153 resultaten.
in de overgave van mijn schoot
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.847 het punt dat je jezelf
en de ander gunt
zachtjes heen en weer
keihard ook een keer
in komen en in gaan
de spanning opnieuw
laten groeien in de hoop
dat samen vrucht zal bloeien
of wil je je zo geven
en mij passioneel beleven
in de overgave van mijn schoot
kom dan bij me lieve kleine
geef jezelf maar bloot en laat
lust opvrijen tot ontlading…
Naschrift van leven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 38 intens raakten
vingers en
handen elkaar
sprongen vonkjes
over van huid
op huid en in
bewegen golfden
statische elektra in
laden en ontladen
blikken kruisten
hun boodschappen
in frequentieloos
wit licht uit een
jeugdig gezicht
met een diepte van
vele generaties
tijd en ervaring in
tal van gewoontes
zonder groeven
van ellende…
Die versnellend krulden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 los
die versnellend
krulden naar het
einde van het
leren stuk
van de zweep
zij knalde
gaten in de lucht
door een vlucht
die te snel was
voor het blote oog
het foeteren
veranderde
in snelle drift
met de vloek
als lokaal
taalgebruik
waarbij het tempo
van de slagen stevig
werd opgevoerd
in een exercitie
op conditie
na de ontlading…
Je pluisde nog even
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 83 ik zag het grijs
van de zee
boven land
vlokkig ontladen
in dwarrelend wit
dat stilte
danste op een
onzichtbare wind
ik zwaaide
en ving jou
op de mouw
van mijn jas
je pluisde nog even
toen je huisde
in de holte
van mijn hand
schitterde kristal
tot je structuren
kraakten en een
voor een braken
jij als druppel
de koude grond…
Woordenspel.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 652 gembersmaak in verkouden stuifmeel lucht
wierook damp in vervlogen avond lust
ik droom de man die jouw voeten kust
verzengende hitte in het hete zand
slangengif in gebeten liefdes wond
blaren op je verschraalde lippen mond
zweetlucht in versmeltende liefdeskoorts
hartstocht op een te steile helling
ik droom de man in die vertelling
ontlading…
Dagdromen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 259 Elk rozenblad kent een specifieke ontlading van jouw creatie
zo kan ik dagdromen bij elk blad van jouw inspiratie.…
Spiraal jij turbulent
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 418 zelden gaan we
samen stormen beuken
op een vreemde kust
na rotsen splijten
op landtongen bijten zijn
de golven langzaamaan gesust
toch donker ik
nog zware buien spiraal
jij turbulent in hoge lucht
spat ik bliksem
tegen puien donder
jij steeds consequent
maar in ontladen
weten we de draden
samen weer te vatten
jouw warme…
Aandacht
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 je hand
lag op tafel
even in rust
het leek
of je vingers
mij wenkten
hen even
aandacht te
schenken in raken
ik voelde de
spanning en in het
touche de ontlading
ik wist me
eindeloos blij want
ik hoorde erbij
mocht delen
in samen zou ik me
nooit meer vervelen
overweldigend was
de info die ik in
dit contact ervaarde…
Jouw donkere lach
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 strak
zo af en toe wat
van die hinten
dat emoties nog
bij de pinken zijn
in het lief
senso motorisch
geven en nemen
van genegenheid
wij cirkelen
wederzijds in de
kleinste radialen
van verbondenheid
steeds doet het
frequent oplopend
liefdes vermogen
in hoogspanning pijn
tot jouw
donkere lach en
de uitdaging in je
ogen ontlading…
Heer en meester
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 170 ik las
met vingers
het alfabet
aan klanken in
zwart witte toetsen
