Alle inzendingen over ongebondenheid

Er was er eens een ambtenaar hij had zijn werk heel gauw klaar En dacht ik ga op internet voor een leuke sportieve chat Gezocht, geklikt en gevonden gepraat, gelachen, ongebonden Tussen het werken door gechat hij vond het top, je van hét Maar zijn werk ging eronder lijden dus kwamen er gauw andere tijden Zijn baas zette een slot op de…

de laatste schil van mijn lichaam, raakt mijn hart in haar ziel, ik volg jou in woeste golven, bemind door al jouw zinnen verlies ik mij in jou, speel begerig met ons verlangen, nader dichter dan dicht, streel onze adem met mijn tong, laat je smekend verdwalen in hartstocht, eenmaal gevangen door mijn lichaam voel jij je vrij, ongebonden…

Dolend op de wieken van de molenaar, schrijft de wind z’n intieme taal, beleeft de liefde in de schaduw van een korenschoof, ongebonden in een wolk van zuiver haar aan het eind van elke regenboog.…

Jaren was ik ongebonden, ja vrij maar opeens kom jij voorbij En dan opeens gebeurt er iets vreemds van binnen wil ik iets nieuwe beginnen Verdorie ik ben verliefd op jou, maar dat kan toch niet?…

kruipen onder de tralies van emoties door vogels reizen ongeschonden over de heilige zones van het territoriale gedachtegoed, niet gebonden aan enige orde, zelfs de sterren niet zijn te onderscheiden uit de diepten van hun stralen, want vanuit het onbekende ontstaat een nieuwe chaos van het licht, niet wetende in welk patroon de ongebonden…

Trotse vogel, je bent ongebonden vrij sierlijk op je eigen luchtstroom zwevend Vol energie boven de kleurrijke massa zo onbezorgd van dag tot dag levend Luisterend naar je eigen gevoel nam je een bijzondere lange vlucht Zonder grenzen en zonder regels een leven zo hoog daar in de lucht Jij mooi en uniek exemplaar een ongrijpbare…

verloren machteloosheid ik verzuip in verbeten strijd raak mijn gedachten niet kwijt schud mijn hoofd in moedeloze onverdraagzaamheid sla wild om me heen, verhard als steen, dolend in donkerzwart de tijd glijd vooruit en verdwijnt in gepijnigde eeuwigheid ik spring vooruit, geef me over overspoel me in oneindig licht voel me vrij en ongebonden…

nooit de gezworen trouw Tot de kilte me benauwde Het gevang zat zelfs in de keuze van het behang De wens dat ik ooit trouwde Bleek een redeloze drang De ware liefde werd vooralsnog nooit gevonden De schoonheid van liefde in de puurste vorm Liefde dient te bevrijden volgens elke norm Warmte dient alles te overstijgen, minder dan dat is ongebonden…

Want hoe ongebonden het bestaan van dit loof is op hetzelfde moment sturen ze enige boodschappen van bomen Op een daarvan heb ik deze vier kwatrijnen geschreven uit dankbaarheid en liefde voor jou om te zeggen hoe intens en prachtig leven is van waaruit deze zinnen vloeien.…

zijn we na de dood pas vrij maar hoeveel zijn er niet die zeker weten: er wacht dan toch nog weer een hemel of een hel op mij echte vrijheid behoort toe aan de wolken in vorm en ontstaan geven zij zich over aan het al of niet zijn van hun bestaan – echt vrij als een van de weinigen die onze wereld bevolken wij mensen zijn slechts vrij en ongebonden…

De blaffende straathonden etensresten uit vuilbakken loslopend ongebonden. De spelende kinderen bikkelen, potje hinkelen hun gejoel geen auto's om het te verhinderen. De melkboer met zijn rammelende kar holder de bolder over kasseien de grote bussen met verse koemelk, men moest toen nog geen merk.…

Drogbeelden roepen ze, die zachte lippen Schepen slaan stuk op die witte klippen En, verward, zeewier onder de oceaan Zweven slechts woorden in een onbegrepen baan Geef mij, in plaats van een luchtgebouw Wat ik, na de verleiding, nooit meer vertrouw Een begrijpend hart, loyaal, vol mededogen Dan zie ook ik mijn dromen onder ogen Een vrouw, ongebonden…

't Rode ronde beukenlover Van de tak en twijg bevrijd Trekt de najaarswegen over In de wilde kring gereid, En de wind die het geleidt - Ongebonden vagebonden Die voor kort elkander vonden, Samengaan voor korte tijd - Doet ze dansen in de ronde, Ronde aan ronde en kring aan kring; ‘Dans nu’ zingt hij ‘als ik zing: Nieuwe vreugde…

Maar klinkt aan ons oor een feestakkoord, een vreugdig en ongebonden zingen, een schaterlach, een geestig woord, een luid en prikkelend stopselenspringen, Studenten, vrolijk, jong en blij, daar zijn ook wij!…

Enkel wind te zijn, tomeloos, mateloos, ongebonden. Wind te zijn, te waaien in de boom, in al de bomen. Geen enkele vertoont groen en toch is geen enkele nog winterdood. Tijd van de blijde boodschap, zelfstandige tijd die en eigen leven scheppen gaat: een eigen geboorte, een eigen leven, oogst en dood.…

Heb meelijen met de bomen, laat hun schoonheid ongeschonden, die schoonder is, onaangeroerd, onvast en ongebonden, zo God ze liet gewassen zijn, gewonnen en gebaard, als al hetgene gij, o mens, verzint en hebt vergaard. Kortrijk, 1/11 1897…