9 april 1945
(voor Dietrich Bonhoeffer)
Er sprak hoop en verlossing uit je klare gedichten,
terwijl je als mens verpieterde, gaf je anderen
de kracht om niet te zwichten.
Je redde vele Joden, die later in Zwitserland hun bevrijding
zouden vieren. Bij het plan van enkele officieren en jou
om Hitler te vermoorden, legde je maar wat graag
je pacifisme opzij. Dood aan de dwingelandij!
En de nazi's verweten je hoogverraad, waardoor je naar
het concentratiekamp Flossenbürg werd gebracht. Je altijd
sterke ruggegraat werd mateloos ontkracht, werd er door
de laffe beulen gedacht.
Amper drie weken voor de bevrijding stopten zij je nek,
zo moedig uitgestoken voor de paria's en vertrapten,
in het ruwe touw. Je werd negenendertig jaar.
Demonisch haastwerk. Kerkelijke ontkenning lang nadien.
Daar stierf een moedige kerk met jou.
Geplaatst in de categorie: idool