Alle inzendingen over filosofie

Men mag er niet aan denken dat het herbegint. Men is op versnelling uit. Men oefent in afwachting een uitspraak of men staart zo een detail aan dat het irritant wordt. Niemand ontsnapt aan gewenning. Zelfs voor wie er niet aan went, is hetzelfde nooit genoeg. ------------------------------------------- uit: 'Circulaire systemen', 2002…

Liever dan een mens te zijn, werd ik een wolk, Te drijven tussen woeste vlammenzeeën; Zij groeien aan het ochtendfirmament. Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom, Hij staat hoog op in het heet licht te kijken, Iedere gedachte is een blad. Liever dan boom te zijn, werd ik een zee, De zee wordt door oud gouden licht begoten, Duizende gestalten…

Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzië, nam op zijn diplomatieke reizen naar alle windstreken zijn bibliotheek van honderdzeventienduizend boeken op vierhonderd kamelen in alfabetische volgorde mee. Abdul Kassem Ismael, die meer boeken bezat dan sterren aan de hemel en meer letters had verzameld dan zand in de woestijn, las wanneer de kamelen…

int donker, met bewegende ogen is er sprake van een ridderlijke strijd ieder vecht nobel en vaardig ieder wordt in zijn Zijn meegezogen het is een strijd in warrige tijden ieders doel is het horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat…

Lijden wordt niet veroorzaakt door moeilijke situaties Lijden wordt veroorzaakt doordat we ons verzetten tegen wat is…

kijken verworden tot zien zodat zien een sterk verbeterde versie is geworden van kijken...…

Nog steeds zijn er de klaprozen: teder en vroom en erg vergankelijk. Het zijn mijn zomerbloemen omdat ze veel vertellen door hun bloeien. De wind blaast hen omver maar toch zullen ze niet breken. Er is al gezorgd voor een vervolg in het doorschijnend kleed gehuld Papavers: rood geplooide dromen in een zomerveld vol zon. Al zullen ze verwelken…

's Avonds of bij vermoeidheid noodt het bed heerlijk languit te liggen in gedachten en slaap wegzweven naar bevrijding brengt het prettigste ogenblik van heel het etmaal bij het ontwaken geeft de zalige legerstede zegen of tegenzin voor het snelle opstaan stemmingen en boodschappen van de geliefde slaapplaats komen steeds…

. de dag van gister draag ik aldoor mee soms kent zij zwaarte doch steeds meer het wezen van de liefde. zo bedoeld is. dan verschijnt vaak gelijk een nieuw uitzicht, weliswaar op de fundamenten van de oudheid; opgebouwd, uiteengevallen. maar de zon vertelt nu dat wat was, nu nodig is, voor een gerijpte geboorte ja, ik ben weer even de zwaan…

Wat is een gedicht niet meer dan letters op papier voor de één van meer of minder gewicht een ander betekent het geen zier. De dichter mag dan sloven, zweten, trachten mensen aan woorden binden al zal hij van die arbeid moeten eten 't blijft gokken wat lezers er van vinden. Toch blijft hij aan de letter verslaaft en schrijft zo menig vers…

Ik hou van Holland ik ben 1 van die 18 miljoen maar nog veel meer ben ik 1 van de 8 miljard dat maakt een wereld van verschil, niet?…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- WITTE KOLIBRIE Als er alleen het nu is, is er ruimte als je niets meer draagt, is er licht in alles. De witte kolibrie in kolkend wonder, stilstaand in de tijd. ---------------------------------------------- ---------------------------------…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een edel geboren Stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn En in erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn…

De dag is mooi als buien afwezig zijn en een open zon ontvangen wordt door een schitterende schakering van verheugde mensen. De dag is mooi als een dichter zijn tong tussen zijn tanden klemt, zijn woorden snoeit tot bloeiende parels. De dag is mooi als iedereen niet iedereen blijft, klankem en kleuren ieder begin van grijs onmogelijk…

De bouwstenen Van mijn leven Zijn zeker niet Op drijfzand gestapeld Zelfs al ga ik Af en toe Kopje onder Ik worstel en kom boven Of ik een mooi gebouw ben Laat ik aan de wereld over Alhoewel ik vond en vind Dat er te weinig diverse smaak is…

