Alle inzendingen over Ambitie of ideologie?

‘n Rauwe, hedendaagse streekroman Rond zaken die bij woningbouwbuurt-buren Al vele jaren wringen, schrijnen, schuren Waarop dan steeds ‘n plan komt voor ‘n plan ‘n Docu vol oud zeer in arren moede Ik spreek de taal niet, maar ik voel de woede…

Ik laat me - als ik dood ben - resomeren In een hermetisch afgesloten vat Ga ik wat uurtjes in een chemisch bad Slechts wat wit poeder zal er nog resteren Mijn nabestaanden liet ik al beloven Dat ik door hen geheel word opgesnoven…

Decemberfeesten hebben heel het land gehersenspoeld. We feesten met z’n allen van Sint naar Santa tot we ’t jaar uitknallen. Te veel, zegt u? Toch doen we ’t aardig want de jeugd in Nederland is al een tijd gelukkig. Stemt dat niet tot dankbaarheid?…

Er werd bij ons een bioscoop gebouwd Waar ‘Lawrence of Arabia’ ging draaien De opening ervan kwam hij verfraaien En daar heb ik hem lijfelijk aanschouwd Een halve eeuw geleden, maar het maakt Dat nu zijn dood mij toch een beetje raakt…

Het Moederschip kwam in de goede baan! De parachutes prachtig uitgevouwen! Het hitteschild was ook al te vertrouwen! De tocht naar Mars is écht niet naar de maan! Wat zijn we ongelooflijk in de nopjes! Alleen de lander zelf is naar de knopjes……

Goede tijden, slechte tijden het stond mijlen ver van me af maar nu met anderhalve meter tv ga ik kijken, kijk ik iedere dag…

Wat voor mens wordt hij? Wat voor mens zal hij blijken te zijn? Nu ligt hij daar, schattig verpakt, te glimlachen, slapen, eten en verschoond worden. Een enkele keer krijst hij – doorgaans ’s nachts, als jij probeert wat slaap in te halen. Mopperend ga je kijken, vertederd kijk je hem aan, zoals hij daar ligt, met zijn gezichtje vol traantjes…

Dit is het nieuws waar elke vrouw van smult! Ryad wordt het toneel van een primeur: De post van Belgische ambassadeur wordt in de zomer door een vrouw vervuld. En loopt men tegen haar, een vrouw, te hoop, zoekt zij haar toevlucht in de bioscoop.…

In het zuidwesten van ons fraaie landje Omringd door stoere Zeeuwen en de zee Stond eens een pas gekozen comité gereed voor de ontvangst van slappe Jantje Maar deze ligt in Gelderland te rusten en denkt: ‘Wat moet ik op die vreemde kusten?’…

Jíj hebt een hoofd, met alles: wangen, kin, en oren, neus en ogen die jouw positie bepalen Dat hoofd van jou is vol: er zit een tong in, met tanden en heel wat hersenen, maar zelf heb ik dat niet Zelf ben ik dat niet Wanneer ik denk aan de binnenkant van mijn schedel, is daar niets: een leegte En als ik me erop concentreer heb…

Een vooral seksueel gefrustreerde fascist heeft geen groene vingers die heeft bloed aan zijn handen Maar een 1 april grap mag over de heer (Heil) Hitler is zelf een filmkomedie gemaakt! En Trump gaat gehakt van Kim maken niet voor de wereldvrede maar voor eigen zeer eigen economisch gewin!…

Oranje boven oranje boven en beneden blijft het dicht oranje boven oranje boven dat is uw Koningsplicht!…

Het zijn natuurlijk serieuze zaken. Een woningbrand, een vlammenzee, de hel. Gelukkig hangt de dierenlijst er wel om het de brandweer makkelijk te maken. Toch mis ik nog wat soorten in die kolder. De kinderen! En bonma op de zolder!…

red onze planeet, zo is er maar één red onze planeet, dood aan CO2 hier is het te droog, ginder is ‘t te nat vroeger was ‘t klimaat, onze ruggengraat maar door wanbeleid, zijn wij de sigaar ’t wordt te heet de aarde barst dode muizen in de kast onze bol staat véél te heet boven onze stand geleefd élke scheet, is één te véél, want er…