speelde met voeten
donkere tonen
opende alle registers
in een uitbundig
creatieve ontlading
voelde mij
heer en meester
over de melodie
beheerste alle nuances
van deze muziek
verdwaald in
de ruimte klom
het ijlste toontje
omhoog en verdween in
het schoonste…
Blikvanger
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 45 ik kon de
ontladingen niet zien
wel voelde ik de
spanningsverschillen
toen jij binnen kwam
je verdichtte op
een warme manier
de lucht die om
ons hing met
jouw gezelligheid
waar lachjes eerst
formeel en zuinig waren
klonk nu de hartslag
er door heen van een
geanimeerd samenzijn
nooit was jij
het echte middelpunt
als blikvanger…
in extase
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 4.424 bedoel
Ik voel je,
Bemin je,
Beleef je
Elke keer weer
Steeds een beetje meer
Mijn haren los
Ik beweeg,
Zweet,
Zweef,
Pure extase
Een ultiem genot
Dit is mijn lot
Ik geef me over
En laat me gaan
Een harde kreun
Bij elke dreun
Die geweldige bass
Ik beleef het hardcore
En ga er nog even voor
De laatste seconden
Even heel intens
Ontlading…
ik zag ze jagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 282 vandaag een helder blauw
in een middelgrote stad
waarin de zon het moeilijk had
in hun vormen
stormden ze huizenhoog
in een skyline die
een weidse horizon verboog
ik zag ze jagen
hun druppels dragen
in de grijze onderkant maar een
koele wind hield alles in de hand
totdat thermiek
in het geniep een andere
richting koos en ze ontlaadden…
' t Is Zomer!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 90 heerlijk is het ontwaken
met een zon die al in je ogen schijnt
we gaan er een mooie dag van maken
en zoeken naar wat ons hart verblijdt
de schoonheid van de zomerse bloeitijd
laat ons in vreugde en in rust ontladen
’ t is zomer! Heerlijk is het ontwaken…
In astrale kleur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 het voelde
al meteen
zo goed
de sterke
handreiking
als groet
met gelijke
frequenties
de eerste
ontlading
met een
omarming
van positieve
energie die
eigenheid
herkende
in astrale kleur
en geur van
lichaam en
geest die zich
probleemloos
elkaar op-
en aanvullend
mengden
aftastend zijn
wij gaan zoeken
naar het paneel…
De dood omarmen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.683 beginnen
Een lichaam dat geboren is
Uit de schoot van de moeder
Wordt weer teruggegeven
Aan de schoot van moeder aarde
In diepe angst geworteld
Niet wetend wat zal gaan komen
Glijdt het lichaam langzaam
Door de sluiers van de dood
Ogen vechten tegen het zwart
De dood sluit geduldig het licht
In diepe stilte gehuld
Laten tranen zich ontladen…
creativiteit
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 903 Een ontlading van de geest.
Even zweef ik buiten deze tijd.
Een moment van vrede, geen innerlijke strijd.
Een woord, een teken, kleurenpalet,
Een gevoel van liefde,
Het stroomt mijn lichaam uit.
Dan...innerlijke rust,
Een glimlach diep in mij.
Ik voel me gelukkig, voel me vrij.…
Natuurlijke stilte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 luid zijn
onvermogen uit mij
ongestoord te laten gaan
ook wind
deelde dit decor
waaide strak tegen
op het zelf bemeten pad
jij zat op een bankje
vlak bij het water
te midden van druk
snaterende eenden
die natuurlijke stilte
wel een heel eigen
invulling verleenden
met hun hongerig gekwek
toen ook de boom
zich plots voluit
ontlaadde…
Spijt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 353 De aantrekking, zij is er, gaat nog diep,
maar ontladen zal zij jouw hart niet meer.
Jouw kus, dat jij niet ook ‘verdomme’ riep,
waarom gaf jij niet onze pijnen weer!
