Alle inzendingen over abortusboot OR Women on Waves OR Els Borst

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

hij was in eenzaamheid geboren ongewild en onbemind zo stierf hij ook met een zucht van verlichting…

Ik hoopte jaren Sloot haar in mijn hart Om daar te bewaren Ze klopt iedere seconde werd het ritme van mijn hart Waar ze slaat in de ronte Ging zweven Het beeld van de wolken Zal ik nooit meer vergeten Ze ging maar viel terug Naar de grond omdat ze Niet los laten kon Aan verhalen Die ze wil vertellen Ik hoor het haar zeggen…

Bevestiging van onze eindigheid Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…

Een 'on'dankbaar bestaan voor vrouwen die zorgen dat aan alles wordt voldaan gisteren, vandaag en morgen. Stoffen, dweilen, schrobben een pleister voor een kind strijken en intussen tobben wanneer ze haar man bemind.…

Toen een homo, woonachtig te Ede, zich bij een lesbienne ontkleedde, gaf dat enkel verdriet - beiden wisten ze niet wat te doen, hoe, met wie en waarmede.…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

luchtige slagen storten neer op warmteverlangend vandaag onvermoeibaar en gestaag vormen plassen rivieren ondanks dijken van verweer flitsen tekenen het licht omarmd door aanzwellend gedonder opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder ooit met daglicht te hebben gespeeld verlaat de strijd zonder gezicht…

Ik voel, je bent aan die andere zijde, het licht is groen en dat betekent on-line, wij beide, ieder aan een andere kant, een dunne lijn,maar tóch een band.…

niemand kijkt vragend wanneer ik nacht word eenzaam val uit de schoot van het licht als was ik enkel een stem waarvan waanzin zich niet meer lost het is wat het is en geloven was nooit een waarheid slechts een ontbinden van gedachten zonder gezicht waar wil je dat ik sterf mij te grijpen leg, vierhoofdig in de onmacht op lippen…

het is vreemd om heel even iemand te zijn en hoe je me met vleugels kleedt hoog en wijd stel je voor dat jij mijn lichaam bent en dat jij mijn hand raakt en dat jij voelt hoe een kus smaakt stel je voor heel even dat een leugen niet zo machtig was en hoe het zou zijn misschien zelfs meer…

Eens geloofde hij - (naïef weet hij nu) in de schoonheid van het leven en dat geluk te grijpen ligt, dat er liefde genoeg is voor allen en om te delen en samen gelukkig te zijn: mensen onder elkaar, broederlijk toch. In deze overtuiging opende hij het venster der kwetsbaarheid: prompt werden messen in zijn…

Nooit geweten, dat ontslag een vrolijk gebeuren kan zijn, het een gebeuren is om felicitaties bij te krijgen, nooit geweten, dat ik zou lachen om een ontslag, maar men is blij, niet om van me af te zijn, neen, mijn tijd" van drie jaar controle lopen, is voorbij, ik ben volgens de dokter nu echt kankervrij. Nooit ontslag…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak. Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels…

Hoort het niet te zijn: PER-ON-GELUK? Gewoon: "perongeluk" heb ik geluk! Bijvoorbeeld, even vorsen... Geluk in de Liefde Geluk in het spel... Geluk is niet een vaststaand feit Het is, denk ik, per-on-geluk Geluk is niet te koop Geluk niet te verdienen Hebben we dan gewoon Geluk gekregen van de Ongeziene?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Máxima's tiara schitterd' kristal in die tijd samen toen wij haar ontmoetten met over en weer hartelijke groeten de Ontmoeting met lach en veel bijval Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid Huilen de grotten echt on and on and on meelijwekkend: Bangeriken van karton de Dikste stapel, nooit meer.…

het tilde je op een zucht on- der het tapijt, even was je van je stuk gebracht en trilde je, een aardbeving onder je voeten, snel uitgewist.…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: onze lichaamstaal.…

Een knipoog: ik kijk om, hij belooft iets, maar wat – wil ik geloven?…

Kussens onze troon een waaier haren de kroon ...onze ogen licht in de schemering Verlangen al wat danst en springt onze lippen een kus die zingt ...keer op keer bezegelde betovering van kruisdieren die strelen en met elkaar spelen ...in opwindende verwondering elkaar wild openscheuren ons bloed oneindig laten geuren ...uit de golvende…

Op een zomeravond nam de smid, een sterke jongeman een loopje met het leukste meisje Samen samen, even lopen Samen lopen als een reisje door hun dromen, en hun leven hebben zij elkaar beschreven Praatje praatje, stel je open Toen de zon begon te dagen verborgen zij zich in de kragen en braken daar een bed van riet Bedje bedje, lekker…

Van tijd tot tijd gebeurt het onverwacht dat iemand ruikt als jij zo kijkt en lacht ineens begint te dansen net als jij of zomaar woorden zegt die jij ooit zei Receptie in een groot gebouw een man praat met een vrouw en ik, ja ik verlang naar jou door hem, zijn lichaamsbouw "Hee, weet je niet meer wie ik ben? Kom op zeg!" lacht hij…

Ik heb niet geleerd om te leven, ik ben eraan gewend geraakt en probeer om mezelf te zijn bij vrienden die geen eisen stellen en beschikbaar zijn wanneer ik kom of roep dat ik eenzaam ben maar met jou is het anders Soms weet ik achteraf niet of we verbonden waren en dan verdwaal ik in mijn gepeins, dan is er dus geen contact moet…

Anatomie is simpel er zijn miljarden voorbeelden van vrouwen zoals ik reproductiekamers in een stevig bekken darmen vol bouwstenen eromheen Dat is de ronde kern van mijn lichaam, mijn bestaan Twee machtige benen eronder om het voedsel te halen en een smalle bovenbouw voor ondersteunende diensten Ik ben eraan gewend, heb geleerd…

Onder mij warmen jouw handen mijn billen, jij kneedt en voelt of ze zich al spannen, we spelen lippend en likkend met elkaars zachtste huid en stellen uit te kiezen tussen voelen en aanraken, of om te draaien voor alletwee tegelijk, we branden onblusbare liefde in ons verlangen ik ril, het raam staat wijd open het is te laat voor schaamte…

In bed is het fijn ongemakkelijk liggen aan alle kanten mezelf voelend, ruim anderhalve vierkante meter huid precies passend gevuld met warme gevoelens dat ben ik, in levende lijve Het rekken en strekken van mijn rug en ledematen mag wel wat kosten aan geschreeuw om aandacht voordat ze slap mogen gaan slapen na de ontlading…

's Middags naar middag en 's nachts naar de nacht ruiken -- en altijd naar jou.…