijn verlangens Duizelingwekkend Je vormde mij Totdat wij een waren Een smeltkroes van eigenschappen Maakte mij zielsgelukkig Onopvallend van buiten Hartstochtelijk jezelf van binnen Liefde maak je…

Twee kanten van water. We hebben het allemaal gezien, genoten, geproefd en geprobeerd We hebben alles gegeten, en onverdroten zonovergoten geïnhaleerd De wijn was goed, het bier niet verkeerd: we raakten maar niet uitgeblust. We reden onder luchten, bevoeren de golven raakten bedolven door wat werd voorgeschoteld en ingeschonken We…

droom me, laat mij schuilen in stilte onder je weidse vleugels laat ruimte mij oplossen wanneer ik val zonder horizon, vrij van gedaante om op zilveren oevers te ademen een nest bouwen zal ik met tedere wolkjes en gouden zonlicht voor jou adem van mijn adem roep mij niet meer als schaduw van onvergankelijkheid maar draag me…

neem me mee aan je hand de muziek achterna die ik verloren ben tonen spoken door mijn hoofd zonder melodie refreinen in afgrijzen teksten eisen schreeuwend om gehoor versta ze wel maar de boodschap komt niet door geef me de rust van het eenvoudige akkoord waarin het leven weer geluk en stilte uit herboren worden scoort…

Wederzijds verlangen Kom en deel met mij het wederzijds verlangen jouw zachte rondingen mijn harde drift warme huid gestreeld door gladde vingers jouw zoekende lippen mijn soepele tong kom mijn lief waar wachten we nog op het leven is kort de nacht nog lang…

Je bent bezig me buiten te sluiten daardoor kruip ik steeds verder in je, dat moet je toch ook voelen jouw afstoten is absurd jouw binnenste is uit balans hoe gaan we verder met elkaar? ik bid om een wonder, want mijn liefde is onverbiddelijk mijn bezorgdheid is intens jouw terugkeer is mijn wens…