Alle inzendingen over geeft niet minder ve

Geen mens heeft grip op wat dit leven geeft, wie god mag zijn of minder wordt bedeeld.…

beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…

Je kunt in Almelo straks in de bieb Een homo, moslim of zigeuner huren Om mee te praten voor een aantal uren Het doel: doorbreken van het stereotiep Voor mij nu al de goodwill van de week, maar Die mensen zijn toch ook in 't wild aanspreekbaar?…

eenzaamheid en raakte z'n gevoelens kwijt hij zoekt naar troef en onderscheid en moet berusten in de tijd Tijd van zin, moment van twijfel een stoel in een hoek van de kamer de schaduw die niet uit z'n voeten stamt een knoop uit het boekje in z'n atlas geramd zwevend, wachtend op de ongelukkige vinder een ziel; een dichter meer minder…

ik ga deze weg wetend waarvoor niet wetend wanneer de brandstof opraakt hopende jouw tankstation te bereiken, niet wetend of jou mijn betaalmiddel herinnerend aanraakt het wisselgeld wisselt net als jouw liefde naar steeds kleinere mindere waarden maar iemand die niets meer heeft kent deze wijze les en spaart de rente van bewaard…

Even eventjes een wat mindere tijd... ups en downs, net als het getij, zul je zien, raak ik je óók nog kwijt, het kan er allemaal nog vast wel bij... Even slikken, omdat het moet, leg mijn trots wel even neer, 'k hou me sterk, en hou me goed... maar inwendig doet het echt enorm zeer....…

Het stadshart is haast dichtgeslibd. Wensen drommen op het trottoir langs etalages stikvol koopbaar. In geslepen banen sluizen trams verlangens door, bij vlagen gierend, bellend. Auto's horten dampend door het steedse heen, zebra's over tussen citybags met koopwaar. December stuwt ons winkels in, het infarct van kassa's langs. Muzak…

Het dooit op de Overtoom maar het vriest ook al weer op melden mijn voeten die mijn dag verlopen ik blijf dicht bij huis steeds dichter dat is mijn leeftijd wolken worden zwaarder van ontkleur de geur van gisteren hangt nog aan me ik at net een vriend we braken het brood en deelden de doden we zijn al bijna uit zicht wij lachen nog wat…

De absolute piek tijdens de halve finale 9,6 miljoen kijkers dus 7.2 miljoen Nederlanders tijdens die halve finale keken absoluut niet!…

Kinderen van een mindere God. Hun aangezichten zijn geschonden. Met het water van de zee wassen zij hun open wonden. Dood zijn zij naar het woord. Hun stem wordt niet meer gehoord. Kinderen van een mindere God. Zij mogen er niet in geloven. Met de monden van beneden wordt tegen hen gelogen.…

Een wens voor allen Een beetje minder hebben Een beetje meer "zijn" Een beetje meer levensvreugde en een beetje minder pijn Een beetje minder prestatiedrang Een beetje meer mogen Een beetje minder kritiek en een beetje meer mededogen Een beetje meer tolerantie Een beetje minder wantrouwen Een beetje minder agressie en een beetje meer…

Het voorjaar spreidt zich uit, met een tapijt van bloemen. Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed…

Zij geeft zo gul dit kind, waarin men in haar korte leven, alleen maar onschuld vindt. De vreugde van haar moeder, en vaders grootste schat. Zij weet nog niet hoe zij hun hart verwarmt. Hoe zij vol levenslust, ook hun geluk steeds levend houdt. Zo rein, zo gaaf, zo onbewust.…

De zee geeft vleugels, je krijgt onherroepelijk nieuwe krachten. Foto Dick Voogd…

in mindere tijden dichtbij elkaar blijven wij ook nu door de gevonden vriendschap die zich steeds weer vieren laat in de knipoogjes die jij geeft met een kaartje of digitale kus dus hoewel je niet dichtbij bent ben je tegelijk dichterbij dan ooit als ik mijn wens voor jou schrijf dat ook de komende jaren weer wij dichtbij…

