Alle inzendingen over overig

Mijn andere vader leer ik kennen door op pad te gaan met jou en overal waar we zijn weet jij iets over hem te vertellen en zo zie ik naast de herinneringen mijzelf in andere spiegels Er valt licht op trekken die ik ken maar die nu andere schaduwen lijken te werpen in deze grot van mijn gedachten, verlangend naar de warmte van de…

een man een vrouw aan zee alleen hij ziet de zee kijkt naar de zon die er niet is zij ziet de storm die aantrekt in het westen hij kijkt naar haar zij kijkt naar hem een vrouw een man op een bank aan zee…

Iets als uitdaging bestempelen is een deugd -- maken van een nood.…

De blinde antwoordt beleefd op alle vragen -- niet aan hem gesteld.…

'O' avondrood schreef de dichter Jules Deelder destijds al eens... ik stel me voor dat de 'O' staat voor de open mond van de verwondering we kunnen gerust stellen dat de zo fraaie lucht hier garant staat voor het blozen van de avond…

Mijn vriendin is boos: ik keek even niet naar haar -- maar naar de rozen.…

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

Onmin: als een koe in striemende regen staan -- je kont naar de wind.…

Er dansen paarden onder de zachtroze maan -- Het leven is zoet.…

Ik neem mijn verlies wanneer ik een sjaal kwijtraak -- en win onthechting.…

Rustig als een kind op de arm van zijn moeder -- zo stil is mijn ziel.…

Ze zegt niets, alleen een soort zucht, een soort kreun die -- me gelukkig maakt.…

Gekleurde muisjes kruipen misschien het brood in -- vooral de gele.…

Hij is onzeker en kan niet toveren, maar -- wel magisch denken.…

het uitzicht is een lege plek voor goden getooid met oude veren de lippen van perkament ze kijken in de verte zonder vooruit te komen geen vlinder of zwaluw- vlucht gezien op deze gebroken avond boven bevroren bomen als verzachting voor het leed zingt een engel winterblues niet de bloemen maar het ijs niet het glas maar de…

Gelukkig ben je wanneer je de schoonheid ziet -- van je geliefden.…

De ezel: jonge ogen op hoge benen. Eens was ik ook zo.…

Je moet het nest uit, ook als je niet kunt vliegen -- dan hup je maar weg.…

Er slingert een rij banken langs de tuinpaden -- voor oude mensen.…

Ik zal teruggaan voor de bloesems, ze zoeken -- waar ik nog niet was.…

met zachte handen het maanlicht dragen naar de wilde tuin van al het aardse enkel stil worden ademend doorstaan terug in de tijd valt het verre licht op vulkanisch as een gekleurd geheim met zachte handen het maanlicht brengen in schommelend licht de kleur van kersen in stralend duister van de wilde tuin…

Onder dictators valt niet te voorspellen wat -- het verleden is.…

Ik ben een soort bocht, die de weg gelijktijdig -- naar rechts en links buigt.…

gedichten die ontstaan uit gedachten die onbewust hun krachten aan ons geven en tot zoveel meer in staat misschien zijn het slechts iele bomen uitgroeiend tot machtige imposante eiken die eeuwig lijken te bestaan of tot armetierig kreupelhout de kracht van woorden die nu niet meer maar ooit menig mens bekoorden soms sneuvelen de…

Anderen komen goed voor de dag, ik soms ook -- Op kleine foto's.…

Onderling geen strijd meer voeren, meebewegen -- met de stroom, de vloed.…

Als de wilde wind door lege straten raast het water naar de top van de dijken reikt Als wilde ganzen het luchtruim zoeken de ekster slechts oog heeft voor bling Als zwaluwen laag over het land vliegen een dansend muggenleven verdwijnt in de late avondstilte Als in de sporen van de storm de zachtheid in de smeltende stilte jouw…

Schijnbaar uit het niets ploppen en plokken er geluidjes van een begin in de poel van mijn gedachten atomen waarneming in de oneindige leegte van mijn bewustzijn mijn universum in het multiversum door elkaar schietende beeld- deeltjes die zich verbinden tot samenhangende gedachten Ik kneed, meng en buig ze tot ze glimlachen…

Een traan, een lach, wat viel, gaat staan. Een fluister groeit tot stemgeluid. Het licht ontwaakt, een nieuwe dag. Een nieuwe dag is daar.…

Lusteloos duw ik mezelf op het campinghek -- heen en weer terug.…