203 resultaten.
Regenzweven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 het waait
regent
stormt
binnen is het warm
en kil
ik wil naar buiten
laat de regen razen
spoel het van me af
sla me tegen de ruit
en
til me op
laat me gaan
een beetje regen
kan ik heus wel aan…
Hanenpoten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 332 op hoge stelten door het donker
wachten tot de zon doorbreekt
de wolken uit elkander schuiven
en zelfs het roodste rood verbleekt
al bij het allereerste straaltje
gooi je je kop in je kippennek
schud je al je veren los
en opent zelfvoldaan je bek
het geluid zit verborgen in de diepte
tot jij het naar buiten zwaait
onrustig ga je weer zitten…
Masker
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 377 Lachend of huilend
het kan allemaal
Jouw buitenkant
vertelt jouw verhaal
Je geverfde glimlach
is maar waan
Je lege ogen
staren mij aan
Er is geen emotie
achter jouw holle gelaat
Geen liefde of vreugde
geen droefheid of haat…
Ongeschreven wit
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.831 Leeg en onaangetast
Nog steeds onbewerkt
De toekomst nog onvast
Zonder kleur gemerkt
Onschuldig zonder wonden
Raakt de kuisheid niet meer rein
Maar ik heb nu gevonden
Dat schuld ook mooi kan zijn
De kleur is niet meer daar
Door mijn hand weggeboend
Nog een exemplaar
Door mijn pen ontgroend…
Als nooit tevoren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 835 Als nooit tevoren heb ik verwacht
wat komen zou
en wat zou gaan..
Het nog lange bestaan van
de zonden, door ieder begaan
Het zal nog lang gaan duren voordat
de genegenheid zal vergaan..
We zoeken ieders hart,
verwachten teveel en belanden in
de brandende zon die
de duisternis bederft
En anders niets
dan gevaar voor
van alles en nog…
Onverslaanbaar
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 254 Ik zal onverslaanbaar zijn
De regen zal mij niet spoelen
Niet deze waanzin wegboenen
En de maan kan niet voorkomen
dat ik de zwaartekracht weersta
Zelfs het vuur zal mij niet branden
Ook al brandt mijn passie hard
De wind zal mij niet vervoeren
Ik houd standvastig vast
Aan deze verrukkelijke race
Naar de finish van het begin
Van tijden waarvan…
zondagmiddag 11-1-15
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Zondagmiddag in Ales
In het zonnige zuid-Franse zuiden
Waar je alleen de klok hoort luiden
Voor een begrafenis
De straten stil verlaten
Een auto, hooguit twee
Jongens die met veel kabaal
Hun brommer laten gieren
Vandaag een zondag
de elfde van de eerste maand
Geen plaats meer voor mijn auto
En stoeten mensen overal
Die zwijgend zonder…
Allemaal waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 ‘t is waar :
Eén groots en massaal samenzijn
maakt nog geen nieuwe lente,
één groots gezamenlijk NEE
maakt nog geen nieuw geluid.
‘t is waar :
Onder de vlag van broederschap
staan ook wat valse broeders in de rij,
niet alle samenzijn
is dat ook echt.
‘t is waar:
De moorden in de joodse school
verdroten niet het hele land,
die 132 meisjes…
Jeugdig verlangen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 111 Ik wou, ik wou
dat het al morgen was,
want morgen ben ik jarig.
Ik ben zo blij, zo blij
dat vandaag nog steeds vandaag is,
want nu ben ik de hele dag nog jarig.
Ik wou ik wou
dat het nog gister was
want nu ben ik nog lang niet jarig.…
Van oude mensen en dingen die voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 De paardentram die rijdt niet meer,
de gaslamp is nu voor de sier,
het bakeliet is kunst geworden.
Mijn oma heeft nooit weet gehad
van chip en pin, van tweet en chat:
zij is niet meer.
Zij was de brug
van haar verleden
Naar die van mij.
Eén pijler is die brug al kwijt
en als de tweede ook verdwijnt
dan is ook mijn verleden
toch…
Teveel jaren oud
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 200 Daar is hij weer
die nieuwe dag,
die ik vol vrolijkheid
zou moeten begroeten.
