Alle inzendingen over gevoel OR ziel OR verlies

Als het doek valt van binnen en de dood een sluier trekt verlies het wint van winnen en de horizon zich strekt probeer dan juist te leven met je lichaam, ziel en hart rouw, veelal, duurt maar even want de dood is niet apart ----------------------------- Dit gedicht draag ik op aan Balten S. te R.…

Omdat je ogen mij vertellen hoe het gevoel was bij vertrek en kan ik pijn bij een verlies parkeren op een eigen plek. Ik geef een lach omdat je gaat niet uit blijdschap, maar om herinnering het is goed, en je moet weten afscheid nemen is niet mijn ding.…

kwam dit alles eindelijk op uit de sterke kracht, de intuitie overwon de rede erkende zijn herhaald verlies zeker dat ik voor gevoel nu kies…

Ik ben wie ik ben, en loop op velden en op wegen, verlies de weg, maar blijf maar gaan, de passie voor het leven de zoektocht naar geluk. en mooi dat gevoel, al brengt hij tranen, Hou ik zoveel van verdriet, of doet gevoel mij leven, want dat gevoel, doet leven. Dat gevoel maakt mij.…

Accelererend en niet te stoppen overweldigend gevoel van onmacht De optelsom van brein, hart en ziel is het verlangen naar jou liefde, hebben mijn overpeinzingen me gebracht.…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

Als je de liefde hebt gekend Weet je wat geborgenheid is Ik was dat gevoel zo gewend Het verlies was een heel gemis Ik heb dit allemaal verloren Maar ik kreeg er iets voor terug Voelde door schrijven herboren Herstelde door gedichten heel vlug Kon gelukkig mijn verhaal kwijt Het was een rouwproces van mij Heb van het verwoorden geen spijt…

Je slaat je armen om me heen je hebt me in je macht en ik heb een vreemd gevoel als je je witte tanden blootlacht Je armen als touwen hebben me in je macht Je ontneemt me de adem en ik verlies al mijn kracht Je vingers glijden langs mijn keel en je laat ze pijnlijk prikken Straks ontsnapt mijn laatste adem Je hebt me laten stikken.…

Ik streef naar iets dat niet bestaat perfectie, enkel schijn het idee dat ziel en lichaam perfect moeten zijn Ik ga kapot aan het gebrek ik ga stuk aan het gemis omdat het doel waar ik naar streef gewoon niet haalbaar is Ik streef naar iets dat niet bestaat en de drang verlaat me niet langzaam verlies ik al mijn kracht en er is Niemand…

voor het zielsgeluk op je gezicht voor de zachtheid van je huid voor de diepte van je ziel voor het komend licht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Jouw woorden kaatsen als schuimkoppen met gebulder en kabaal woest tegen de stille vlakte van mijn weggedoken ziel. De haven verlies ik steeds meer uit zicht, stilaan kwijn ik naar de ondergang geef mij over, aan die woeste zee.…

Stiller dan stilte is de ziel van mijn gevoel.…

de blinde bluesmuzikanten die vanuit hun ziel en inzicht zoveel gevoel brachten dat zij anderen de ogen openden voor hun muziek…

los Vanuit een diep rottend gevoel in het hart…

Materialiteit wint het nooit van mijn gevoelige hart want mijn verlangen is dat je me raakt in mijn gevoel, mijn ziel. Mijn masker voor jou ik moet het maar eens afzetten dan zie je waar mijn tranen vandaan komen.…

Een verlies van iemand is hard. Je bent nog maar zo klein, maar je voelt de kille pijn. Het harde leven is gestart. Deze persoon was heel speciaal. In jouw ogen een held en geniaal. Hij beschermde jou tegen het kwaad. Deze leegte is het ergste wat er bestaat. Samen spelen in het gras.…

slaat vrees reeds grote gaten in waar nog reserves zaten verlies ik hem, die lijdt…

iemand verliezen is niet leuk, bijna iedereen weet het! maar wie niet weet wat verliezen is, kan het moeilijk begrijpen. ik heb iemand verloren... ik weet wat het is.. het is triest, donker, stil... iemand minder in je wereld.. dat is wat verliezen is..…

Er is geen foto die laat zien hoe jij nu bent. Geen landkaart waarop ik jouw huidige verblijfplaats aan kan wijzen. Ik kan alleen in mijn herinneringen reizen, terwijl ik weet dat ik je daar niet vind. Zo sta ik in de tussenwereld van het heden, met achter mij jouw onvoltooid verleden en ver vooruit mijn toekomst die zich achter…

Een vlotte oorlog in de Golf leek naar de hand van Bush een kolf. Verzekerd, dat-ie snel zou winnen, wou hij al te graag beginnen. Hij had van alles voorbereid en vele maanden voor de strijd z'n oorlogstuig en troepenmacht vlak bij Irak bijeengebracht. Nu is de kogel door de kerk. Het is helaas begonnen werk. De krijg verloopt al desastreus…

zo stil was je nooit als in de blankhouten kist verstoken van elk levensteken nog net herkenbaar alsof er iets is weggegrist waarop je niet raakt uitgekeken verbleekt tot marmer bekende trekken uitgewist elke kans op terugkeer geweken onomkeerbaar dood alsof God zich heeft vergist en je zo weer zult gaan spreken…

Vanochtend werd ik wakker Met een uitdrukkingsloos gezicht Met in mijn ogen schijnend Het oranje ochtendlicht Het gemis dat kan ik dragen Als een fakkel in de wind Het vuur dat zal hoog branden Totdat ik het genoeg vind Mijn verdriet zal eeuwig blijven hangen Voor mij kom jij nooit meer terug Hopelijk kan iemand jou vervangen En vind…

Zonder nog een traan te laten rollen Gum ik alles weg Wat me nog aan jou kan laten denken Voor mij ben je niets meer dan een stukje verbrande foto een vaag weggestopte herinnering die ik zonder twijfels verder wegstop om op een mooie zomerdag weer aan je te denken en te beseffen dat ik gek was je ooit te laten gaan Maar ik kan het niet meer…

Even gaat alles aan je voorbij tijd staat stil, gevoel staat uit er is nog zo veel dat je nog had willen zeggen. Hoe was die laatste blik en wat was die laatste grap? het staat niet zuiver in herinnering en dat, dat doet verdomde pijn. -omdat je weet dat het nooit meer zo zal zijn-…

Zo wennen wij aan een verlies dat lijkt op wat ons bij het bukken uit de zakken glijdt. ------------------------- uit: 'Overval', 1997.…

het afscheid dat wij nooit namen het zand dat door de straten stoof je hart dat bevroor de dood waar wij om huilden het licht dat langs de huizen schoor je stem die niet werd verstaan de eenzaamheid die we droegen alles ging in de wind verloren jij die nooit meer sprak…