Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.573):

De bloesems blijven bij mij

Ik moest wel kiezen voor de rijkste
Anders zouden ze gaan vechten
om mij, waar is hun verstand?

Ik huil om mijzelf
vergeefse tranen
die niets veranderen

Nergens tussen de gordijnen
in de binnenvertrekken
is mijn schoonheid veilig

Mijn ziel zoekt onwetend
wat waar is, naar de liefde
van mijn man in mijn schoot

Niet lastig gevallen
door een oosterse prins die
betoverend fluit speelt om mij

op zijn paarden van de zee mee
te nemen naar een paleis
aan het water dat schittert

van ongeluk, schepen vol wolken
brengt en mijn bloesems
terugwerpt op het kiezelstrand