Alle inzendingen over erotiek

haardvuur laait het schapenvel tot neder liggen voordat ik het wist je ogen aaien geil en ritsgericht retour mijn lustgezicht hete lippen nippen draaien de cognac naaien wijzers van de klok half ontkleed je ogen haast gesloten kus jij van de week waar ik al bang voor was…

Jouw adem in mijn nek Mijn tong in jouw mond Handen die heerlijk strelen Kleren liggen op de grond Jouw mooie lijf is ontbloot Mijn borsten tegen je aan Je bijt zachtjes in m'n billen In het schijnsel van de maan Jouw geur zo intens lekker Je ogen kijken heerlijk zwoel En wij…….we vinden elkaar In het allermooiste gevoel….…

Zweten bezeten zijn schaduw zichtbaar op de muur verbeten kreten neemt hij haar heilige vuur Dierbaren paren explosief vanuit het brein gevoelssnaren doordringbare begeeft hij zich op haar terrein Erotiek magnifiek stijgen zij naar het ultieme dramatiek fotogeniek zweven ze uit het anonieme Buitengemeen…

als nimfen leunen zij met hun blanke lijven tegen mijn vragend vel vier handen glijden willekeurig over een geurige vlakte waar hemelse nagels het genot verfijnen om de eenheid van samen uit te breiden lange haren schuren elkaars naakte aarde plakkend waar vocht verschijnt totdat de nog prille liaan langzaam een verhoogde potentie…

Door slinkse ogen zie ik je geslopen Dichterbij steeds dichterbij... Die ander heb je al verjaagd: Groot machtsvertoon van blazen en gegrom Je flanken golven lijnend waar je nagels ingetrokken sluiks kussen door het scherpe gras Ik reuk je geur Beleef je geur Intens Ik doe alsof Hoewel mijn warme vacht zich spinnend wuivend spant…

in een paarse wereld vol van kleurenflits danst mijn geest een eenzaam buikgedicht door een raampje van mijn arm zie ik de kamelen dans ik op de tippen rug afrollend en weer hoog op en neer draaiend vol van liefde voor de vrouw in een cirkel vol van handenklap felle tong schel geluid pijnlijk voor de oren ogen vol belofte…

in de stilte van de morgen vol van dauwend gras blote slippertenen geurend naar jasmijn loopt zij naakt te dromen nagenietend van de nacht fluwelen liefde teder en toch hard trapt zij kevers plat even is zij als een kind zonder toekomst gelovend in die waan van echt en puur tot zij nuchter naar de zure melkboer grijpt…

ja en nee gevoel geen afscheid willen nemen van het geel en vermiljoen de boterbloem de koperzon en lente jong de zomer met haar bronzen huid en zalig rollebollen op het platgewalste groenegrasmatras diepe zuchten langs het lichte korenbloemenblauw zalig zachte warme lippen lieflijk overvloedig kussend op die lustige van jou onder…

Als ik denk terugdenkend aan nu dwars door onze muren van innig liefhebben denkbeeldig liefhebben vluchtig liefhebben zijn wij minnaars? van het ongeteugeld kijken steelse drinken en plezier niet slapen van liefde en schaamte en heel erg denken zijn wij minnaars? van samen branden het warme bed verlaten blik vol overgave dampende muziek…

waarom zie ik toch telkens weer die bleke vrouw met donkere ogen en lokken als ragfijne draden die niet gedogen dat ik mijn handen strek vol wellustige begeerte om haar eer te versmaden haar uitdagende lippen zo intens zwoel zuigen mij nog dichter naar haar lijf zij dwaalt af, ik mis mijn doel raak verstrikt in het erotisch…

Je lichaam kronkelt over zijde lakens de golven van genot glijden als een symfonie door muzieknoten van een kreunend chanson... De ontblootte lust ontvangt satijnen parels die blinken van verlangen op een fluweelzachte huid... Ongetemd vleien tongen verkrampen de zintuigen in verstrengelde ademnood die de lucht doen ijlen..…

mijn hoofd zwanger van ongeboren dromen bezwaard mijn hart willoos, bang boei ik zinnen fluweel tot ik weer tot vrouw gestreeld wordt…

ik vrij je neer op een bed van knisperend blad -jouw wens is warm en naakt- ik voel het aan leef met je mee en ga dezelfde weg je kwinkeleert herfst in niet frigide als je zacht bent aangeraakt…

als vrouw zo krachtig in haar eenvoud is haar omvang zo allemachtig als een rubens zie ik haar de schoonheid van veel en al haar vormen die mijn gevoelens bestormen haar woeste haren maken mij ruig en met de spanning van haar blanke vel blijft mijn tong plakken aan mijn droge huig met haar diepe glazige ogen is zij…

Schrijf vandaag zeg jij over de naaktzadige de blauwe lipbloemige de afdruk van geuren het gezicht dat ontroerd over hoe mijn handen jou ontdekken het blote spelen in de schemering hoe gulzig je uit mij eet en jij zingt in mijn slaap Schrijf vandaag zeg jij hoe we vochtig liggen te zoenen strelen hijgen bijten in eenzelfde blindheid…