Een grote vierkante wasbak ergens in een boerenhoeve. Ik draai de kraan open. Het is een wonder dat hij het toelaat hij die altijd alles heeft bepaald de kapitein van een wrakke boot in vreemde wateren. Nu zwemt hij in die wasbak. En hoe meer water er stroomt hoe meer verwonde kinderlijfjes erbij komen, ze drijven om hem heen draaiend van…

Verheug u in de nevel niet, Omdat uw oog die kan bemerken. De zuivre lucht, die niemand ziet, Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken, Niet wat zich zien en tasten doet: ’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed. ------------------------------------------------- uit: Gemengde Gedichten (1874 - 1880)…

het bestaan ontkennen dus het ontkennen bestaat als variatie op een thema opper ik aan de hand van een ontkenning zomaar iets over het wankele bestaan waarmee ik toch ondanks elke ontkenning mijn leven lang blijf begaan... (mocht u de draad zijn kwijtgeraakt niet wanhopen het kan ons allen gebeuren)…

licht laat leven waardoor alles stroomt het water door rivieren sappen die de bomen voeden zoals bloed dat doet door onze aderen alle wezens op aarde de aarde zelf en de zon allemaal zijn we stukjes heelal het klinkt dan wel wazig als in een droom maar alles beweegt komt en gaat allemaal verkeren we in een eindeloze stroom…

Er zijn In het Dal van Over-leven En op De top Van leven Er Zijn…

Jouw landing: hoe zal dat zijn een thuiskomen in het nest de val in vreemd gebied is zij een vlucht een overgave lijkt zij op verdwijnen misschien? Welk geluid zal zij maken kun je haar horen is zij een ritseling een smak of glas dat uiteen spat op ongenadige grond? Waarom zou je landen en hoe zou je dat dan doen lukt het om neer…

De regenton kan niet meer bergen. Water komt neer in grote overvloed. De hemel kent helaas geen kranen. Niets dat het stromen stoppen doet. Nodig evenwicht lijkt ver te zoeken. Veel en weinig, overdaad en tekort. Besef is onhandig, niet economisch. Hoop is techniek gericht, nog even. Dat alles een einde kent, denkt men. Wellicht is dit…

Als ik een wensgod was het woord dat niet bestond zou het wachten groter dan de rij voor de hemel zijn Als ik die wensgod was het woord dat nu bestaat zou daar onrust groeien en gevechten uitbreken Als ik god van wensen was zou ik willen dat de rijen met die mensen bestaan er zouden dan geen wensen zijn…

Wanneer ze schrijft lijkt het alsof elk woord haar streelt, haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt, alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten zachtjes met hun vleugels slaan een heerlijk aroma van bloemen verstuivend, met daaronder een liggend gevoel van wakker en waakzaam zijn…

wanneer de meeuwen sneeuwen kan je het wel vergeten dat is oude volkswijsheid alleen weet ik niet meer van welk volk…

De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige, het zoeken, de frustraties en de pijn, de vreugde en de zorgen alle dagen, hoe kan dit alles heel het leven zijn? Waarom blijft reiken naar en altijd wachten op iets beters? Wanneer is volheid van geluk voor lang? Ik weet het niet. Ik wil soms niet meer al die vragen... maar simpelweg er zomaar…

De dag begint op haar huid. Regen laat natte sporen na. De nacht heeft woorden getekend. Kriskras in rimpelingen gleden droombeelden voorbij. Ze blijven liggen tussen de plooien van de tijd, tussen glooiingen van een ouder wordend lijfelijk landschap. In traagheid wordt de nacht afgeschud balanceert ze tussen wakker wordend daglicht…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeëen blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeëen van kust tot ust. Dit…

wie tilt de dood op draagt haar over de velden van razernij stelt iemand vragen over het gewicht van de dingen kan iemand voorzichtig verscheuren de ramen van het huis geluidloos dichtspijkeren wie draagt de doden zweeft tussen heel en kapot tilt het nieuwe leven op wie danst door vale dagen droomt met broze botten staat de…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…