Netgedichten

netgedicht (nr. 54.209):

Het einde van de dag

Dat stuk verstilde tijd
aan het einde van de dag,
net voor het donker wordt,
dat magische moment
waarop ik als groot kind
nog even, na het eten,
buiten spelen mocht:
“Vergeet niet thuis te komen wanneer het donker wordt ”.

De kindertijd voorbij
laat ik nu graag de honden uit
nadat het eten is gedaan.
En in dat stukje tijd,
onttrokken aan het leven
hoor ik mijn moeder roepen,
dat het nu donker wordt.

Vaak ook verschijnt aan mij een beeld
uit lang voorbije jaren:
Een boer uit vroeger tijd, gezeten voor zijn huis,
het pijpje in de mond en langzaam lurpend
kijkt hij ontspannen in het niets.
Het werk is voor vandaag gedaan
hij laat nu slechts wat kooltjes gloeien,
zo op het einde van de dag
net voor het donker wordt.

Schrijver: Lisa Leyten, 19 januari 2015

lacombedeferriere

skyemail.net

Geplaatst in de categorie: tijd

moment van stilte

3.0 met 2 stemmen

168

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Hanneke van Almelo
Datum:: 19 januari 2015; mooi, ik zie het voor me!

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 19 januari 2015; Misschien iets veel woorden, maar een heel mooi beeld beschrijf je Lisa. Vooral de laatste strofe roept herinneringen bij mij op.

Naam:: switi lobi
Datum:: 19 januari 2015; Mooi herinnerend sfeerbeeld Lisa

Geef je reactie op deze inzending: