Alle inzendingen over actualiteit

hij was al op afstand een eenling met een vreemde smaak voor buitenissige kleding die aandacht ving en stevig vasthield zijn gang over de bühne waarbij hij met vage doch stevige lijnen zijn publiek mateloos wist te boeien niet alleen door inhoud maar ook performance hij was het die aan de touwtjes trok en speelde met marionetten…

ik heb eindelijk mijn nieuw bereide pigmenten aangebroken waarvoor jij als liefde model hebt gestaan waarbij het zacht verlichtend rode zelfs in het donker niet uit zal gaan net als opwinding en verwarming stimulerend aan zullen blijven toch zal in eerste opzet het geel en groen van hoop en natuur domineren naast het blauw…

zaterdagmorgen muisstil nadert het meisje stapje voor stapje op blote teentjes haar slapende ouders vandaag is speciaal met papa naar de stad voor mama’s jaardag een kadootje kopen voor haar allerliefste over papa buigend fluistert zij zacht papa echter slaapt nog door een falend hart voor altijd nu rouwen kan niet want zonder…

hij heeft nooit over water gelopen het was zijn schaduw die uit de rimpeling van het meer op de kust was gekropen die energie omzette in een stralende wave van licht zijn genezende handen zijn pas later met nagels doorboord bij zijn kruisiging zo ook de lanssteek die bloed verwaterde en zijn dood schouwde in het late middaguur…

in grote tassen vol kleine spullen,koekjes en snoepjes om lekker te smullen, zit ook een aardbeirood boekje, mijn lievelingsboekje, mijn gezellig dagboekje waarin ik elke dag de beste souvenirtjes noteren mag. om hopelijk te bewaren voor later vol herinneringen met een blije lach.…

we leven al jaren in de kleine cocon van verliefde blikken en verwarmen elkaar we kaatsen in veelvoud lichten op spreken stille woorden die meer zeggen dan spreekkoren sommige zinnen spreken we niet uit omdat vanzelf sprekendheid het al voor ons heeft geluid de vrijheid die anderen zich moreel permitteren is nog…

Houden van? dat is de vraag Maar we houden haar wel dat is de weet 6 jaar tot 2030 Halsema, Femke 'n vrouw met ballen 'n mooie vrouw met ballen!…

wie niet van goede wil is, blijft hameren op zijn kortzichtigheid, die kant noch wal raakt, blijft dure de comprenure. en spreekt zichzelf voortdurend tegen. geen kerel om huidige problemen, proberen in te zien, te behandelen noch te verbeteren.…

Problemen in het basisonderwijs, Taalvaardigheid is mijlenver te zoeken. Nieuw onderzoek doet nu weer uit de doeken: Ook rekenen voldoet niet aan de eis. Daar krijgen we nog heel wat mee te stellen, Wat ieder op zijn vingers na kan tellen.…

we hebben ze gedolven geroofd uit de aarde gekloofd en briljant geslepen zodat wij kunnen schitteren met hun kleur pas later uit hebzucht geëigend in stilte en afzondering is kunst schaars gemaakt en weggehouden van het publiek later weer tentoongesteld ten faveure van de eigenaar om geld en macht te verwerven met…

wij hebben god zij dank nog allemaal een eigen stukje wereld waar wij onze geest als hoeder houden over zaken die ons leven privé aangaan en die niet zomaar toegankelijk zijn voor anderen omdat ieder een eigen instelling heeft die afgeschermd kan en mag worden naast een bewust deel aan te gaan met anderen in zoveel vormen…

1001 ongstelde vragen in verband met de leiders van de belgische kerk. roger had akkefietjes met zijn neefje als loverboy! godfried had porno op zijn hardeschijf en bleef schandalig weg op de receptie omdat franciscus kem had gevloerd. johan bood zijn ontslag aan bij de paus omdat een jongere hem voorbijschoot om aartsbisschop te worden. na-ijver…

wij droegen de lach aan elkaar op stapten met plezier in het warme bad vol koesterende aandacht waarbij elkaar raken een open vraag is om reactie te krijgen terugkijkend op de stimulerende samenkomst zijn wij uit de egotripping gestapt die corona beheerste en weer over naar de echte fysiek rakende contacten het was of…

vijfentwintig twee negentien eenenveertig een grootse staking…

ik zag je ogen langzaam opengaan nerveus knipperend ik keek je hoopvol aan maar uit jouw licht ontwijken kon ik begrijpen wat de uitslag al met jou heeft gedaan in angst en onzekerheden ik heb ze in de lijnen van je gezicht al gelezen we hadden samen nog gebeden al is dat lang geleden onzekerheid bleef als het zwaard…

