Alle inzendingen over fictie

perplex over eigen overreactie kinderlijk naïef hinderlijk star in het licht van actuele feiten mistige autobiografische fictie fantasie slaat wereld knock-out abnormaal primeert momenteel waarschijnlijkheid mailt kwaad naar schrik die zich verstout de grijze muis uit het verlangen naar vergeten fascinatie leeft benepen gebonden aan bekende…

Dus is de eerste kunst die van het scheiden: kaf van het koren, fictie van het feit Daardoor verandert lijden zich in leiden want orde maakt van chaos helderheid En God?…

hun eigen verhaal in ogen handen en voeten ze keken toe zwijgen ook nu angst voor represailles ketent hun stembanden zonder ruggengraat sjokken ze huiswaarts waar op elke hoek in een vuistje wordt gelachen elders huilt een moeder ze verloor onder een wit laken ligt haar zoon hij spreekt nooit meer note geen fictie…

Ware biografen beseffen dat ze fictie schrijven. Socrates wist heel zeker dat hij eigenlijk niets wist. Nog steeds tasten filosofen in het duister. Ware theologen geven toe dat zij God niet kennen. Boeddhisten begrijpen dat in ieders ware leven, Boeddha schuilt. Ware dichters geven toe dat zij nietsdichtend zijn.…

Hij is de pa van rosa mariposa En zij de ma van papa's papillon In casa draagt hij immer niente cosa En zegt al vleiend 'si, mi corazon' Niet tegen ma pillon, maar tegen rosa Die zich tegoed doet aan de zomerzon Dat was één stap te ver voor ma riposa: 'Verdwijn, maar zonder rosa honnepon!' -.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.…

Ons oude brein zet het koude verstand in de hoek sleept ons mee in de fictie van film en boek Onvoltooid halfweg mensaap naar 'n aards paradijs wordt verstand gebruikt voor wapentuig, 't verlengstuk van de roofdierklauw Eens beheersen wij onze destructieve gevoelens bron van het kwaad niets recht praten maar wat krom is recht…

Er bestaat geen einde in de fictie en in de tijdloze non – fictieve verhalen. Het bracht het oeuvre van slechts één man die in eigen akte regelmatig de eigen horizon naar de wereld wist te verleggen, maar ook hij aan de laatste grens van bladzijden is gebonden, waarin nog altijd een open einde ligt verborgen.…

een klein meisje gevonden pas geboren, door moeder gedumpt in een glasbak neen, geen fictie helaas.…

Niet meer goed weten, wat fictie is en wat feiten zijn. Dat is een vreselijk ziektebeeld! Veel politici die daaraan lijden. Niet serieus te worden genomen. Fouten maken, die door de media worden uitvergroot. Het zal je maar overkomen, om buiten je eigen schuld ziek te zijn, en door onwetenden te worden weggehoond.…

Vaak gedacht in de nacht is het fictie of een feit. Ik ervaar weliswaar steeds meer uw aanwezigheid. Kritisch vragen ik wil het er op wagen ik zie het als een godsdienstig daad. Gezocht en gevonden ontmoet en verbonden God ik wil zijn uw semper-soldaat. Vrijgemaakt dogma's gekraakt mijn geest kreeg ruimte, genese.…

met een onbestemd verlangen legt hij vingers op haar lippen die vochtig zwijgend toestaan dat de trilling haar verrast zal zij komen moet hij weggaan is het fictie of een waarheid dat intense “willen hebben” dat hen eigenlijk niet past in een grondeloos beleven legt hij handen op haar lichaam dat lief en leed vergetend in een vacuüm verkeert…

Een leven voorbij Vijf letters met een verhaal Alinea’s triest, zinsneden blij Een twijfelachtig moraal Geschreven in tranen Een schrijver verdreven van z’n plot De fictie waarin we ons wanen Geredigeerd door het lot Dan de pen gedoopt in geluk De taal van het hart Een plezierig hoofdstuk Verschoond van smart Soms woorden teveel Als…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, een schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, dingt naar de gunsten…

haar met de aren in de haren men spaarde nog openbaring in ’t samen scharen een sperwer brak de mond van de horizon open haar gemalen zwaluwen spreidden de dis van d’aarde met gestrekte vleugels scherend met lakens mais en spijzen gediefd met hongerige bekken het breekt open en alles is geel de herinnering bedrieglijk het tafereel dat de fictie…

