Alle inzendingen over Moedig

Zo voedt liefde een moedig mens.…

ik ben de dag zo moedig moe als de nacht zwerft door mijn bloed en ledematen zijn verzuurd die door zwaartekracht worden beboet; heeft deze enkele reis te lang geduurd komt mij nu enkel nog rusten toe ach nee, de woestijn kent soms overdaad gesponnen over jaren heen verdronken soms in oude glorie ook al zijn ze voor de ander van steen mijn…

mannen hun plicht Weer wisten wij goed wat een zeevolk wij zijn Zo krachtig, zo moedig, zo groot en zo klein…

Moedige doelmannen winnen. Voetbal is Leven.…

Twee grote grijze vogels staan in de brandende zon vlaggen wapperen zwarte bolides rijden stapvoets tot zij stilhouden moedige mannen en vrouwen dragen kisten, zij aan zij naar de gereedstaande wagens, om ze daar in te schuiven dan vervolgens te salueren (ze welkom thuis te heten )…

Je stort woorden op mijn zere plek jaagt mijn reet aan flarden vingert koud mijn kind zijn weg breekt mijn tranen stuk vult mijn honingraat met geilheid schuld loopt over in geluk moedig als ik ben vond ik mijn onschuld terug geplet tussen het stenen bed…

Mensen die moedig zijn blijken een leeuwenhart te hebben. Dan zijn er mensen die hard roepen, maar van binnen o zo gevoelig zijn; zij hebben een peperkoekenhartje. Toen ik jou hoorde praten, dacht ik: Hij heeft geen van al die harten, jouw stem en manier van doen, zij duiden allen op een warm hart.…

Angstige mensen worden moedig. Zo kan onze hele mensheid, vredig voortbestaan. Wantrouw elk ondoordacht plan. Verbied alle illusies toegang, tot uw verstilde hersenpan.…

Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Worden angstigen moedig. Verandert hopeloos in hoop. Komt inzicht weer in zicht. Wanneer we klimmen uit de put. Wanneer we stijgen uit het dal. Wanneer we uit de tunnel zijn. Van duisternis in het licht.…

Amper drie weken voor de bevrijding stopten zij je nek, zo moedig uitgestoken voor de paria's en vertrapten, in het ruwe touw. Je werd negenendertig jaar. Demonisch haastwerk. Kerkelijke ontkenning lang nadien. Daar stierf een moedige kerk met jou.…

Maar zonder zwart contrast kan geen helder wit bestaan, geen moedig overleven, geen tol om te betalen, geen feestelijk feest.…

praalziek pronkt de passiflora met haar paarse pracht minieme madeliefjes maken moedig mee het mooie weer bedaard brommend bedrijft een bezige bij haar bloemgerichte bijentaak vlinders vleugelen vederlicht voorbij en zomerzot zoent de zinderende zon zomaar alle zorgen weg…

Totdat iets diep in mij fluistert, dat ik niet langer moet blijven vluchten, maar alleen maar, aandachtig en moedig, naar mijn eigen angsten kijken moet.…

Denkend aan Holland zie ik smalle dijken moedig tegen het brede water staan. Een gat in de dijk doet diepe wonden slaan. Met de handen ineen wordt het werk verricht. Na vermetele pogingen is dan eindelijk het laatste gat in de dijk gedicht.…

Gelijk de barmhartige Samaritaan achter een behoeftig mishandeld medemens ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig voor een ongelukkige ander. Want met die ander moet worden gebouwd aan een vredig bestaan.…

Zie ik drijven naar een horizon, waar mensen moedig worden. Waar nieuwe wouden zijn. Waar vrije vogels zingen, als violen in een bos. Waar leven opnieuw begint. Ooit begon.…

Het is nogal simpel, om moedig te zijn. Wanneer je voor een tastbaar gevaar staat. maar het vergt meer moed, om de vage, onduidelijke, naamloze angst, het hoofd te bieden. Die rondspookt - in een bezorgde geest.…

Sterk moet je zijn, altijd moedig wezen, niet jezelf laten kennen, schouders eronder, tranen verbijten, prop in je keel, die hinderlijk dwarszit proberen weg te slikken..... Wanneer je ten onrechte aangevallen wordt en de ánder zit zó verschrikkelijk fout, récht dan je rug, draai je om en dénk alleen om jezélf.....…

Trots en moedig wacht het oude volk in het schelle nimbuslicht op een nieuw verhaal; aandacht van hun stille fluistering.…

en een pas opzij voor de moedige kleine stortbui. vijf minuten stilstaan, twee minuten verloren lopen. af en toe een halve vraag. hoe grasland het doet met onheining. ---------------------------------------- uit: 'Kleine criminaliteit', 1997.…

Je was in de rouw van de vrouw met je zwarte t-shirt en broek, nooit was ontgoocheling zo diep je kwam en kreeg medeleven ik ving je meer dan moedig, in mijn hart nog steeds een plaatsje vrij kan de vrouw je blijven boeien na zoveel pijn door het spel van venus die plaats vraagt geneest als haar rol juist is gespeeld…

Onsterfelijk moedig. Oneindig lief.…

alleen voor sta, 'k Laat mijn geweten spreken, Mijn laatste steun en toeverlaat Die bij mij blijft als alles En iedereen mij heeft verlaten - Elk mens, hoe rechtschapen ook, Wordt geregeerd door het vooroordeel Dat onmerkbaar in hem geboren is, Dat zijn denken buigt en stuurt - Ieder mens heeft zijn breekpunt, Zelfs al heeft de moedige…

Wie Zembla heeft doorstaan, is moedig en stormbestendig. Wie van Zembla heeft geleerd, heeft het goed gedaan!…

Kiezen tussen bevriezen, of moedig voortleven. Zwevend tussen wanhoop en moed. Daar waar illusies sterven. Daar waar mensen moeten capituleren. Daar waar eerlijkheid dwingt. Daar waar mensen de goede dood, in de ogen moeten kijken. Daar worden overlevenden, tot leven gewekt. Uit liefde. Uit noodzaak.…

En samen moedig angst verslaan.…

Wie angstig woedend wordt, wil moedig in het leven staan. Kijk! Hoe alles weer nieuw wordt. Zie! Hoe totaal gesloten deuren, liefdevol weer open gaan.…

Wanneer ik lach moedig je mij dan aan? Want dan ben ik er ook voor jou. Dan vang ik je op, als je dacht geen hulp te krijgen. Dan spring ik in het gat dat in jou is geslagen. Ook al ben ik maar klein, toch is het een gebaar.…

muren moedigen doofheid aan, mijn aanwezigheid is louter postnataal ondeelbaar in wormgaten, wormstekig de trap kraakt naar hoogte als geratel van ketenen, als de vroomheid van een gewatteerde nacht tot hier reikt mijn schaduw, onwetend van halvering, vervalwind, ranonkel, van begrip zonder begrijpen smaak van evenwicht aan keelrand…