Alle inzendingen over vakantie

In Friesland mist men de Elfstedentocht in Groningen vernieuwing van de woning in Drenthe kan de dubbele vergrijzing van hunebedden nog een tijdje mee in Overijssel Salland's Hanzesteden en Twente met z'n rijk textielverleden dan Gelderland, dàt levert mooie streken een pyromaan, verzot op autobrand, de Graafschap, Veluwe, Rivierenland…

Zuilenzalen, cobra's, zonneschijven blauw lazuur, turkoois en kornalijnen nachtje tussen faraoverblijven van Ramses, Toetankamon en de zijnen mummies van gepreserveerde lijven één waarschuwing: u kunt erin verdwijnen…

Doodlopende steeg: kijk eens naar die blinde muur uitzichtloos dichtbij.…

Blik op de weg rijd ik van A naar Beter in m'n spiegel raast ter linkerzij een duivel met driehonderd kilometer ben ik zo traag, wat heeft-ie tegen mij... ik kijk steeds uit naar mooie uitkijkpunten bellavista, schoonzicht, point de vue, laat zij maar met hun gaspedalen stunten ik leef liever wat langer in het nu een processierupsen tufcolonne…

(in de Morvan) steelpannetje grote en kleine beren in een hemelse etalage God houdt uitverkoop…

(voor de kampgenoten) de 'rolkoffers'op de camping zijn eigenlijk niet de koffers waar wij gezien mee willen worden maar ook hier maakt 'noodzaak'van de nood een deugd…

dans la piscine klonk stemmige muziek van Satie voor de vrouw die heel alleen in het water baantjes trok een welkome stimulans om toch vooral in dit tempo door te gaan…

Tanks rukken op naar Limburg Belgie en Duitsland vormen een gezamenlijk leger om Limburg in te lijven daarna zal ook het Belgische leger dat doen met Zeeuws Vlaanderen de Amstel Gold Race wieleretappe van bijna 300 kilometer over de Zuid-limburgse heuvels wordt afgelast de dranghekken gebruikt voor een ijzeren gordijn op de grensheuvels…

hangend in een hangmat zoals dat nu eenmaal hoort in een hangmat waan ik mij tussen hemel en aarde maar gelukkig kan ik nog juist met m'n vingertoppen de aarde betasten... zelf ben ik niet echt in de wieg gelegd voor astronaut daar hebben ze gelukkig anderen voor…

Ik schaam mij het evangelie niet de ontvangen Bijbeltekst bij mijn geloofsbelijdenis maar ook voor het wereldse schaam ik mij niet ik ga vliegen naar Malaga voor 6 dagen vakantie ik schaam mij ook niet om u,jou te zeggen dat ik vlucht voor het vuurwerk rond oud en nieuw vluchten, vliegen kan nog steeds!…

Op het zonnige zand van het stralende strand pogen bleke blanken in het lachende licht van de zomerse zon op een kleurig kleed tot Afro te verkleuren hun wens is te bruinen van tenen tot kruinen en blond beige te vullen met kroezende krullen niet velen zullen van kleur verschieten een vakantie vindt men gewoon genieten men zal…

De rivier loopt beide oevers zingen Dat zijn zo van die mijmeringen als ik keer op keer het zondags water overzie vanaf het voetveer alleen zomers heen & weer.…

als de dichter op vakantie gaat neemt hij zijn zinnen mee waar hij ook gaat of waar hij staat de muze volgt gedwee inspiratie is een zegen goddank komt hij het telkens tegen 'hieperdepiep-hoeree'…

zoals na diepe rust de Franse haan kraait bij het ontwaken een wankele droom vervliegen doet als gas zo krijgt de tijd vat op doen en laten wordt alles tóch nog weer zoals het was…

Hier sta ik in de branding lees de woorden van mijn vel Wacht op de grote verzanding voel mij zwabberend in tel Wind blaast mij heen en weer water knabbelt aan mijn voet Hier is thuis, voel ik mij goed…

