Alle inzendingen over kunst

Uiting geven aan mijn diepste denken In gewone simpele kwatrijnen: Moet het pijn en eenzaamheid verzachten? Blijven binnen in te denken lijnen? Onbekende dingen lijken dwaling Hol van binnen, bol van overschatting Wachtend op toekomstige bepaling Maar de waarheid is! Meer dan een vatting! Eisen om verdriet steeds weg te nemen Is het objectief…

... Uit verveling vouwt hij vogels in Japanse stijl uit verlangen bouwt hij luchtkastelen die zo grimmig zijn vervoering torsen en tenslotte laat hij vissen vliegen van noord naar zuid met papieren vinnen op de straalstroom en een toverfluit de maan die blijft onzichtbaar totdat zijn geschreven zinnen enkel origami zijn en…

Tussen mijn collectie boeken heb ik pockets staan van Achterberg tot Zwagerman een genot voor oog en hand maar Mulder en Rostelli raak ik liever niet aan ze vallen uiteen als vermicelli. Kapot geluld door Jan Mulder door Rostelli gehypnotiseerd of is de drukkerij het boekbinden verleerd nee, winstbejag van de uitgeverij die laat het blijkbaar…

Deze kunst is de moeilijkst de beoefenaar is zonder vangnet. Zo begint de nacht Smeedt van je hart een gedoofde ster. Vlecht je verstand tot een koord van bijtende woorden en dan ga je. Steek de diepe kloof van het universum over richting jezelf of een ander. Je weet nooit of je Nova wordt. Als je anderen kan overhalen om met je mee…

Verbaasde kleuren, uitrekken, krimpen, weglaten, toevoegen wat er al bijhoort vanaf het begin. Verbuigen, vervoegen, contaminatie: taal maakt beelden tot rake sculpturen van vege tekens. En het publiek in trage gang beleeft ootmoedig, telkens opnieuw, haar eerste bezoek.…

Eens was er harmonie, de schoonheid was een deugd. Het oog, het oor, de rede, het gevoel, zij allen laafden zich; maar ach… nu huilen klanken in het niets en kleuren spatten weg. Vormen zijn geen vormen meer en woorden geen gedicht; zo kwam… een nieuwe tijd, een nieuwe weg, ver langs hart en zinnen. Het ware schokt en is geheim;…

IJl glijden donkergazen wolken in een eindeloze vlucht, naar niet gedroomde verten langs een zilvergrijze lucht. De warme adem van het huis uitwaaiend, licht en grijs gevlekt. Onder een vleug van poedersneeuw nieuw leven, wachtend tot het wordt gewekt. En achterin, tegen ‘t blijvend groen op donker geroeste stam, in het wijkend licht zich…

het is zomer maar je afgrondt me met vergezichten die de sneeuw verijzen de gletsjers tussen ons doen groeien in hun eeuwige verblijven ik pluk bloemen en de kruiden die zo heilzaam zijn laat zinnen groeien balanceer met woorden op een nog niet uitgesproken lijn ben jij de rechter die het evenwicht bepaalt afgrond of de hemel…

De vlinders in haar hoofd heeft zij buitengezet zwermen uitgevloeid in een kleurrijk palet ontsluierd en verklaard in onzichtbaar licht schepsels van poëzie op het eerste gezicht Verstoppertje spelen achter de werkelijkheid nu zijn zij hier, daar vallen zij uit de tijd blinken als een spiegel en dan weer dof door drakenvuur, bedekt met dromenstof…

Toveren met goochelwoorden voelen wat je zegt. schilderen, met pennenspinsels voelt nog lang niet slecht! gedicht is af; want alles mag zelf ben ik de baas zingen met het toetsenbord als rozen in een vaas…

De galerie is vol met kunst van dure namen Appels en Corneilles staan te kleuren achter ramen Onbetaalbaar voor de kleine man aan de straatkant van de ruit Die ook nog schrikt van ’t spiegelbeeld En denkt: ‘Wat zie ik er kleurloos uit!’…

Wat hij ziet zegt hij weer te geven Een kleurenmix en wazige mist Met een bepaalde tint doorweven Ook dat de realist zich vergist Mensen zien geen heldere beelden Illusie maakt het zichtbare compleet Badend in zelf bedachte weelde Viert men het leven dat zichzelf vergeet Hij heeft zich ten slotte verscholen In impressies, op het schilderij…