Muren van fictie, torens van kristal gewelven en bogen, een sprookjesheelal. Mijn toren is geriefelijk. Kamertjes zijn knus. De lucht is koel en kleurt en geurt naar bloemen, hooi en zonnig zomerfruit. De ramen open, laten vlaagjes van natuur naar binnen lopen.…

'n Driewerf hoera voor: VPRO.....Geloof: vrijzinnig Ross.....Hoop: op republiek Beatrix..Liefde: de Koningin Deze drie, doch de meeste van deze is de Liefde en die blijft?, nog even!…

Met al die pest, zei Pericles, tussen de muren, Socrates, schiet het nooit op. Thucydides, waar blijft die Alcibiades? 'Bij Plato.' Geeft-ie hem ook les? Ik heb geen vloot! zei Pericles, twee muren maar, o Socrates. Daar is hij, die tiran Xerxes En dichtbij ook! We gaan d'r aan! O Heracles, Empedocles!…

rolstoel in de hal Zij verdween spoorloos De aartsleugenaarster Hem in verwarring achterlatend Zoektochten leverden niets op Hij begreep het niet, hoe kon ze Zo kort nadat de dood hen bezocht Heel veel later op zolder, een koffer Foto’s, papieren, een brief over Het kind, het kussen, de bevrijding Een nagelaten manuscript, ze was Zelf fictie…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot een prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt…

(na)rekenen Zijn ze nu arm of zijn ze nu rijk of zijn ze ‘break even' sommigen zien er geen gat meer in zijn de bomen gaan tellen het zijn er 200.000, dat is geen kengetal dat is het feitelijke getal Schaam je Amsterdamse bestuurders van de rijkste stad van Nederland en voor velen de duurste, te duur ons, het volk te misleiden met fictie…

O Prins Kalender, waar waart gij met de blik uwer geest en waar rustte het boze oog van uw peilloos diep gemoed? O She Her Sade, welke menie voerde u hier ten tonele in de alchemie uwer euvele moed? Een en ander vraagt om klaarte in deze kwestie, vertoeft ge nog altijd met uw verfblik in de verte? Waar mengt zich het vermiljoen van boeddha…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt elk detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie,in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel…

Leert verschil tussen fictie en realiteit groeit in schemertijd tot volwassen mens die een reëel wereldbeeld ontwikkelt. Mensheid in wording maakte zich op deze wijze los van de apen, zijn wereldbeeld volgde zijn groeiende bewuste brein.…

Bewoon het klimaat waarvan ik een slechts een fractie van beschrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie tegelijk met een eigen dictie van de realiteit betaald, lijkt zo irreëel maar evenzo heel echt.…

Dichten is liegen op een hoger plan, wordt een heggenmus een zwaan als dat in onschuld wel lijden kan met de pen de kosmos raken, nu nog met de middelvinger in de pap, trekt daarmee een camouflerend laken over het literaire landschap, onafhankelijk op welk tijdstip van de dag, waarin de fictie zich van de feitelijkheid laat herkennen,…

Schrijven schrijvers fictie. Omdat we begrepen uitingen zijn, van onzichtbare energieën, maken we mooie muziek. Het is dus erg logisch, dat mensen liefdevol zijn. Een logische vraag blijft: Waarom niet?…

Verken mijn literair klimaat waar ik alle energie in stak, beschrijf de tijd van morgen in de kleuren waaraan ik mijn geloof aan hecht, geloof in feiten en non-fictie en met een eigen dictie van de realiteit beschrijf,door de ervaring evenzo onecht, perforatie van papier door het geweten gevonnist tot de gulzige prullenbak, De levensloep…

Muis en monitor helpen dragen, De grenzen te vervagen Tussen feit en fictie. Verslaafd in een ‘game’ verloren, Dwangmatig willen scoren. Met moordende snelheid En ‘diggende’ felheid. Naar het volgende ‘level’ ..... Toch blijven wij geloven in dit drama Van valse verlossing door geweld.…

herhaling van partijdigheid van elk conflict wordt het beeld van het verleden vervangen door een kille wind in de fictie van het nieuws, als spartelend dier in de touwen hangt wat naar adem snakt, hoe noemt men ook weer dat schrander dier?…