Alle inzendingen over idool

Hoe zal mijn woord uw stil bewegen strelen, mijn torve mond uw zacht-strelende daên?... - Op de effen lente-Leie zie 'k, blad-weemlend, gaan 't verduisterd even-beeld van roereloze abelen om 't matte wit en eêle geel der vele water-leel'en die, bij 't gewieg van trage avond, kallem staan en teer-aan neigen in het zilver-stil getaan van schuine…

Ja, lieve juffer, inderdaad, Ge zijt bekoorlijk schoon van wezen, En rijk daarbij, wat nimmer schaadt; Ook wordt uw aard te recht geprezen. Wel hem, die gij uw harte biedt: Gelukkig zal hij mogen heten! Maar spreek tot mij van liefde niet... Ik zal Thereze nooit vergeten. Zij mocht gewis met minder recht Dan gij op lichaamsschoonheid bogen…

Als kind, nog onder de tien jaar, was ik in Kollum bij een concert van John Woodhouse, waar ik sterk van onder de indruk was, wat heet, het inspireerde me om ook een artiest te willen worden. Ik weet nog exact waar het was, in de halfschemerige zaal van café De Roskam op de hoek van een brede sloot, die door de hoofdstraat loopt. Ik weet…

Als kind keek ik veel naar tekenfilms, onder anderen die van Woody Woodpecker en zijn meesterlijke lach weergalmt nog steeds door de bossen in mijn oude hart. Soms, als ik niets meer snap van het leven en de huidige cultuur te snel voor mij gaat, somber ik nog wat na in mijn bed, maar na het nadoen van de Woody Woodpecker lach vat ik met…

Na weken van aarzelen, heb ik vandaag Nina aangesproken en kwam er een heerlijk gesprek uit te voorschijn, terwijl ik inwendig de benen nam, bij voorbaat bang voor te intiem contact. Ze stond weer vlees te snijden in de Albert Heijn en haar korte kapsel was ineens groen geworden door een foutje, zei ze me, want het moest blauw worden, op…

Het noodweer week, en onderdoor de donkere, zo dikke wolken-dam, dat de avond scheen gezonken in de vroege middag, blonk er 'n reep wit-blakende zonne-hemel heen! De zacht-gelende lamp lijkt vreemd verlaten van 't schemeren, waar zij de kern van was; 't wit licht slaat binnen! Zie, hoe bleek zij staat en sterft in goudig gesmeul en grijzige…

als mijn spreken me vertaalde met de boeg als scheepsgerei dat aangemeerd aan de stroom des levens me vertolkte daar mijn stem is weggehoond door tij en onraad verliet ik de zee der woeste golven en herbracht ik de zomer heel gedwee naar het water binnendijks, doch zal ik mij dan verdrieten daar de woeste ledigheid zal ontbreken langs…

(voor Ellen ten Damme) Ik heb je al eens zien optreden samen met je Arie de Nepkanarie, dat is alweer een tijd geleden, maar vandaag is de blijde reünie. Het belooft een bijna privé-concert te worden, want het is in een winkel van Vrijbuiter, met gratis snert en hapjes van Go-Tan, rinkeldekinkel, Ellen komt anderhalf uur zingen! Ze hopen…

Ik wense geen rijkdom, geen pracht of geen weelde; Ik wense geen macht of geen klink ende faam; Ik dichte en ik zinge geknield voor uw voeten, Mijn blik in uw oog en de handen te zaâm. Gij hebt mij een toverend woord toegefluisterd; Ik heb met het hoofd op uw schouder gerust. 't Verledene leed was vergeten, verzonken, En 'k heb het geluk van…

(voor Amy Winehouse) Je kampte met boulimia, maar in wezen met borderline, waar niemand aan mocht sleutelen, zo bang was je voor jezelf en de duivels in de kelderkerkers. Je had voor drugs en alcohol gekozen om jezelf zolang mogelijk te verdoven, je stem had succes, je lichaam takelde alsmaar verder af, totdat je ook je stem verloor en…

