Alle inzendingen over genoeg OR zweven OR pijn

Het aarden doet pijn in dat eigen landschap vol haken en ogen vallen en opstaan dan zou hij zo graag zweven boven anderen en zichzelf naar een soort van hemel waar het landen zacht is nog liever blijven zweven alleen maar doorzweven slechts zijdelings op zoek naar een tijdloos doel om die tijd te vullen met wat eeuwigheid zonder…

mijn alles jij weg niet genoeg pijn dood zo'n pijn niet te dragen verscheurd alleen help kan niet meer wil niet meer zonder jou tien jaar weg gefaald mijn lief…

Genoeg is genoeg en wie haar vraagt 'waarom' krijgt dat ene antwoord: "daarom" wat is de zin van langer lijden wetend dat het einde gaat komen en je alleen nog maar in je dromen verlost bent van de zinloosheid van het hebben van pijn.…

Wanneer men je maar vaak genoeg schopt, ga je de pijn al voelen, voordat de schoen, je scheen raakt.…

Waarom doe je me steeds pijn? Ik neem afstand zodat je me niet meer kan raken en als ik me even vrij voel kom jij mijn veiligheid verstoren. ik durf niet mijzelf te zijn want dat is nooit goed genoeg. Ik ben nooit mooi genoeg. Nooit dun genoeg. Nooit slim genoeg. Nooit sterk genoeg. Nooit schoon genoeg. Nooit lief genoeg.…

Nu hoeft er niets meer, ik ben met mijn geliefden geheel verbonden. Het heeft geen zin meer naar nog meer te verlangen, ik heb alles al. Zelfs de genieting hoeft niet verlangd te worden, die is er altijd.…

Om daarna weg te zweven, Hulpeloos op zoek. Naar een ziel, dapper genoeg, Om de vergankelijkheid te verdragen.…

de dood is als sterke drank zij voert je mee tegen wil en dank ze laat je zweven zonder dat je't weet en neemt je weg van pijn en leed soms is hij welkom wanneer de nood daar is maar komt ie ongevraagd dan is het mis…

Mijn vingers zweven , boven het toetsenbord, zoekend naar woorden, schiet ik te kort. Geen enkel woord, omschrijft mijn pijn, al wat er was, maar niet mocht zijn. Een lege buik, ik voel niks meer, enkel mijn hart, dat doet zo'n zeer...…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Jij was als een windvlaag die me liet zweven die me van de wereld maakte die zorgde dat ik gelukkig was die maakte dat ik liefde voelde Jij was als een windvlaag die me losliet die me op de grond liet vallen die zorgde dat ik pijn en verdriet voelde Jij als windvlaag, het was niet wat het leek...…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

is het fijn of doet het pijn als ik dichter bij je kom of vind je het gek en hoor de muziek liever op een andere plek wil met je delen, je kneuzingen strelen vliegen en zweven al is het maar even los van de wereld moment zonder pijn weg van herinneringen vrij wil je zijn.…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…

Daar waar de wolken zweven en de kleine sterretjes schijnen Daar ergens zal jij verder leven verlost van je aardse pijnen En als ik je erg mis kijk ik eventjes omhoog en zie ik jouw sterretje stralen net voorbij de regenboog…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar een middel, voor wat vergetelheid, in mijn verhaal. Dan moet ik eerlijk zeggen, ik hou er niet zo van. Het middel is soms erger dan de kwaal.…

Compliment; (afgunst) Het wennen; Opnieuw leren ervaren; Het aanhoren. Dingen die je was gewend; Elke dag; Niks aan verloren. Gemeend of niet; Het verschil wordt steeds groter; Je doet gewoon je best. Totdat je er te veel kreeg; Je groeide in populariteit; Passeert de rest. In plaats van delen; Word jij ongewenst; Om iets wat…

het late zonlicht wordt gevangen door de fles die groot genoeg is om de pijn naar vergetelheid te sturen het dienblad is een toevalligheid bij het magere bed waar niets meer kraakt…

De woorden stromen uit mijn hoofd Maken samengevoegd leesbare zinnen Die teder de gedachte kunnen beminnen Als een ieder daar maar werkelijk in gelooft De letters zweven door mijn brein Vormen zich kortstondig tot woorden Alsof het gevoelens waren die behoorden Tot de herinnering aan een lang vergeten pijn…

Ik wil zweven op de wind Gewiegd worden als een klein kind Ontwaken in een bedje van satijn Was ik maar heel eventjes nog klein Maar ik ben al heel lang groot en volwassen Maar voor eventjes zou het mij best passen Even vrij van pijn en zorgen Zullen wij afspreken voor morgen?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Beste vriend mijn hart doet nu zo'n pijn, jouw dood heeft ons uiteengedreven. Vaak dronken wij samen zoete wijn, waarom moet jij nu al gestorven zijn? Hemelhoog mag jij voortaan zweven stralender dan zonneschijn, alle vreugd is jou gegeven. Egidius, ach waar ben jij gebleven?…

licht waar ik altijd wil blijven zweven…

Ik hoor jouw haarlak, daar ik ervan moet hoesten ik ruik jouw pijn, daar jij ervan gaat zweten ik begrijp jouw lieve woorden, daar ik ervan ga zweven ik voel jouw liefde, daar ik ervan verstijf ik beleef jouw liefde, want dat is een boemerang…

Wij zijn niet meer bij elkaar in die droom er ligt een schaduwstilte in ons nieuwe domein de echo gehoord van verborgen muziek waar wolken in gekte voorbij zweven is nu de kalmte van de zomernacht zelfs het afscheid doet geen pijn niet meer in mijn hart nooit meer in mijn gedachten het is voorbij in dankbare schaduwstilte.…

genoeg gekwelde schors pijn pikt het niet pijn zwiept takken pijn schiet naalden pijn roept: pot voor drie! afgelopen met Bram luvs Jantje Jantje hartje Sofie kalverbast bloedt, goed! ze druipen liefde? 't is agonie!…