Schrijf vandaag zeg jij over de naaktzadige de blauwe lipbloemige de afdruk van geuren het gezicht dat ontroerd over hoe mijn handen jou ontdekken het blote spelen in de schemering hoe gulzig je uit mij eet en jij zingt in mijn slaap Schrijf vandaag zeg jij hoe we vochtig liggen te zoenen strelen hijgen bijten in eenzelfde blindheid…

zachtjes hongert mijn lijf naar het jouwe sst! stil... anders kan ik het niet horen! en voor even, héél even... verdwijnen mijn zintuigen tussen mijn oren…

dwalend door deze tuin heb ik niet de vraag wie heeft eerder hier gestruind waar ik speel en zinnelijk verzoek zijn geen sporen van frekwentief bezoek ook als ik vlei naar paralelle hof via zout naar zoet proef ik dat ik bof nieuw is dit wandelen voor mij immer weer niet om huid of dal doch mijn lust naar meer…

Medusa Madonna Mooie Milde Magnifieke Mond Bedwelmende Barokke Blanke Balsemieke Borst Vragend Vol verlangen Vreugdevol Verheven Venusheuvel Verlokkend Vrouw Zinnelijke Zoete Zachte Zilte Zijden Zee Kussen Strelen Voelen Proeven Vieren Vrouwzijn Van ons Twee…

’K en kan ’t niet weigeren', zegt Pieternel, 'aan Heren Van aanzien en gezag, die vreugd van mij begeren.' Zij kan ’t niet weigeren, ’t is waar; maar vat het wel: Die zij ’t niet weigeren kan, heet Pieternel.…

we zijn niet voor elkaar geboren we delen niet de schone schijn al is ’t bij voorbaat al verloren: laat ooit één nacht de onze zijn! al kan het niet het daglicht velen toch worden wij door vuur verteerd we kunnen niet de toekomst delen maar is één nachtje zo verkeerd? neem geen genoegen meer met minder neem mij desnoods met zacht geweld…

De zon maakte zichzelf bekend hetgeen van invloed was op zijn humeur terwijl de sollicitante zich meldde door drie klopjes op zijn deur Heel even was hij stil iets wat hem maar weinig overkwam voor hem stond een mooie vrouw die hem al zijn adem benam Ze nam plaats, zoals gevraagd sierlijk de benen over elkaar hij kon slechts staren naar…

Olga lachte ondeugend en lonkte naar Serge Wetende hij was verloren door haar gefleurd Vele mannen geilden zich op als zij blikte Dan wel zij sensueel aan haar glas likte Zij was een vrouw zoals mannen het wilden Rondborstig slank en hoog in de heupen Haar billen zichtbaar onder satijnen rokken Bewoog zij ritmisch om menigeen te lokken Maar…

Wat wacht ik weer vertederd tot de klok van thuiskomst. Moet je mij zien, van stoot naar sloof en andersom – nu kinderlijk dom-blondjes lief: Hoe was je dag, pak ik je jas, maak snel je sleutels kwijt, verberg je spullen. Jij blijft nu hier en helemaal tot morgenvroeg van mij alleen. Ik denk de lakens boven al vast in de plooi van wat…

Lubov Toen Serge zijn wodka op had gelikt Volgde hij Olga met wulpse blik Vlamde het verlangen ongewild Wetende zijn passie wordt gestild Wassend aan de kuip haar schort open Waren zijn ogen naar binnen geslopen En ervaart heimelijk wat niet mocht Graaide opzwepend achter iedere bocht En Olga wetende zijn begluurgerij En toonde…

Zij stuurde hem per abuis een mail maar verwachtte niet dat hij reageerde het werden er erg veel waardoor haar tij keerde het begin was onschuldig een kalfje en soms een koe beiden tekstueel geduldig maar werkten naar een climax toe De teksten sensueler de berichten vol van erotiek zij het spel en hij de speler ze bedreven het fanatiek…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

Mijn handen dwalen, langzaam over je buik. Als ik dichterbij kom, is het mannelijkheid wat ik ruik.. Een diep verlangen, graaiende handen, Ik wil je voelen, diep in me branden. Mijn honger naar jou, naar wat je kan geven, het pure genot, met jou te beleven. Voel alleen nog de hitte, en raak buiten zinnen, als ik geil en kordaat,…

nooit had ze dit verwacht als een zijden sluier in de nacht kwam hij haar behagen om daarna weer langzaam te vervagen zinderend van genot met een glimlach om haar mond wist zij dat hij echt niet bestond…

loom de dagen beide blagen lagen in ‘t gras bij ‘t zoemen der bijen de seringen bloeiden flauw in zacht blauw waas bedreven liefde op het dak paaiende vissen woelden in ruisend water fluitend gleden zij uit en in de zon de broek en de japon…