Alle inzendingen over mystiek

Als kind herinner ik de late mis Met de mystiek van wierook en de psalmen De broodjes die vers uit de oven walmen Het uitgestelde slapen na de dis De kerk staat nu wat verder van mijn huis Wel heb ik heel de engelschare thuis…

zeilschip waarmee hij zou varen naar de overkant het staat er nog steeds om de lucht te bevaren dat handgemaakte bootje op zijn marmeren grafsteen maar er zijn geen zeeën om mijn vader mee te nemen er is alleen de troostende gedachte aan het mystieke zeilschip van zijn dood.…

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…

Mystiek heerser is in deze vreemde nacht mist zich als een sluier om me heen vleit. Dan is er ook de rust die mij omringt. Stiller dan stil is de vrede in mijn hart.…

dit landschap doseren is de muziek van Edvard Grieg bij mondjesmaat ten gehore brengen als bij donderslag het mystiek aanzwellen van onweer over gindse bergen later in het dal weerom het kristalhelder zwijgen de rust vermenigvuldigd in veelvoud…

dit landschap doseren is de muziek van Edvard Grieg bij mondjesmaat ten gehore brengen als bij donderslag het mystiek aanzwellen van onweer over gindse bergen later in het dal weerom het kristalhelder zwijgen... de rust vermenigvuldigd in veelvoud…

Je verzint een ratio in mystiek en pure natuur daar waar droom en schaduw elkaar genegen ontmoeten in de nacht die uit het landschap drinkt de oude polder met een visserij verleden het gevoel wil maar niet wijken ik hoor je zwijgen in mijn antwoord.…

nog niet hebt laten zien keek terug in jouw lange geschiedenis de lijnen uit je hand hoe jouw leven toch verstrikt is met wat chaos en zelfs hier en daar een noodverband verrassend klinkt je stem met zachte warme woorden net als lieve handen die ondersteunend scoren een hartelijk welkom in de domeinen van je ziel waar ik de mystieke…

ik zag je armen de hymnes orkestreren hoorde het zachte zuchten van de takken in het mystieke woud in donker spiegelende vennen scheen de maan zijn gele verzen tegen het magisch onrustige water als gods prater toch voelde ik mij met jou erbij me wonderwel thuis tussen de oplichtende melodieën van onbekende ballads in aarde ’…

ontspanden spieren in je gelaat tot een vredig resultaat nog krampte er onrust waar de balans zich nog niet goed heeft gezet naar het feest in je geest in later praten vertelde je waar jij was geweest de deur van hiernaast stond uitnodigend open jij bent naar binnen gegaan in het toch al bekende gebied maar er hing een andere mystiek…

ben ik vergeten altijd had jij dat even als een heel natuurlijk contact jij sprak de zinnen op een warme zangerige toon volgde met je ogen hun wegen naar boven lachte als zij ergens verwijlden om wolken te stijlen een ritueel zonder herhaling als minstreel offer jij wat je bad waar in geven en nemen handen op mystieke…

zij opende geen deuren bij het binnengaan haar lach was drempelloos ze ging ook niet voorbij maar bleef warmte delend steeds aan je zij het nader komen overschreed de lijn van sprookjes en mystieke dromen ik was deel gaf in delen zonder zelf op te lossen als een der velen juist deze identiteit leek glans te geven aan…

in een valse onweerszon schittert de monoliet zijn boodschap tegen donkere wolken magistraal torent hij hoog boven het stille land schaduw werpend op haar warme mystieke kant zij voedt de atmosferische energieën diep in het spanningsgebied van het reflecterend geestelijk verkeer zij zijn onthecht waren een eenheid op interstellair…

waar in de verrijzenis zindert nog die grijze nis waaruit hij ooit is opgestaan is de vlinder in het witte van de geest vooruitgegaan om daarna in alle schoonheid op te gaan schittert nu het mystieke licht van verschijnen in het begeesteren van mensen met zijn kracht ja zij zijn uitgezonden hebben u en mij gevonden in de…

weer even je vingers raken zoals wij vroeger zonder woorden met elkaar spraken jij nam terloops mijn gedachten mee samen gingen wij richting onbekend we waren niet verwend kleuren en geluiden bepaalden het gebeuren in kijken en ondergaan wij waren geen gelijken in het ijken van gevaar het was de magie van zijn die mystieke…

ik voel de warmte van je handen op mijn gezicht niet in raken maar een pulserend stralen dat heilzaam naar binnen is gericht langzaam ontspant mijn huid en komt het jagende bloed tot normaal circuleren vaak heb jij dat talent al gebruikt om mensen met een druk leven rust te geven het magisch mystieke blijft helaas achterwege…

