verlies
zo stil was je nooit
als in de blankhouten kist
verstoken van elk levensteken
nog net herkenbaar
alsof er iets is weggegrist
waarop je niet raakt uitgekeken
verbleekt tot marmer
bekende trekken uitgewist
elke kans op terugkeer geweken
onomkeerbaar dood
alsof God zich heeft vergist
en je zo weer zult gaan spreken
Geplaatst in de categorie: emoties