Netgedichten

netgedicht (nr. 80.360):

Redeloze wispel tuur

alsof lagen ijs
over elkaar
schoven zo
versplinterde
het geluid
ertussen en
lichtte donker op
in denkbeeldig wit

de bui contrasteerde
met zwart het
gemêleerde wit
van de rafelige lucht
die gordijnen
optrok en openden
in kwaadwillige
tumultueuze ontlading

jij was niet bang
voor de elementen
keek met interesse
naar het immense
geweld dat natuurlijke
krachten showden
in ongebreidelde
redeloze wispel tuur

hun energetisch
vermogen was
immens en
onvergelijkbaar
met de menselijke
beteugeling van
deze krachten
op aards niveau