inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.450):

De uil

Dat magische oehoe geroep
het raakt me telkens weer.
In die aller diepste stilte
van de winter nachten hier,
is het zo vreselijk indringend
en ook haast irreel
beangstigend
en toch ook mooi.

Het klaagt, vind ik, het huilt.
Ik weet, het nodigt uit,
verschrikt het kleine wild
of roept : “dit is van mij”.

Dat weet ik best, maar toch,
in de winter-nachtelijke stilte hier,
het doet me wat,
het raakt me telkens weer.

Schrijver: Lisa Leyten, 9 februari 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 118

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)