(voor Cyndi Lauper) Ik zag onlangs een grote foto van jou in het AD en je bent nog even mooi als tijdens 'Girls Just Wanna Have Fun', al ben je nu al twee-en-zestig jaar, je waanzinnnig sexy lijf is als een pauw in de showmotion van het heelal. Mens, wat was ik verliefd op je stem, hoe je via een elpee in mijn hart kwam, mij troostte…

(voor Jackie Gallagher) Ineens was de finishlijn de dood en haastte je jezelf daarheen, je eenzaamheid bleek te groot, ondanks een man was je alleen. Je was ooit de wereldkampioen van de uitputtende triathlon, je was razendsnel en koen, je hart warmer dan de zon. Er lagen valkuilen in je ziel, boobytraps in elke beweging, toen je voor…

(voor Jiah Khan) Je bent in Londen opgegroeid, je wilde actrice in India zijn, volop door je roots geboeid, ver weg van je innerlijke pijn. Je werd een ster in Bollywood, maar in de liefde ging het mis en dat gaf je een sombere mood, grenzend aan suïcidale droefenis. Je dacht dat je carrière faalde, maar een mens is meer dan dat, toen…

(voor Irene Maud Lentz) Je was nog geen jaar getrouwd, toen je op je dertigste wreed weduwe werd, als een manische werkte je met katoen, innerlijk was je een neergeschoten hert. Als kledingontwerpster was je in de ban van mooie, sierlijke kostumen maken voor Doris Day, Lana Turner en Ingrid Bergman en nog veel meer filmsterren, waardoor…

(voor Sylvia Andler) Ze is zonder liefde in de diepte gedoken, als een nestvlieder, die vleugelloos ten dode is opgeschreven. Ouderlijke liefde had haar vleugels moeten geven, maar ze is geadopteerd en door haar stiefouders fysiek mishandeld! Dat jeugdige ongeluk zat haar constant op de hielen, totdat ze de genadeslag niet meer kon weerstaan…

(voor Miriam Mandel) Op 13 februari 1982 hield je de poëzie voor gesloten en blikte je eenzaam in de duisternis van de grote slaap, het verre niets, waar misschien nog iets te leven valt. Een ex-man en twee lieve kinderen in het ongewisse latend, want achter de dikke muren was je onhoorbaar en tastte de dood je alsmaar meer aan. Je universitaire…

(voor Robert Long) Je streed tegen alle onrecht, die homo's moesten ondergaan en je intenties waren echt, omdat je de liefde zag vergaan. De scheiding van je moeder/vader maakte een diepe wond in je ziel, je moeder stierf, je vader de dader? je bibberde in je boerenkiel. In Zeeland ervoer je benepenheid en haat jegens oprechte homofielen…

(voor Maningning Miclat) Je maakte Chinese bamboe Zen schilderijen en je dichtte in drie talen, o.a. Mandarijn. Op 29 september 2000 sprong je van de zevende verdieping van de Far Eastern University in Manilla, waar je lerares was. 28 jaar. Ik kijk naar een foto van jou en ik zie hoe je liefdevolle schoonheid door de smakeloze wreedheid…

O, als ik u zacht in mijn armen neem, lief zotteken, En weet-je voor ons niet een hutje van leem, Sarlotteken? Jochei, jochei, een hutteken in de hei! Uw oog is zo bruin en zo zoet als zeem, van 't potteken. En weet-je voor ons niet een hutje van leem, Sarlotteken? Jochei, jochei, een hutteken in de hei! Van liefde de valheid…

O lippen, rood als rozen en frambozen, Die, kussen ademend, om kussen vragen! O krachtige armen, die mij, moede, kozen Om veilig door 't vijandig Zijn te dragen! O donkere ogen, zachte grondeloze ogen, zó rein als nooit mijn ogen zagen, Ogen, waarin geen sprank is uit den Boze, Maar waar Gods englen d'eigen blik in wagen! O jong…

Regen zie ik, mist en regen, grauwe mist en kille regen En de natte mensen lopen rustloos op de natte wegen. D'eeuw'ge veerman in zijn pontje vaart nog altijd op en neder Lange schuiten deinen langzaam en landziekig heen en weder. 'k Hoor een treurig orgel jamm'ren schorre joden klagend schreeuwen. Krijsend boven 't grijze water…

(i.m. Glenn Frey) Als oprichter van The Eagles heb je onze harten verwarmd, vooral met de elpee 'Desperado', waarin het Wilde Westen is vervat. Velen hebben je muziek omarmd als waren ze geraakt door Cupido, muziek waar de soul vanaf spat, duidelijk met geniaal stemgeluid, in alle klanken zie je beelden van hoe het werkelijk is geweest…

Hij kleurde alles onaantastbaar, de strijd tegen het kleurloze bederf op de ladders van creativiteit, altijd in een vernieuwende gelid, bleekte hij de grauwste sluiers weg in zijn geaarde onderkomen, nam ons mee in het slag – en vuurwerk van zijn wisselende dromen, in de creatie van z’n Odyssee ongeëvenaards de caleidoscoop…

Mijn ogen zoeken tere bloemen die mijn ziel met licht betasten boven het Britse landschap schijnt een ster in de eeuwigheid, het licht van een idool het is geen popster, maar een zwarte ster hij zal je niet zeggen wie je bent in tientallen metaforen leeft hij voort door zilte duurzaamheid van liefde.…

Na een pijnlijke reis vanuit Roche, waar zijn moeder hem geen blik waardig gunde en zij liever pronkte met een oude broche, dan weer geconfronteerd met zijn onkunde, leed hij nog het meest door haar afgewende ogen en niet zozeer door de kanker in zijn lijf en botten, waar hij zich veel minder door voelde bedrogen, maar wel door haar 'wat kan…

Bij 't rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw, Welks walmen tranen teelt bij 't krinklend stijgen, Zie 'k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen, Wier blijde blankheid werd tot wenend grauw. Het dropt, het dropt, van spits tot spits; aanschouw, Hoe langzaam droppen door de droppen zijgen, En, vallend, leven geven aan het zwijgen, En worden…

Dat vrij der vorsten naam, door slavenhand In rotsen uitgehouwen, praal! Dat standbeeld en altaar, hun razernij, Het bevend mensdom leer'! De tijd schuurt hunne naam van 't outer af; De mensheid trekt de voet terug, Wen zij een beeld in 't dreigend wezen trapt, En gilt: hier ligt een Vorst! Veel eedler is uw lot, o gij! wiens naam…

Er is geen hartstocht schoner dan de haat, de liefde in een brand van vlammen te vernielen, zodat in gouden gloor ten onder gaat de drang en dorst der zielen. O vrouw, die ik beminde zonder zoet gevlei, die 'k minde om de nacht, en bij het dagen met handen die aanbaden heb geslagen, 'k ben ver van U en daarom medelij! En gij zijt…

Wat rust ze zacht in 't malse ledekant, Het blank gelaat, in 't kroezelhaar gesloten, Met iets zo fijns, zo zeldzaams overgoten, Als zag ze mij reeds hangen aan de hand Een kindje uit haar edel lijf gesproten! Wat rust ze zacht in 't malse ledekant! Hoe lieflijk rust de wellustvolle vrouw, Die mij met schoonheid, liefde en maagdenweelde…

Sibylla, aangebeden kind - zoo wispelturig als de wind - die louter zielenvreugde vindt met herten doen te smachten, die gij door uwe schoonheid blindt en aan uw zegekarre bindt, terwijl ge toch geen een bemint, hoe zij naar u ook trachten. Is ‘t niet uw blauwig ogenpaar, uw blond gestruiveld fulpenhaar, uw stem, als ene harp zo klaar…