Al googelend naar voetbalspelsystemen Bedacht ik ondertussen ook één zelf: Het revolutionaire 0-0-11 Beëindigt alle tactische problemen. Is dan de opponent nog niet gevloerd, Dan is mijn speelplan niet goed uitgevoerd.…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik! En dat gaat veel dieper Krijsend ga ik ook de wereld verlaten Zelfs als dat met euthanasie is Want dat is ook geen pretje Vader in de hemel wordt er voor mij gebeden…

Het slaat ons Fransje weer eens in de bol. Dat Brusselse klimaat maakt hem steeds gekker. Hij geilt op aandacht want dat voelt zo lekker en dus is niets voor Timmermans te dol. Een auto-ongeluk? Ach "what the fuck". Klimaatslachtoffer dat is pas “bad luck”!…

o dierbaar onbestuurbaar België o veilig land der democraten vol goede wil en veel te veel mandaten de parlementen zes bijenkorven rijk verdelen schulden en procenten elk zijn gezoem elk zijn gelijk bloei o land versplinterd en gespleten aaneengeplakt met monarchie het vaandel is tot op de draad versleten en “La Muette” al lang…

Alle elementen die we schikken in het Periodiek Systeem, de allereerste bacteriën en ook wij, mensen zijn scheppers van het heelal In tijd en ruimte veranderen we de energie en schrijven we mee aan de onvergankelijke feiten aan de randen van zwarte gaten Die informatie bestond al als de Schepper die er met een oerknal ruimte en tijd aan…

Hij was geflitst, de snelheidsmaniak. Zo'n overtreding kost je scheppen geld dus heeft hij snel de foto nabesteld, verwachtend dat die in zijn voordeel sprak. Toen zag hij het bewijs met eigen ogen en zei teleurgesteld: Ach shit... bewogen.…

Als een stoplichtspel verliep het referendum Druk je dóór? Of stoppen? Of er tussenin? Heeft dat voor en tegen eigenlijk wel zin? En welk kopstuk heeft nog even een addendum? Kan Nederland z'n status wel vergeten Of kunnen ganzen kiezen wat ze eten?…

Niet depressief, tóch zelfmoord, da’s wel wrang. De fabrikant ontkent, laat díe maar lullen, voor hen staat Prozac voor: pro-zakkenvullen. ’t Is troep, maar dichters wisten dat allang. Voor ons bij stress, bij angst of zelfs paniek geen Prozac, maar uitsluitend Poëziec.…

In Diepenbeek (parochie Lutselus) Vraagt men zich af hoe straks de nieuwbouw wordt Sinds plotseling de kerk is ingestort En daar iets soortgelijks moet komen dus Welk plan loont hier de moeite van het pogen? Een kleine kerk die sneller vol zal ogen?…

Ik had al jong een oogje op die twee Vooral op Bert. Hij was mijn favoriet Hij knuffelde en troostte bij verdriet En als ik in mijn bed dook, ging hij mee Met allebei, maar Bert toch wel het meest Ben ik echt jaren lang naar bed geweest…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…

Haar stem donkert de kamer, de herinnering De tijd knarst zijn tanden, bijt zich stuk op een tapijt van vlees Het vlammend oog, het haardvuur en weer die herinnering... * Er was een harde hand des levens Een hartslag van ongenade Een levend mes op de keel Er was pure reddeloosheid in de maak voor Broertje Dood Jong gestorven…

Voor vuurwerk is er altijd geld voorhanden Het spaarvarken delft gillend ‘t onderspit Geofferd voor wat knallers en carbid Dan moet de kachel maar wat minder branden Crisis?..ach zeur toch niet..wees toch eens stil Ik draag vandaag mijn roze vuurwerkbril…

Na meer dan honderdtwintig jaar een koning Met aan zijn zijde – leek mij – een prinses Maar Rutte gunt ’s lands eerste burgeres Een extra aanspreektitel als beloning Hij vindt het zonder koningin wat kaal En dus scoort Maxima straks maximaal…

Licht melancholisch menselijk tekort Vervat zowel in proza als gedichten De moeite om voor even uit te lichten Daar de auteur toevallig honderd wordt Want ach, 't is rond Carmiggelt na zijn leven Als Juffrouw Nifterink zo stil gebleven…

Oorlog, oorlog in je lichaam. Oorlog, het vernietigt alles langzaam. Er was eerst vrede, vrede in je leven. Zonder dat vechten en alles te moeten geven. Langzaam gaat die oorlog zijn gang. Ja dan pas, dan pas worden we bang. We verliezen onze krachten En gaan gebukt onder vele klachten. Die oorlog bezorgt ons keer op keer een slapeloze nacht…