Alle inzendingen over Oostland OR Oost-land OR bokking

De zee gooit wat op het strand Er komt een mensenhand Die maakt een land Heeft wel wat voeten in het zand Maar met gezond verstand Komt een land tot stand…

En in dit land zijn alle avonturen Hetzelfde, die van geld en macht En de bevolking moet het maar bezuren En het Haagse kabinet dat lacht Van negatieve tijding staan de kranten bol Omlaag gaan alle lonen Fiscaal omlaag, dit is toch al te dol Dit is het land waar grote mensen wonen…

Waarom zou je landen en hoe zou je dat dan doen lukt het om neer te komen of stijg je nooit blijf je met loden voeten aan de grond? Ver buiten de oevers van twijfel blijft het heimwee ergens hangen naar dagen zonder vragen toen je dacht dat landen onmogelijk was.…

Ik hou van wandelwegen waterplassen nevel boven meersen zon het wonder van een blad ook als het valt jaargetijden een fazant ondergedoken geschrokken opvliegend uit de sloot moeiteloos argeloos door dit lage land bekoord…

in de strohand van het nieuwe land van kraakheldere skeletten ontmoet mij… kwetsbaar in het hart van wedergeboorte…

Er stonden margrieten in het hoge gras rechtop 't viel op zo slank zo wit zo geel ze waren niet met veel je kon ze tellen op één hand zo fris en frêle twee jonge hengsten aan de overkant roerloos bijna keken toe je zocht mijn rechter hand ik zei geen schoner land…

Daar ligt een stuk land je ziet er sikkelklaver en heggewikke en ik hoor je zeggen maak het niet zo moeilijk dit land…

Ons land is groot in kleine dingen, maar vergeet niet, dat kleine dingen, enorme proporties aan kunnen nemen,…

Het is een dreiging voor het land, Het verdwijnen van al dat zand. Als de duinen worden doorzeefd, Dan heeft het land voor het laatst geleefd. Laten wij zuinig zijn op ons land, Er is nog niets aan de hand. Maar sta niet alleen te kijken, Verstevig met spoed onze dijken.…

het aardse zoeken met je voeten op de grond zien wat voor je ligt…

voorbij het geraas gedoe de plichtplegingen de hoge muren het oog van de storm de donkere horizon voorbij dit alles landt een beroering…

Zo rijden we samen naar het einde van het land, zij leest in haar boek, werpt af en toe een blik op mij, ik mediteer, masseer mijn broos verstand. De populieren in de polders ijlen razendsnel voorbij. Stiltecoupé ! maar is het ooit echt stil in onze vermoeide hoofden; in de harten van de eenzamen, de veinzende verloofden ?…

Ik werd wakker in een ander land Gisteren nog liet ik het achter met het beeld van een bekende Het beeld van thuis Het onnadenkend weten dat voor mij een plek is gereserveerd Een stoel met mijn naam Nu is alles anders en weet ik niets meer zeker De wissel verschoven Voorgoed een ander pad Ik weet niet of ik daar nog wil lopen In…

Ik kijk naar de stad, de wereld waar ik weg was – Het heeft geregend.…

Zo ver het Oosten van het Westen ligt zijn onze zonden weggedragen. Vanuit het Oosten rijst de Zon, verlicht ons tot het Westen begraven al wat is weggedragen om elke morgen ons weer op te wekken in Zijn Licht. Bij Psalm 103 : 12…

Leuk zijn al die dialecten die we elke dag weer horen toch zijn we allemaal in hetzelfde land geboren. Van het noorden naar het zuiden of van oost naar west versta ik toch het gronings nog steeds het allerbest.…

waar moet ik heen heb het hier wel gezien naar de Oost ? naar die onpeilbare mysterieuze Chinezen?…

Het dodental stijgt Arabieren Palestijnen Joden land geen land water vruchtbaarheid besterft elkander liefde geen liefde een stem die roept twijgt takken om ons heen gevleugeld en bebroed een regenwolk een wonderwolk exotische verfrissing er scharen mensen om ons heen stemgedrag afgezworen vruchten vallen af gerijpt lang volrijp en…