Dankbaarheid
dat moet er ook nog bij
en lief, veel liever doen.
Zou ik toch zo vergeten.
Met elke nieuwe dag
dan denk ik weer,
wat doe ik hier, wat moet ik hier,
ik wil hier helemaal niet wezen.
Ik hoef niet ver, ik hoef niet duur
ik wil alleen maar weg…
Mijn dochter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 Mijn dochter is toch zo geweldig,
ze doet het toch zo goed.
En ja hoor, Mieke meid,
de jouwe mag er ook best wezen.
Maar tussen ons gezegd en stil gezwegen
en Joke, zeg het Mieke dus maar niet,
persoonlijk ben ik eigenlijk van mening
“ het is me toch een stuk verdriet”.…
Het einde van de dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Dat stuk verstilde tijd
aan het einde van de dag,
net voor het donker wordt,
dat magische moment
waarop ik als groot kind
nog even, na het eten,
buiten spelen mocht:
“Vergeet niet thuis te komen wanneer het donker wordt ”.
De kindertijd voorbij
laat ik nu graag de honden uit
nadat het eten is gedaan.
En in dat stukje tijd,
onttrokken…
Eigen dunk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 Namen onthouden kan ik niet
gezichten nog veel minder
maar dat is al.
Want heel gelukkig
ben ik zo vreselijk goed
in alle andere
en veel belangrijkere zaken.
Vandaar dat ik, direct na het ontwaken,
mijn spiegelbeeld toespreek
“Je ziet er weer puik uit vandaag,
je mag er duidelijk wezen ».
Ik zeg het onverbloemd,
mijn licht onder…
Vers gevallen sneeuw.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 Als een olleke bolleke rubensolleke
rollebolt mijn dolle dochter
door de vers gevallen sneeuw.
Als een elfje, boeven elfje, dwergen elfje, reuzen elfje
danst mijn elf jarig elfje
In de vers gevallen sneeuw.
In haar rode jas,
met paarse broek
en blauwe wanten aan
springt mijn dochter
feest mijn dochter
juicht mijn dochter
in de vers…
Wintersfeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 De winterwarme zon
als goud
zo zacht.
Het winterkoud geluid
als knappend ijs
zo schel.
Het winterkale beeld
als een japanse tekening
zo fijn.
Het wintersneeuw gevoel
als rust
zo stil.…
Beroemd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 Mijn zoon droomt van zijn carrière :
bekend te zijn, gewoon, zomaar,
voor iets, het geeft niet wat
mits wel in 5 minuten klaar.
Mijn dochter copieert verhaaltjes
van het wereld wijde net
die met een eigen sausje
onder haar naam weer worden terug gezet.
En ik, ik oefen bloedig,
ik schrap, herschrijf, verander en voeg toe,
totdat ‘…
Tempus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 165 De dag van morgen
is gister al voorbijgegaan
haar nu komt nimmer meer.
Haar jonge ik
heeft geen relatie met haar oude,
haar oude ik
weet van haar jonge niet.
Haar meest recente foto's
herkent zij niet,
haar spiegelbeeld
is echt het hare niet.
De tijd heeft onderweg
haar ik verloren
en zij is nu verloren in de tijd.…
Dat Frans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 139 Mijn zoon zegt piemel kopje
tegen zijn kleine zus
wanneer hij vindt dat ze een eikel is.
Gewoon, omdat ze in het Frans vertaald,
toch echt een “tête* de ”bietje** is.
Putain betekent hoer
dat weet hij best
maar zonder te blikken of blozen
zegt hij putain tegen de bok
wanneer die aan het klooien is.
Dat Franse “le” en la”
dat is niet…
In liefdevolle herinnering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 410 Mijn opa die had klompen,
die wou ik ook, maar dan wel rode.
Die heeft hij mij gekocht,
al waren ze te duur, zei oma mij.
Die klompen waren voor de tuin
aan d’ overkant van de straat
die ik alleen mocht oversteken
als ik zijn hand vasthield.