Er welt een zin op, mooi en dicht En regels rijgen zich aaneen De zinnen geven helder licht Een vers geboren als geen een Het tweede vers volgt kort erop De inhoud komt tot atmosfeer De clou verblijft nog in de dop De laatste regels als een speer En nu, het onderwerp ligt vast Het derde vers kost veel meer tijd En heel veel woorden zijn…

ik zag kleuren vloeien in voortijdig lijnenspel nog branden we geen vingers aan ons vurig overspel de hitte moet nog komen na het gloeien van glazuur in het mozaïek van dromen leggen wij de liefde puur we lijnen warmte uit in harmonie met voelen ik hoor in tonen van je huid de muziek van jouw bedoelen we passen in ons paradijs van…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

de wereld is van plastic, godverdomme kunstmatig is de hoogverheven kunst er wordt gegoocheld en er wordt geklunsd vanachter opgeblazen rookkolommen een eenoog weet het beter dan een stomme de manke valt bij doven in de gunst de luchtballonnen zijn er op hun dunst het onderkruipsel is tot baas geklommen en iemand die dit leest denkt ‘wat…

Strakke lijven wilskracht geconcentreerde blikken in spiegels Gespitste oren nerveus in afwachting van klanken Rustig ademen bij elkaar rapen gecontroleerde plaatsing Aanvang! Elastisch buigen benen armen handen versieren zacht Ontspannen illusie ribben gelaten borstbeen op Sprekende ogen…

Een jonge lente doet vergeten wat ik in de ochtend moet. Je hoort te eten, zegt mijn arts. En wars van een subliem ontbijt, verblijft een rijke tafel leeg. De gouden vleugel lonkt mij toe, hij heeft mijn ziel zwaar aangevreten! Zieke klanken kleuren mij: het flauwe en blankste iel, alsof ik een palet verzweeg.…

Een kei vormt een steen Hard van buiten en binnen Niets van transparant De grauwheid maakt dof In kilheid gekleed Een kei vormt een steen Pure brute wilskracht Niets dan alleen hardheid Kleuren vervagen in grijs De kei leeft in zijn cocon Een kei vormt een steen In rotsblok ontleed in delen Grillige vormen geven ronding Langzaam geeft…

met ogen groen en geel van het staren pent hij zijn streken op het papier getekend met zijn grijze haren neemt hij nog snel een slokje bier een boer ontspant zijn middenrif doorbreekt voor even de sleur uit zijn hoofd ontsnapt het dichtersgif en het papier krijgt langzaam kleur blauw schetst hij zichzelf neer zoals hij dat al tal van…

In dat tempo slijt de steen zijn ziel bloot tekent eeuwigheid en smelt tenslotte mee met sneeuw en zomerdooi vermengd met water zand voorbij een hand streelt blij de huid waarin de klei zich vormt tot stil genoegen…

Adembenemend machtsvacuum aanstaande verspreidt zich als gas…

Met het penseel in de hand, staar ik naar het platte land, wat op het doek staat afgebeeld. Met deze gekleurde stukken, probeer in verf uit te drukken, wat er op het landje afspeelt. Er staan koetjes in de wei, In mijn boeren schilderij, Te grazen levenslang. Nog een haal dan is het klaar. En hangt mijn schilderijtje daar, heel mooi te…

zorgvuldig kozen toetsen de juiste weg van leven nieuwsgierig en plots versneld gedreven naar richting gekozen vorm op glas in het geheugen voor eeuwig…

het idee is nog ver maar het beweegt het voelt nog klein en koud wat het nodig heeft is kleur dan wordt het een beeld misschien zelfs een mooi geheel de afstand wordt kleiner een beetje warm ook het blijft heel eenvoudig maar dat vind ik mooi het ijs is gebroken de afstand verdwijnt het idee krijgt leven ik kan het omarmen het is van…

witte vegen in het blauw vlekken groen rode stippen en wat geel aan de onderkant Jeroen het is met schilderen net als dichten je vindt het mooi of niet maar wat de maker ook bedoelde het is vaak iets anders dan wat jij ziet…

Ik zie een gele bron omringd door rode dromen een stralend middelpunt vol werelds groene tintenpracht het lieveheersbeestje in een zingend geheel ze lacht laat je gaan verlicht door kleuren stromen de zon voorbij en zweef voel je vrij en leef -------------------------------------------------------- Bij een schilderij van Sandra…

teken de liefde en schets de waarheid kleur de dingen zoals je denkt dat ze zijn symboliseer het verdriet en de liefde in één veeg de leugens van tafel en leef!…

Dansend in 't maanlicht bewegend als een elfje stralend als 'n ster glimlachend je gezicht omhoog 't Bewegen van jouw handen de expressie op je mooie gezicht Een genot om naar te kijken je danst vederlicht Al dansend laten zien wat je bedoelt uiting geven aan hoe je je voelt Je danst de sterren van de hemel soms…

Ik ben jaloers op àlle kunstenaars die zich kunnen uiten met veel bewonderaars hun dag voldaan besluiten. Ben niet jaloers op materieel bezit maar bij makers van muziek, een lied, sculptuur, schilderij, denk ik shit waarom kan ik dat niet!…