Het ritme van de aarde Balanceert op een Uniek evenwicht Van licht, lucht en leven, Van eb en vloed Van zon en maan Van dag en nacht. We hebben maar één aarde, Die op dit moment Naar de Filistijnen Wordt geholpen Door het mensbeest Met zijn onstilbare honger Naar meer, meer, meer.…

ik heb het de laatste tijd heel moeilijk met de almachtige god, die volgens de bijbel de mens met vrije wil geschapen heeft om zijn schepping te vervolmaken. moderne potentaten hebben daar geen oren zij vernielen meer dan ze opbouwen sommige dictators helpen die naar de bliksem. en god kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…

dichters liegen de waarheid niet, maar ze zoeken wel,de beste woorden om juist te vertolken wat hen boeit, door hen heen groeit en stoeit, als vlinders fladderen in hun buik en het voelen dan belangrijker wordt dan het denken bij de lessen seksuele voorlichting.…

het was weer stormachtig vannacht de ontwortelde bomen waaiden tot waar de wind hen bracht alwaar ze zich ontheemd hebben neergelegd de kruinen diep verscholen in de nog volle bladerpracht maar zó kwetsbaar als een prooi voor elke onverlaat…

ik heb de stukjes lente gekoesterd die wij samen hebben ontdekt op onze geheime plek wat luwte en een paar straaltjes zon een enkele nachtvorst op de rulle snel drogende ondergrond heerlijk om jou dadelijk weer te zien met een handvol duin en glinsterend zee-natuur wind schrijnend koud en venijnig guur maar in je gezicht…

onverbiddelijk, vermoordt oorlog soldaten, doodt wereldvrede.…

ik raakte langzaam aan aarde nadat ik op wolken gelopen had een eerste touché kwam hard aan op de bevroren bodem van een witte nog niet belopen wereld recht op neus in de lucht met langzaam meerderend zicht dat nieuw voor mij paste in beginnen horen en voelen hoe hard leegte mij zijn alleen zijn toeschreeuwt en hoe verloren…

Een door de wol geverfde president Aan het roer van een onwrikbaar land Die als geen ander haar geschiedenis kent Poneert omstandig als een schrandere vent Dat Oekraïners Russen zijn van de rand En verband leggend tussen de zijden Van ons in tweeën gespleten brein Waaraan wij als wereld lijken te lijden Zit hij transatlantisch uit te wijden…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

strak dreven de wolken hoog langs ontdaan van hun last zelfs de kleuren waren even te gast in het nog donkere kielzog zij contracteerden de immense leegte die het onbenoemd grote universum had te vergeven mijn kijken kon niet verder reiken dan wat lichtende sterren voorbij de planeten hun plaats en benoeming ben ik…

te pas en te onpas zitten politiekers elkaar in de haren waarom? waarom ! waarom? geen mens kan dat verklaren !!! ze zetten zich zogezegd in voor iedereen, iedereen van hun kiezers wil een plaatsje onder de zon, wil drinken uit de zuiverste bron. waarom dat water vervuilen ? hand in hand kan er veel veranderen wanneer stoppen uiteindelijk…

de agenda’s zijn leeg met een donkere veeg op de lijn waarop onze afspraak zou zijn niet weggepoetst met zomaar een smoes maar echt even uitgebreid tijd voor jezelf genomen om je dromen te laten komen te kijken en het niemandsland betreden zonder zware bagage en herinnering hier spookt de tijd met stiltes en drukke momenten…

ik voelde kilte opkruipen zag klamme mist dikker worden het contact dat er was verdween onzekerheid had mij losgeslagen van alle binding in het vervliegen verloor ik eenheid delen was niet meer mogelijk zonder geheel zinnen opgezegd intrinsieke waarde in woorden weerlegd toch voelde ik de warme hand van het universum oplichtend…

sommigen hebben geen leven meer, zonder verlangens ,die haalbaar zijn, eindigen ze dood in de goot.…

Navalny is ten slotte wreed vermoord de gangster in het Kremlin lacht gemeen is ongevoelig voor oprecht geween want poetin ploert is vreselijk gestoord WIE NU NOG ACHTER POETIN’S RUSLAND STAAT PLEEGT NET ALS TOEN HET ALLERHOOGST VERRAAD…