Een gele brug die lawaai moet dempen, lawaai dat richting centrum rukt... Een bleke kleur die óp moet beuren: een viaduct van roet en prut! Weer drukken motoren hun waanzin door. Je schaamt je voor je eigen adem. Vergeet de vlinders en de zwanen: hier gromt een stad - extreem en goor. Toch komen hier veel jonge mensen. Tempo: 'Constant…

De kat staat voor de deur Naast me is een Marokkaanse bruiloft Bezig Me koptelefoon stoort nog wat na En vangt wat ruimte ruis op De doden herdenking staat vast In een prachtig gedicht In de taal van de reiziger Blijf bewegen zegt ze mooi In beweging blijven Voor vrijheid Voor vaderland Voor iedereen Wij samen Hier In een tuin…

De vrede is weer ver te zoeken Het Midden-Oosten laait en vlamt Dwingt ons een monster te vervloeken De mens die van een beest afstamt Het Midden-Oosten vlamt en laait Uit zicht door zware, zwarte wolken Dat waar het werkelijk om draait Verdraagzaamheid onder de volken Gevolgen van bepaald beleid Die vallen nimmer te voorspellen Een keuze…

Parkinson's blijvende aanwezigheid Voor altijd in onze nabijheid Bepaalt hij ons toekomstbeeld Dromen die we hebben gedeeld Blijven beelden in herinnering Nieuwe start met onzekerheden Ontdekken van nieuwe mogelijkheden Leven met andere kwaliteit Leven met hoop en tevredenheid Zijn wensen die we delen Samen op een bankje genietend Onze…

Het leven trekt aan mij voorbij als de stroming van het getij kijk ik door beslagen ruiten van binnen uit naar buiten Er hangt een schaduwzijde over mijn bestaan ik zit gevangen in een aflatend lichaam Wie van binnen naar buiten ziet kan soms zien mijn stil verdriet Ik probeer ook de zonzijde te zien door te hopen dat eens misschien een…

Dwalend door dromenland met uitgeschakeld verstand Dromen worden werkelijkheden mijn toekomst in het verleden Er was een mate van zekerheid in kinderlijke onschuldigheid Dromen hebben geen realiteitszin kunnen zich voor doen als waanzin Fantasieën in beeldende vormen ontdaan van werkelijkheid en normen Zonder enige vorm van zekerheid uit…

Ochtendgloren Een dag nieuw geboren Het ontwaken van de natuur Alles is nog fris en puur Eerste zonneschijn kust het land Het riet aan de waterkant Ontwaken in verwachting Het hebben van achting Voor het wonder, iedere keer Dat de natuur telkens weer Zich niet laat dwingen Doet haar eigen dingen Laat elke dag een wonder zijn Waarvan…

Oorlog Door racisme Blank tegen zwart Er vallen veel doden Angst…

Verbazing over moeder aarde hoe zij het al die jaren klaarde steeds weer de schoot te zijn van al het leven groot of klein Zij laat alles groeien en bloeien zonder zich te vermoeien om wat de mensen haar aan doen zij maakt elk voorjaar weer groen Het is een groot wonder keer op keer bijzonder dat zij al eeuwen lang gaat haar eigen gang…

De muren om me heen fluisteren ik zit er stil naar te luisteren probeer het gefluister te verstaan maar ze spreken een taal zonder naam Het is als het gefluister van de wind van bladeren op het witte grind die in de herfst weg worden geblazen als ware het water zonder glazen Ik probeer mijn gedachten te vangen voor ze verdwijnen in stil verlangen…

Huilend hart vervuld van smart uiteen gescheurd verdrietig verscheurd Verloren gaande jeugd uitgevlogen vreugd weggevlogen kind zijn mijn hart doet pijn…

Ik droomde dat ik een vlinder was Zwevend met alle windrichtingen mee Ik vloog en duikelde, was in mijn sas Vloog met alle andere vlinders mee Voelde me ontspannen, vrolijk en blij De zon straalde met al zijn licht Ik was samen met de vlinders vrij Ik voelde mij bevrijd van al het gewicht Ik genoot van mijn nieuwe vrijheid Mijn nieuwe leven…