ik was verdwaald bomen waren al geschraald tot aan de top zon scheen vaag de theatrale kleuren van het glas in lood dat ons de vensters bood van kathedralen in het herfstig bos na zomerlange beden om verkoeling heerst er nu mystieke rust nog zucht de wind kraken takken zacht in een devoot ontroeren zij bezielen nog het kleurrijke…

ik voelde energiestromen rondom jou dromen van grote machten in jou heerste de serene rust zoals in het oog van een orkaan daar waar bundeling van krachten vat kreeg op de maatschappij ging hij jou voorbij jij was geen rots in de branding van geweld en niet geveld door onrust en paniek in een mystiek moment ben jij door het…

eerst vergelijken merkwaardige boventonen voert drijft het spel van geven en nemen op merkwaardige stromingen een totaal onverwachte kant uit zelfs onvertogen woorden hebben wij tijdens hun werkjes nooit kunnen horen zij wisten dat wit hun bron was geworden waartoe alle kleuren in samengaan behoren hun delen was van mystieke…

ik heb de polsslag van het leven zien vibreren in de stilte van jouw magisch realisme de ingehouden adem gevoeld van de explosieve krachten die jij met machtige penseelstreken bedwong in karaktervolle diepte passeerden ongekende perspectieven die hun mystieke ladingen in schaduwen verborgen in jouw kleuren contrasteerden meerdere…

hij was geen tovenaar maar bezat de magie om mensen te bevrijden van de remmingen waaraan zij vaak lijden hij stal hun blikken nam ze mee naar onbekende plaatsen liet ze warmte en dan weer strenge kou ervaren zij zaten op het puntje van hun stoel om als eerste zijn emoties te voelen in een hemels evenaren zij ademden mystiek toen…

ik ken de magie haar krachten hebben ons ongeweten veel sturing gegeven toeval is de naam die wetenschappers gebruiken voor zaken die zij voor zich uitschuiven ook in de mystiek liggen gebieden braak vaak in mistige lagen die andere waarheden dragen zij worden maatschappelijk uit zicht gehouden omdat je op hun resultaten geen…

het is de pijn die ik altijd voel ook bij anderen een gemis als ingehouden lijden om wat er niet meer is het verlangen om steeds op weg te gaan naar liefde en geluk een levenslang zoeken naar het ontbrekende stuk mystiek verwijs vond jou in het kieren van de hemel jij opende handen vol herkenning in onze bestemming terug…

je zweeft licht verheven in het zijn van zen de spanning van je huid neemt af in loslaten en geven ogen helderen in blik kijken verrast mond rondt in een lach je spiegelt kracht hebt toch het breekbare van mystiek gezag je straalt schoonheid in een heldere zielewave zoveel dat niemand je vergeet ik mag delen in jouw magisch…

ik keek zag ogen vol ondergaande zon streelde je hand merkte hoe ik door vervoering werd overmand het diffuse licht van de avondschemering gaf in een magische vorm entree aan wie daar naar binnen ging zag je mond hoorde in mystieke tonen de uitnodiging om mee te gaan naar andere regionen die delen van leven meer hadden te geven…

ons rest nog maar weinig mystiek door rationele repliek ook de magie wordt in het logisch circuit stevig te kijk gezet wij zijn verworden tot automaten die zogenaamd iets zinnigs uitbraken geloof hoop en liefde zijn niet te vatten omdat zij nooit in structuren passen godzijdank zijn er nog dromen waarin sprookjes sagen en legenden…

ik weet van hun bestaan heb de invloed ondergaan geen luchtige herinneringen die eonen lang rondzingen begin de talen te begrijpen zij rijpen door intenser mee te kijken naar de fundamenten van hun leven mythen sagen en legenden tillen in een mystiek akkoord de dagelijkse dingen uit boven het gesproken woord eindelijk kan ik de levens…

stil wit en steriel huisde zij professioneel in haar outfit als deel van sfeer en aankleding alleen het heldere blauw van ogen in wit gaf haar gezicht een indringend intens raken zonder woorden in klare oogopslag waarbij haar lach de inhoud wereldkundig maakte met blijdschap in een warm mystiek delen…

ik heb je zien groeien bloeien en kleuren in warmte met ontluikende glinsterende ogen blikken die niet beoogden maar sprankelden de wereld in keken met open handen ontwapenend armen die willen warmen in een omhelzen met de mystieke engelenontvangst wie zijn deze wezens uit een wereld naast hemel en aarde zijn zij of zijn…

Uit liefde ontsproten geheim, tastbaar als een vlammend innerlijk vuur, dat licht weerkaatst in de ziel van het hart. Grootmoedig stroomt het licht van leven, over het pad van helderheid. Doorzichtige stralen voeren je naar de Goddelijke eenwording, door Liefde geraakt en zichzelf omhoog geheven.…