Alle inzendingen over massa-aanrandingen

de bomen groeiden tot in de hemel mensen zagen niet dat het bonenstaken waren gretige Japies klommen graaiden naar blauwe lucht met groot gekraak knapten stengels, braken illusies krioelende massa op de grond werd vertrapt zonder pardon…

Een vergadering tot vrijdagochtend vroeg De Tweede Kamer wil graag in de boeken Maar bijna 50 jaar een deeltje zoeken Dá’s pas reden voor een biertje in de kroeg (Ik wist al jaren van dat massa-deel In mijn weegschaal zitten ze! Met veel te veel!)…

Ruimte in zichzelf Verloren - geen Richting meer Te vinden in De eenkleurige Massa die alles En ook zichzelf Overstijgt - Ook de lijnen Van oneindigheid Zijn prijsgegeven En dan verschijnt Zo uit het niets Die witte duif Met dat groene Takje van de olijfboom Dat leven geeft Waar geen leven Meer te vinden was…

Het zwart Het gat Doodeng Waarom jij Die weet Die voelt Die ziet Ben je de eenoog meester Degene die over leven en dood gaat Wat een massa Wat een bende Schijnorde Schijnwerkelijkheid De meetlat op aarde Wie meet Wie zet Wie speelt…

Als een kluwen wol, die in de knoop zit zijn mijn hersenen vandaag Een warrige massa is het daarboven Niets meer op een rijtje alles in de klit... 'k Ga die knopen straks ontwarren en beginnen bij 't begin tot het weer een strakke lijn wordt in mijn brein daar bovenin...…

De wachtruimte slechts dun bevolkt maar een drukkende massa zwermt als een horde bijen op mijn gemoed. De klok is als een dreunende stem en mijn keel klopt als een bezetene op muren, lege eindeloze zalen dwalen door gedachtekanalen. Er is veel om te denken maar nog meer om te zwijgen.…

Begin februari begonnen met een lach een pril zonnetje een zonnige dag Maar plotseling alles vervaagd een mistige blik die om lente vraagt Het leek zo mooi een nieuwe tijd nu alleen een grijze massa die alle vreugde mijdt…

over de grijze massa beton, én hoe hij met schrijven zijn licht herwon!…

De massa fietsers op de kade wacht gedwee vloekend een Amsterdamse krachtterm: GVB!…

Koersen in de tijd van Thomas Dekker Dat deed je tussen bloedzak en bordeel Aan Armstrong ergerden wij ons al scheel Maar blijkbaar kon het dus nog heel wat gekker Het zijn weer vette brokken voor de massa En zag je spijt? Welnee, hij hoort de kassa.…

Wie in de massa opgaat, verliest zichzelf. Gelukkig verschijnen messiassen, die ons tegen onszelf beschermen. Zij zijn de waarachtige redders, die tegen eigen land en volk, zijn opgestaan.…

Iedereen gaat ten onder in het notoire gekrakeel, de massa sleept massa massaal met zich mee. Als een schaap over de dam is…. verdwijnt ook de rest in zee. Verloren voor hen is de dag zonder naam, zij zijn hulpeloos die dag, niets mag.…

De massa juichte op ’t Sint Pietersplein. De nieuwe paus, al jarenlang Romein, werd gelukgewenst van alle kanten. Maar ondanks witte rook die men daar zag, was het voor velen toch een zwarte dag.…

Stuk voor stuk in elkaar gewikkeld en gedraaid sierlijk om zijn voorganger heengebogen staar jij met je lotgenoten naar de buitenwereld Open Naakt Onbeschermd Wachtend op de tijd dat je verkleurt vergaat en weggezet wordt opgaat in de massa in het niets Net zoals het leven…

Het hele gedoe van de kwijnende massa: "daar schreeuwt iemand!" Het is niet leuk dit leven van totaal onvermogen.…

De moordenaar rijdt wel twee kilometer door mensen heen, verpletterend; hun tijd staat stil, vervliegt, de massa krijt en schreit om de meedogenloze mensenvreter: de witte wagen op de dodenboulevard Tom Dumoulin gaf prachtig commentaar…