Hij heeft het in zijn hersens opgeslagen: juist veertien zinnen en niet eentje meer, ook eentje minder doet hem danig zeer. Een ander aantal kan hij slecht verdragen. Het metrum, als het even kan, van vijf want zes geeft weer zo’n rommelig geheel en vier leidt meest tot kinderlijk gespeel. Ja vijf is hem geschreven op het lijf.…

geeft veel liever ja dan nee Haar evenwicht staat boven moe Daar sterkt ze menig vriendschap mee.…

het kan nu wel wat minder ondanks groei van het gewas de zon schaamde zich dood gaf te vroeg zijn warmte af en geeft zichzelf vrijaf mensen kleden zich te bloot regen vindt de grond te droog het wordt tijd voor wat gespetter dus de wolken hier omhoog dijen uit naar iets gezetter men is hier toch gewend dat seizoenen eigenzinnig zijn…

Ik heb mezelf zo vaak afgevraagd Wat als ik dit of dat toen deed Zou het mijn heden hebben vervaagd Had ik dan minder wat mij speet Was ik minder ongelukkig Doolde minder doelloos rond Was ik minder rot en nukkig Was mijn geest fris en gezond Zou ik dan ook wat minder klagen Deelde ik verbaal wat minder uit Zou ik mijn vrienden vaker vragen…

Dit virus, wat hen nauwelijks lastig valt, beslist over hun jonge leven, waarom geen vrijheid geven, geeft hen een leven zonder tweespalt. Het leven mag voor mij even wat stiller zijn, maar laat de jeugd leven en gelukkig zijn.…

Alles geeft nu zoveel vreugde, zoveel, zoveel. Mijn hart vult zich met dankbaarheid. Geen woord van hun zijde wordt gehoord. En toch, hun schoonheid en grootsheid vertellen mij, waardoor mijn hart zo wordt bekoord.…

Gelukkig is dat niet zo, de mist wordt juist minder. Het is natuurlijk fantastisch dat de zon een extra dimensie aan het geheel geeft. De dieren op hun eigen manier in het gouden water, mooi is het dat ze zoveel plezier beleven. Stil is het nog wel, want de ochtend is nog vrij jong.…

Geeft ook wat vreugd en warmte. Maar rijmt niet op mijn pillen, die kunnen dan kwaadaardig zijn. Pijn rijmt ook op mijn, ja zeker, 't is mijn pijn. Kan minder of erger zijn. Maar gerijmd of ongerijmd... hij blijft altijd mijn pijn…

eenzaamheid is naar maar toch geeft het veiligheid echt waar…

Recep ziet het met lede ogen aan Het Turks geboortecijfer blijft sterk dalen Hij wil het vrouwvolk daarom overhalen Om met hun man flink aan de slag te gaan Niet minder, minder, minder...nee niet minderen Kies voor je volk...en dus voor heel veel kinderen.…

De rijen marcheren gedisciplineerd commando’s volgend als tinnen soldaten lege omhulsels, stramme ledematen presenteer geweer en rechts omkeert! Het menslievend denken gereduceerd gericht op mijnen, mortieren, granaten slechts nog moorddadig beluste fanaten door ‘t doden van de vijand geobsedeerd zo denkt de sergeant - majoor bezeten…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

Vriendschap geeft een stem aan de stilte en een lach aan de afstand.…

Jij, vrouw, doet zó veel voor me maar geeft me niét dat wat ik zo graag hebben wil de kans dat jij je hart in mijn handen legt is nagenoeg nihil! Waarom zeg je me dan dat het vertrouwd voelt? Waarom ga je dan verdomme met me naar bed?? Waarom is alles voor jou ineens afgekoeld? Je deed dat toch zeker niet voor de pret??…

De drinkschaal geeft passerende wolken weer en morgen misschien wel twaalf vale gieren speurend naar dood en eetbaar.…