inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.377):

blijven over zonder haar

de kastdeur kraakt
klok verstaat het
tikken van zijn slag
tijd telt uren rustig af
op tonen van oneindigheid

zon verschiet in kleur
laat stofjes dansen
in willekeur van lucht
geur van lang geleden herinnert
weer aan vluchtig ziekverdriet

zijn stil gevangen
in broos lijden
lippen smakken in het
delen van de dorst een zuster
drenkt met afgelegde trots

we zien haar bidden
kaars en handen klaar
middaglicht laat zacht
haar ogen breken
wij blijven over zonder haar

Schrijver: wil melker, 7 september 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 365

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)