[dizain bij onderstaand olieverfschilderij van Harald Calle]…
Een paarse hemel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 ben jouw storm
niet uit de weg gegaan
heb de buien laten komen
in een paarse hemel
knettert de ontlading
rolt de donder zwaar
striemend hagelen
mijn woorden de
pas ontloken lentebloei
jouw regens vlagen
door de takken die onze
liefdesbloesem dragen
tot de storm bedaart
en alle warmte naar
de heldere hemel straalt
de eerste…
wij zijn elkaars slaven
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 435 uitslaat en niemand
de vlammen meer
meester kan worden
wij zijn elkaars slaven
vrijheid tot passie verteerd
zinnen gericht op behagen
haast is verleerd
alleen handen spelen
hun spel in beminnen
lippen verwennen
het zachte van binnen
ogen gedogen een
spanning die stijgt
adem gaat sneller
je kreunt en je hijgt
tot in een diepe ontlading…
Flambouwen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 51 wie durft wat nog te vertrouwen
echo's dreunen, lucht komt tot ontlading
een lethale flits schiet van het aambeeld
toortsen vlammen op, weerlichten stralen
schichtend spat de nachthemel uiteen
10 juni 2019…
loeide als vuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.640 ik zag de bui
die zich wendde op
het hoogst van het duin
het strand dat de zee met
zijn golven weer keerde
ik raakte je huid
de spanning ontlaadde
wij die eeuwen versmaadden
het verlangen uit eerdere
levens bonkte er uit
loeide als vuur in
een droge savanne
de rook trok niet op
zelfs de tijd bleef stil hangen
had ons in uren gevangen…
de magie van het samen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 782 uitslaat en niemand
de vlammen meer
meester kan worden
wij zijn elkaars slaven
vrijheid tot passie verteerd
zinnen gericht op behagen
de haast is verleerd
alleen handen spelen
het spel van beminnen
lippen verwennen
het zachte van binnen
ogen gedogen een
spanning die stijgt
adem gaat sneller
je kreunt en je hijgt
tot, in een diepe ontlading…
Redeloze wispel tuur
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 37 alsof lagen ijs
over elkaar
schoven zo
versplinterde
het geluid
ertussen en
lichtte donker op
in denkbeeldig wit
de bui contrasteerde
met zwart het
gemêleerde wit
van de rafelige lucht
die gordijnen
optrok en openden
in kwaadwillige
tumultueuze ontlading
jij was niet bang
voor de elementen
keek met interesse
naar het immense…
Opklarend dichtbij
netgedicht
5.0 met 79 stemmen 84 jij buide op
een exceptionele
onconventionele
manier met open
sluizen en een
stralende hemel
ik heb je
donker en dreigend
gezien waarbij
spanning de
groene kleur van de
donderkop aannam
tussen sissende
ontladingen en
bolvormige bliksems
explodeerde chaos
en toch wist ik jou
opklarend dichtbij
jij doorbrak
de stilte die…
Bevrijding ...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.356 van intens tedere verwachting
ademloos raken zachte
vingertoppen vertrouwen,
zoeken vochtige lippen
de weg naar elkaar
zachte vleugels van
talrijke vlinders raken,
even tintelend, soms
fluisterend, verlangen
vliegen op toppen
van opzwepende
hartstocht, hoger,
lager, sneller, dieper,
even proeven zij de
opperste grens van
ontlading…
Dodelijke omarming
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.411 Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen
Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken
Het strekken van jouw slanke schoonheid
Bevochtigde mijn hand en onderarm
En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg
Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in
Sissend bedreef jij jouw zwarte mystieke liefde
Na mijn verkramping volgde jouw intense ontlading…
Het struikje
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 59 jij voelde hoe
bloemen struiken
en bomen hun
dromen kleur gaven
geaard en reikhalzend
naar de hemel met
energie en licht
je glimlachte
naar de prilheid van
knoppen en blaadjes
ontlaadde hun
spanning door ze
in warmte te
laten ontluiken
had oog voor
het struikje tussen
tegel en muur dat
bij iedere bui leek
te verzuipen maar
al…
Geheimtaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Spanning die tot ontlading leidt, wanneer het
Al dagen rommelt met een Vesuviaanse kracht.
Sereniteit geen optie meer is; en een hart op
De tong wordt tot een niet te stuiten macht.
Dan de plotselinge stilte na het slagveld
Van een vurig debat, waarna nog slechts de
Schaamte rest en het maat nemen op de lat.…