inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.060):

In het hart van de zwarte roos

Haar stem donkert de kamer,
de herinnering

De tijd knarst zijn tanden,
bijt zich stuk op een tapijt van vlees

Het vlammend oog, het haardvuur
en weer die herinnering...

*

Er was een harde hand des levens
Een hartslag van ongenade
Een levend mes op de keel

Er was pure reddeloosheid
in de maak voor Broertje Dood

Jong gestorven talent
die slechts nog bloed huilde
op een gebarsten huid

*

Haar oog zwelt de traan
en bitter is het lot van de lemming

die in allerijl
de val in het ravijn verkiest

Haar vrienden zijn niet meer:
In het hart van de zwarte roos
leeft de Dood die met haar doornen
hun namen tot littekens schrijft



Kunstwerk: ' Leven in zwart en wit ', 2012
Kunstenaar: Irmlinda de Vries

... *In mijn leven zijn er meerdere (jonge) dierbare mensen geweest die de hand aan zichzelf hebben geslagen naar aanleiding van het ondraaglijk lijden aan een geestesziekte en/of als slachtoffer van seksueel misbruik... Dit gedicht draag ik aan hen op en vraag het licht om hen zielenrust te schenken.... ...


Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl

Schrijver: Irmlinda de Vries, 9 december 2012


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 309

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
10 december 2012
het is zo zwaar om een 'zwart hart' vol pijn te dragen doorheen het leven....intens hoe je dit neerzet...rakend mooi.
Naam:
Pama
Datum:
10 december 2012
Wie schreef de onzin dat de tijd alle wonden zal helen? Belangrijker is de troost dat we de littekens samen willen delen als we dat toestaan...
Mooie regels Irmlinda.
Naam:
LadyLove
Datum:
10 december 2012
Ik ben er van overtuigd dat niet voor niets is. Zelfs zo'n heftig lot als geestesziek of seksueel misbruik. Het zijn lessen die we in dit leven te leren hebben. Daarmee zeg ik absoluut niet dat dat simpel is. Ik ben wel 'n levend bewijs, van hoe 't ook kan. Mooi werk Irmlinda, en lief dat je 't opdraagt.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
9 december 2012
Droefmooi gedicht .
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
9 december 2012
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Een indrukwekkend en heftig gedicht met een goede opdracht: moge het licht zegevieren en hen zielenrust geven, maar natuurlijk ook voor jou die dit allemaal in jouw pijnlijke herinneringen met je mee draagt

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)