Netgedichten

netgedicht (nr. 42.619):

Maskers van confetti

Verken mijn literair klimaat waar ik
alle energie in stak, beschrijf de tijd
van morgen in de kleuren waaraan ik
mijn geloof aan hecht, geloof in feiten
en non-fictie en met een eigen dictie
van de realiteit beschrijf,door de
ervaring evenzo onecht, perforatie
van papier door het geweten gevonnist
tot de gulzige prullenbak,

De levensloep stelt elk detail met een
scherper diafragma vast, versnippert de
verheven kunsten, dingt naar de gunsten
van de muze, doch distantieert zich van
kwaliteit en in de populatie van haar moraal.

In elke stap verstrooit de wind alles
wat ik geschreven had, ballonnen vol
confetti, uiteengespat en gezaaid tot
in een woordenschat, begraven achter
maskers van een beeldspraak om zich
in een andere tijd en taal te vormen, wat
blijft waait over of is voeding voor de
wormen, verknipt tot snippers, verstrooid
in de vluchtigheid van een beeldroman.

Uit, " Wind vol confetti"

Pama