Alle inzendingen over Pas

Pasen als poëzie, door de tijden, hard of zacht, altijd verteerbaar. Opengevouwen openbaring van de spijs, kleurt dichters brood. Verhaal blijft drinkbaar evaluerend prisma in glas, vol gedecanteerd.…

Maar pas op voor overdaad!…

Pas zag ik dat zo’n boer – dat viel me mee - Het desondanks kan schoppen tot premier.…

Seizoenen pasten je een jas je keek meewarig naar de knopen de binnenzak waarin wat wisselgeld geen meter kwam er aan te pas de zoom werd kort naarmate ingelopen dat hij je warm hield was het enige dat telt…

Als speler stond je liever aan zijn kant, Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren, Zijn juichen, zijn betweterig beweren, Met Johan sterft een stukje Nederland. Geliefd als sportman en om wie hij was, Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…

Het ‘zelf’ zonder vorm, de dood niet te verzwijgen, dat is pas beleven. Moeizaam duwde ik de levensstenen omhoog, toen stond de weg in bloei.…

Als ik me kwetsend uitlaat over vrouwen, En ik beledig ieder ander ras, En wat ik zeg geeft helemaal geen pas, Als ik aan elke grens een muur wil bouwen, Dan is, klaarblijkelijk, dat geen bezwaar: Dan schop ik het tot Dichter van het Jaar!…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

Pas achteraf had ik het in de gaten, Dus wilt u nú de pagina verlaten?…

Het besef kwam pas, toen ik haar in stilte hoorde fluiten.…

Die volksaffaires zijn voor mij passé. Geef mij maar Britt van paardenpraattv.…

Gevaarlijk wordt het pas als, net als toen, Men oproept om een mens wat aan te doen.…

Bij de laatste boom gekomen, in het naakte licht, keek de mens pas om zich heen naar wat was aangericht. Opgejaagd door blinde hebzucht het regenwoud geveld. Koning Midas is uw naam. Uw dagen zijn geteld.…

met vaders pet en de door zijn moeder gebreide zwembroek hield onze held destijds in heel hete zomers een oogje in het zeil schaamte was hem vreemd dat werd pas jaren later uitgevonden…

Mevrouw ik bel u van mijn bankkantoor Men wil geld van uw rekening gaan plukken Geef mij uw pinpas dan zal dat niet lukken En gaan ze er niet met uw poen vandoor Wat fijn van u meneer groot is mijn dank Bedoelt u mijn pas bij de voedselbank…

Langsheen de landerij Verscholen tussen ’t gras Tierde ’n ander gewas Die ‘k wel in ’n slaatje pas.…

Jij wilde toch zo graag echt wat Betekenen En je talenten hier bij ons Ontplooien Fun hebben om je grappen rond te strooien? Dan moet je nu bij ons bedrijf gaan tekenen. Jij wilt maatschappelijk goed bezig zijn…? Begin dan maar eens in het magazijn!…

Ooit waren Diederik en Mark tevreden Vooral met hun succes en met elkaar Tot hun verbazing is er één bezwaar: Verrék, er is nog een Senaat, o heden! Ze leuren nu met ieder plannetje Bij links, rechts, Jan en allemannetje…

De laatste tijd, als ik een boodschap doe, Doe ik twee dikke watjes in mijn oren. Het woordje “super” kan ik niet meer horen, En van “een fijne dag” word ik doodmoe. Gevaarlijk stijgt de druk dan van mijn bloed, “Komt helemaal –wordt mij verzekerd– goed”.…

Nog méér voortschrijdend inzicht bij het plassen: Waar manlief ouderwets er stoer bij staat - Hij nu moreel verplicht de pot op gaat - Is hurken nóg gezonder bij het sassen. Maar als dat móét dan stop ik wel met drinken, Wim Overweg kan niet nóg dieper zinken.…

Ik schrijf de woorden die ik wil horen die ik wil zeggen die nooit tegen mij worden gezegd Ik voel een groeiend gemis voor iets waarvan ik voel waarvan ik steeds zekerder weet dat ik het niet heb gehad Ik wil een zachtjes houden van een geruststelling een liefde net zo fysiek als het romantiek was Een liefde die overloopt van zeggen…

Pas als vlinders zijn als sterren, vogels overwinteren in de woestijn vuren gedoofd en schaduwen verdwenen, dan pas zullen er weer bloemen zijn.…

, voel ik het grootte dan pas heb ik weet van wat ik verlies wees nog even mijn bruid dat is leven, als ik onomkeerbaar de klokken luid…

zonder bewijsbare punten met zwier en vrolijkheid als muziek van Bach Pas op en schuw antieke logica en vergeet Philos en Sophia Als een mol of meteoriet ?…

De dood nam je plotseling mee En ik bleef achter in onvree Ik moet nog even wachten Tollen mijn gedachten Ben ik dan weer bij jou Ben ik weer je vrouw En dan vergeten de pijn Van het niet meer samen zijn Ben je nu een gelukkig mens Is de pijn niet meer zo intens Ik zal het pas weten als ik er ook ben Als ik je terug zie waar je nu…

De brug is pas gerestaureerd en wordt met trots uitgelicht. Ik ben gaan leven door de gracht te dempen. Ik ben hier wel geboren maar elders pas ontstaan. De rat zwemt naar de overkant verschrikte eenden vliegen op.…

de strak geknoopte das twee woorden per uitdrukking noch de dure polsen geur verbergen ook maar iets van de man elke ingekorte nagel afgebeten zin noch ooggeknipper er staat een verhaal dat niemand kan ontwijken net zo min een pas gedoopte het water kan vergeten nog blinkend op het hoofd hij zet een ontzette pas achteruit, geen afwerend…

dán pas... ja, dan pas, kom ik los van jou... maar wil ik dat echt?…

Pas te pas kwam hij maakte kredietcrisis voor Rommeldam door gratis geld in omloop te brengen dat ze met Bull en Super terug vingen…

Sofies zee is heel groot want zij is nog zo klein pas twee. Samen lopen we er op af ze aarzelt kom maar zeg ik ga maar mee ze is echt bang en zegt ik ben verdwaald opa haar manier van verwerken Mijn zee is ook heel groot want ook ik voel me zo klein pas achtenvijftig.…