Alle inzendingen over Brokken in mijn keel

Handen om de wederzijdse kelen, los van het doel niet overeenkomstig het gelijke brok te willen delen, De worsteling mag je vrezen, droefenis die uit de roes van zin of onzin laat genezen uit de littekens die je schept en voelbaar blijven.…

Heb mij lange tijd niet zo gevoeld als nu, de warmte is weer terug in mij. Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan. Heb lange tijd gezocht zonder bewust te zijn, niet bewust…

Wanneer je zachtjes in mijn onderlip bijt, siddert het verlangen naar meer door me heen. Wanneer je jouw handen om mijn gezicht heen vouwt, glijdt er een warm spoor door mijn lichaam heen. Wanneer je me vol passie zoent, wil ik meer van jou. Als je me optilt en naar bed toe draagt, voel ik me aantrekkelijk en sexy. Als je boven me ligt, voel…

Het liefst loop ik nu naar je toe en beroer je schouders, terwijl ik je zachtjes een kus in je nek geef. Het liefst loop ik nu naar je toe en knuffel je armen om me heen. Het liefst loop ik nu naar je toe terwijl je je omdraait en me vol liefde aankijkt. Het liefst was ik nu niet op het werk, het verlangen naar jou dichtbijheid is groot en…

En daar sta je dan half ontkleed bij je auto en ik zou graag wat langer willen kijken dan die ene korte blik. Maar doe het niet voel me niet op mijn gemak. Zie toch een stukje naakte huid en krijg het warm. De wind waait het haar langs je slapen en je legt uit hoe ik af moet slaan. Ik kijk alleen maar naar je ogen en laat de bal met de wind…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Ooit was ik een kind, verdrietig en alleen. liep weg van huis, niemand wist waarheen. Ook ik wist 't niet,ik was nog zo klein. ik wist alleen, dit doet zo'n pijn. Niemand hield van mij, mijn ouders zijn niet blij met mij. Ik rende er op los, daar stond ik, voor het grote bos. Het bos, ik kwam er vaker met…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Een tuin vormt zich veel sneller in de tropen vier keer zo snel als hier in West Europa de tamarinde en de bougainville de witte bloemen van magnolia en heliconia aan bamboehagen Een bruid laat zich in wit fotograferen in feestjapon temidden van boeketten een tuindecor van manden vol jasmijn Dwars over wenkbrauw neus en aangezicht ontsiert…

De dochter van de koning van Tanete uitzonderlijk geletterde prinses was met haar kersenrood getinte nagels alsmede met haar brein goed bij de les van taalgeleerde Benjamin Matthes en wat dies meer zij laat ik u zo weten Als godgelijke vogel uit nirwana was zij in draagstoel bij hem neergezeten at uit zijn hand, hing aldoor aan zijn lippen…

De hieronder genoemde figuur van Tacitus ('de Zwijger') is inderdaad de Romeinse geschiedschrijver Publius Cornelius Tacitus, wier Annalen en Historiën in de Middeleeuwen reeds in vergetelheid dreigden te geraken. Een der grootste literatoren uit ons taalgebied - Pieter Cornelisz. Hooft - heeft zich in de Gouden Eeuw over dat historisch-cultureel…

Mijn bloed stroomt nederwaarts en kippenvel verblijd mijn huid Ik duik in zijn mond verdrink in zijn keel hij slikt me door Kom ik voel me helemaal bevangen vol overgave hang me op bij hem Aan vibraties de stem het gevoel ben jij mijn frivool idioot idool…

een woord al vaak een teveel vermoordt kwetsbare momenten het grijpt mij soms naar de keel het gevoel sterft dan al in de lente een woord vleesgeworden letters scheppen dan een nedergang met tranende spetters legt boeien aan waarvan ik mij niet bevrijden kan het woord, een teveel sluit genadeloos mijn keel…

Nooit nat uit Hollandse keel, Onbesproeid prieel. Lol in het leven? Vermoedelijk heel even. Als Sint Pieter belt.…

ben ik de groene weiden die door de wereld wordt begraasd met een brok van onverteerde waarheden in z’n keel? het licht wordt zwak omdat het woord weer zwijgt, ben ik te laf en moet ik opstaan als het duister de zon overstijgt? laat mij uit het lijden verlossen tot het pleit is beslecht.…

ben ik de groene weiden die door de wereld wordt afgegraasd een onverteerbaar brok van uitstoot van CO2 in mijn keel? het aardse licht wordt zwak omdat de daad weer zwijgt, ben ik te laf of kijk ik weg, moet ik opstaan als het duister de zon overstijgt?…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

die schraap ik uit mijn keel…

hapklare brokken de geurende wind verplaatst wat vleugeldansers…

Ruwe brok amber. Zonlicht besloten in hars. Hemelse schoonheid.…

mijn liefde is een gulzig beest gretig grommend op zoek naar malse brokken van wie je bent…

Het duo rijdt een ware dodenrit en onverhoopt een jogger van de sokken, die dood blijft liggen tussen alle brokken. Agenten zien een lege duozit. Het ongedeerde stel heeft zich verscholen, maar als het is ontdekt, bekent het schuld. De opgevoerde brommer is gestolen. Het is het einde van de snelle rit.…

Als één brok liefde Ik geloof mijn ogen niet maar zij kijkt dwars door me heen valt mijn hart binnen en verklaart het tot haar gebied Ze verandert de dorre bodem in vruchtbare grond en laat haar oevers er landen Ik stroom mee op haar liefde en draag haar op handen Als één brok liefde Ze verkent m'n innerlijke vertrekken loopt langs…

Bij kleding, die uit was getrokken, deed zij zonder schroom om z'n paal een condoom, want ze maakte toch liever geen brokken. Terwijl hij van minnevuur brandde, bezwoer ze: 'Een kind bindt maar handen. 'k Wil niks met zo 'n jong doen.' Hij dacht bij een tongzoen: 'Wat heeft ze toch rottige tanden.'…

Ik drink mijn melk nu met de fermste slokken, Nu heb ik thuis iets in de melk te brokken.…

Zoverre men ziet boterbloemen bij de vleet een zilverreiger knobbelganzen bij een plas irissen uitdagend geel een bank in de zon een wandelpad afgezoomd met lijsterbessen vogelwikke grote muur smalle weegbree pluizenbol…

het komt in blokken en maken mogelijk ze jokken met brokken en geef mij eens ongelijk dat ik daartegen reklameer…

Het duurt uiteindelijk allemaal niet langer dan een maat of acht, ik vraag me af of 'gulzig' te plaatsen is voor 'mes'. --------------------------------------------- uit: 'Een grimwoud in mijn keel', 2005.…

Leden van de Staten-Generaal, IK ben zo moede De Gouden Koets hangt MIJ minuten uit de keel waarin ook brokken wonen die voor ’t merendeel MIJN Koninklijke hart meedogenloos doen bloeden U aanziend, constateren WIJ weer vreemde hoeden nette pakken, heden zit u hier nog individueel De rest van het seizoen bent u waarschijnlijk heel onzichtbaar…

(voor lieve vrienden) Toen die dag dacht ik dat mijn liefde in stukken was verscheurd vierentwintig jaar terug vandaag nog steeds brokken maar het zal ons lukken want door wassende tranen is weer liefde bijgekleurd bij alle stukken en brokken waar ik vandaag bij stil wil staan weet ik dat we steeds knokken maar er rest toch nog altijd…