Net zo, met mijn hand in de zijne,
stak hij me elke ochtend over,
dan mocht ik verder, helemaal…
Als nieuw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 82 Het licht strijkt soms zo zachtjes
over bekend tafereel
dat het opeens
als nieuw geworden is.…
Dichters leed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 302 Het is bijzonder triest
als een acteur maar niet gezien wordt.
En triester nog wanneer door tranen overmand
hij echt niet meer om aan te zien is.
Het is bijzonder triest
wanneer een zanger niet gehoord wordt
En triester nog, wanneer door boegeroep
des zangers stem gesmoord wordt.
Maar het triestigst is
wanneer een dichter niet ervaren…
De uil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Dat magische oehoe geroep
het raakt me telkens weer.
In die aller diepste stilte
van de winter nachten hier,
is het zo vreselijk indringend
en ook haast irreel
beangstigend
en toch ook mooi.
Het klaagt, vind ik, het huilt.
Ik weet, het nodigt uit,
verschrikt het kleine wild
of roept : “dit is van mij”.
Dat weet ik best, maar toch,…
De genen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 334 Van voetbal wist mijn opa van hoed noch van de rand
maar hij schreef bij thuiskomst, direct na vijven,
de leuke stukjes voor de voetbalkrant:
ook die moet leesbaar blijven.
Zijn tweede zoon, als schrijver ook begaafd
al bleef dat heel beperkt
tot poëzie-albums en ander speels vermaak,
heeft toch maar mooi zijn liefde in een vers verwerkt…
Het droevig lid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Het mannelijk orgaan
is van zijn troon ontheven
Hij had daar trouwens nooit gezeten
want hij ging altijd staan.
Maar nu, hoe droevig hangt hij daar
totaal niet meer van zessen klaar
hij, die eenmaal plaste om het verst
plast nu alleen maar zittend, op zijn netst.
Het mannelijk geslacht
toont niet meer blij zijn pracht
en klettert niet…
Giebel geitje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Mijn dochter is een meisje
zo’n giebel meisje
zo’n giebel giechel meisje
zo’n giechel giebel geitje
Laatst waren ze met zijn twee
Dat giebelt dan nog extra,
dat giechelt in ‘t kwadraat
dat griebelt greit en griechelt maar wat raak
Maar drie geitende grietjes bij elkaar
dat giechelt in het oosten, dat giebelt overal
en moeder weet bij…
Vrolijk wil ik dichten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 Vrolijk wil ik dichten
over al wat mooi en blijdschap is.
Springen wil ik in de lente
dartelen in de wei
huppelen door de straten
al roepend: dans met mij.
Genieten wil ik van zo’n lekker zonnetje,
zo’n vrolijk rood ballonnetje
een heerlijk windje in de zeilen,
al roepend, kom en drink met mij.
Schilderen wil ik al die kleuren
dat…
Het verschil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Die sneeuw op al die kale bomen,
het licht vergrijsd en stil, zo heerlijk stil.
Het lelijke wordt mooi verborgen
onder de witte winterpracht
waarop de kinderen sleetje rijden
en al die natte sokken moeten drogen,
moppert de een,
de ander roept alleen :
“wat mooi “.…
Vers voer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 115 Zo’n avondjurk
met een fantastisch lange rok,
een blote rug, bijna bloot bovenstuk,
dat draag je bijna nooit.
Duur was die bovendien
en koud ook wel een beetje.
Zo’n mustang sport model met open dak,
een zwoele zomeravond
met even stoppen op een open plek
onder de volle maan en wat er dan op volgt,
wanneer je zo alleen bent,
zo saampjes…
Slecht nieuws
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 216 Mijn gedachten blijven steeds maar dwalen
dit niet vergeten en dat nog even doen,
om toch vooral maar niet te denken
aan dat, waar’k niets van weten wil.
Ik blijf de hele tijd bewegen
sta op, zit neer en ga weer lopen,
loop ervan weg, kom dichterbij
maar draai er toch vooral omheen.
Ik heb het wel gehoord
maar laat het nog niet binnen…