De grijze massa van je brein, dat gedeelte wat geheugen heet, kan aardig met je op de loop gaan. Dat geheugen kan enorm groot, maar ook angstig klein zijn. Op het moment, dat je dingen vergeet, is 't niet zo, dat je het niet meer weet?!…

Vurige massa lichtjaren in de verte, verzengend dichtbij Golven van hitte nemen huizen in bezit. Heteluchtovens Kokende stenen bakplaten voor rossig vlees, pekel doordrenkt het Hijgende wezens snakken naar de koele lucht, maar haten de kou…

Je vraagt je wel eens af waar het op slaat: Een voetbaldeen geeft klappen aan collega's Een hele massa moslims slaat zijn eega's En er is zoveel handgemeen op straat Maar verreweg het droevigste geval is Regilio! Die gast die slaat echt alles!…

Het licht breekt op jouw vale gezicht, net als mijn handen van je lichaam glijden Kijk, een wapperende maan rijst op uit de grijze massa, jij draait je in mijn armen Wat is verdrinken ook alweer, zo zoet zijn je sappen terwijl je lippen bijten in het kussen…

soms komt het weer boven het zwijgen, de stilte alleen in de massa en steeds weer die kilte de sombere dagen zwart en verlaten de leegte was voelbaar niets meer te praten een moeizaam verleden hetgeen mij niet beviel voorbij, maar niet over graaft het diep in mijn ziel…

Ik vraag me af ik vraag me af De mens in volle draf Naïef of welwetend Desalniettemin aanstekend De massa sleurt ons mee Onder dwang, of simpelweg gedwee Vrije mening of gevormd verlangen Ik vraag me af Was het hier nou links of toch rechtsaf?…

Wat is kunst, anders Dan vermaak voor De massa die er Royaal voor betaalt? Of is het heimwee naar het Beeld, in hout of steen, Of naar het decor van het Wereldtoneel waar gespeeld Wordt om achter de Waarheid te komen? Toneel waarin je de Beelden verglijden laat in De waarheid, die zoals altijd Universeel blijkt te zijn.…

De massa is niet wijs. Machthebbers willen macht niet delen. Machtelozen eisen alleen maar brood. En spelen.…

Begin was als toppunt De massa uitgedund Niet in staat te weren Tegen lang verweren Midden in de vloed Chaotisch après-tout Door slijtage verzet Een ander kleurpalet Einde van de hartstocht Aan exogeen verknocht Vooruitzicht waterkou De laatste tocht naar blauw…

De zoektocht was met moed begonnen Zoektocht in mijn hoofd Ik tastte in het donker af Ik heb me uitgesloofd Ik pakte uit de vage massa hier en daar gedachten Maar als ik in mijn handen keek Vervlogen ze met achten Nu zit ik hier met om mij heen een grote grijze brij Ik weet wel waar ik zoeken moet Maar kan er nu niet bij…

de verschrikking is een ongelaagde vormeloze klomp een amorfe massa vijandig onooglijk ongenaakbaar je voelt het ongemak de pijnlijk stilte en je weet niet of het ooit genoeg zal zijn je blijft desondanks de klomp valt in duizend korrelige stukjes uiteen je bent gebleven…

ze hebben weer een document verloren en lachen vals, de kous is voor hen af ze nemen 'het' belust mee in hun graf maar maken eerst een feest van nepverhoren een schaterlach maakt heel de rel compleet: de massa hebben we weer lekker beet!…

Dan een massa grijs op grijs en alleen maar beweging in het beeld. Spanning in het zwepend touwwerk. Schuiven op de stoel. Doel van de zondag.…

Frustratie lost pas op in de rust van het eeuwige als je je prilste ontstaan zult ervaren en al je ervaringen van je geleefde leven en dat alles 'in a split level' en je gevoel je zegt 'ís that all what there was' om nietig op te gaan in de massa mensen die je voorgingen!…