Elke ochtend na het reveille fietsen we om het hardst van het kamp naar de Maas In vliegende vaart rijd ik de laatste bocht om, recht in spiksplinternieuw prikkeldraad onzichtbaar in het licht van de zon Als volleerde beulen botsen er meteen twee anderen op mij Lekke band, kapotte kleren In een stripverhaal zou ik nu horizontaal blijven…

de vissen, de vissen wat zal ik ze missen zo kleurrijk en schichtig ze zwemmen in scholen maar zijn niet leerplichtig ze vroegen mij op de schelpenthee ja, dan zeg je echt geen nee ook proef je de zilte zeesterrensoep en eet je mee van zeepaardjeskoek geen zeewier meer voor de visite maar octopus uit zilveren vergieten de vissen, de vissen…

ik zal het nog missen het ruizen van bamboe het zwiepen van de staken door de mistral gedreven maar er zijn ernstiger zaken dus ik kan er mee leven…

Man-o-man Ik heb nooit geweten Dat je door all-in te eten De normen gaat vergeten Men niet meer weet Hoe het hoort Doorbunkert Tot een vierde bord Alsof je van de honger omkomt Aan ondervoeding kan gaan sterven Zo erg is het hier gesteld Wanneer die toeristen Door hun vreetgedrag Veroorzaakt door dat all-in geweld Mijn eetlust doen bederven…

Ondoenlijk was het om vrijuit te praten, Bij elk gesprek trok wel een aan de bel. De KGB hield alles in de gaten Vanuit een post in het Viru Hotel*). *)Gebouwd van wat de KGB verzon: Een mix van microfoons en van beton.…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Het martelwerktuig dat ik heb gezien Bracht mij ook op een stuk of wat ideetjes - Hoe men dat vroeger deed zijn leuke weetjes. Best leerzaam, zo ‘n museum in Tallinn. Bevestigd werd weer eens wat ik al wist: Diep binnenin ons sluimert de sadist.…

Een pijpenla met deuren op een rij, Een gang in een hotel is vaak voorspelbaar, Maar wat wij zagen was echt onvoorstelbaar, De architectenmoeder praat ons bij: Mijn zoon is één brok creativiteit, Alleen kan hij nooit goed zijn balkjes kwijt.…

morgen ga jij verder dan de wolken hier reiken nog onder dezelfde zon al zal de maan roziger schijnen verschillen lachen je toe in weer ontmoeten joviaal en warm begroeten kleuren lichten op in een anders geurende lucht vage herinneringen komen terug het deja-vu helpt bij herkennen en een nog fijner afstemmen op elkaar een…

Dit zijn mannen mannen die niet gilden Ze willen en wilden geen oorlog geen krijg, geen strijd en als je dat vermijdt besteed je op een goede wijze je schaarse vrije tijd met het vaandel zwaaien of op de trom te slaan -de stille soms- dat zich niet zomaar laat leren Voor enkele keren is het-voor God en Vaderland- door…

ik heb ze weer vernomen deze zomer in het zuiden op de camping vuurvliegjes die ons gedwee de weg wezen in het duister naar het sanitair…

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen. We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit?…

nee, vandaag doen we niets meer geen ingewikkelde vragen voor ons ligt een leegte naamloos ver weg het land onbepaald de zee morgen is tijdloos als gisteren terloops een gedachte waard liggend op amorfe stranden zijn zon te aanbidden…

uit piëteit voor Vincent heb ik in St.Remy een strooien hoedje gekocht en opgezet dagdroomde ik bij de fontein op een schaduwrijk plekje onder de platanen... het provencaalse zonnetje deed de rest en wiegde mij langzaam weg van de werkelijkheid tot ik wreed gewekt werd door de tijd van vandaag…

de zang van een nachtegaal heeft mijn ziel gevoed ik weet niet meer of het in Spanje was het kan ook Frankrijk zijn al het relatieve verdween achter elke horizon zelfs de handdruk van Macron met Trump loste op in drukletters die verwaaiden in het moment .…