Alle inzendingen over eenzaamheid

Had ik maar mijn hart gevolgd de liefde omarmt, de blik in zijn ogen ontvangen en mij zelf niet belogen. Zuivere lucht wilde ik hebben geen verstikkende woorden. Niet moeten, maar mogen. Had schrik, om in een sleur te geraken, om geen nieuwe dingen meer toe te laten. Ik snakte naar warmte maar ik verwachte een koude douche. Ik verwachte…

Ik koos niet voor jou! Ik kon niet door wat mankementen. Ik overlegde dat: Je snapte mij in die momenten. Maar acceptatie is geen overgave Dat blijkt pas door de tijd Meegaan in een moment kent ook zijn eigen strijd…

Wanneer men vraagt Hoe is het nou? Dan zeg ik dat het gaat Omdat ik niet graag toevertrouw Mijn angst en twijfel delen zou Wil zeggen waar het op staat Dat leven mij zo lijden doet Ik niet weet waar ik zoeken moet Mij waardeloos en kloten voel Vereenzaamd leef en zonder doel Zo opgejaagd en uitgekotst Ontzettend klein en zonder trots En…

Zij zijn rijk : Ik heb geen cent te makken, en ben ook niet jaloers. Maar af en toe kan ik wel snakken naar een zonnig oord. Ze doen maar dit of anders dat. Ik zit stil dubbeltjes te tellen. ...en wat ik verder kan vertellen is dat onze wereld niet meer valt te delen. Het is zo'n ander levenspad.…

Eenzaamheid jij kruipt Mij achterna Jij die mij besluipt Eenzaamheid: ga Eenzaamheid: ga heen Laat mij alleen.…

Je kunt niet vechten tegen een herinnering. Vooral als die herinnering mooi is. Hij voedt voortdurend het gemis. Je schakelt je gedachten uit, toch blijven ze steeds komen. Door een geluid of geur gevoed tot in je diepste dromen. Je kunt niet vechten tegen een herinnering, hij laat zich niet vervangen In elke stille mijmering... ligt…

Confronterend de dag Waarop ik ontdek Thuis te lijken op elke plek En niemand iets zag Als overtreffend Of buitengewoon Alles wat ik beding Altijd de stoel maar nooit de troon Nooit boven het maaiveld Altijd in de middenmoot Nimmer de held Nimmer iets groots Er is er één In iedere plaats of tijd Nooit iets gewonnen Nooit iets kwijt…

Geritsel van de avondkrant ik zeg iets maar ik zeg het in de ruimte Het tikken van de klok weerkaatst van wand tot wand en pas veel later zeg je: 'Zei je iets?' Er is niets.…

Als ik verlies wat ik opbouw En afbreek wat ik aanwin Voel ik mij slechts een toeschouwer Van al dat wat ik bemin Geen handen die mij betrekken Slecht mijn ogen die worden geraakt Mijn invloed niet zichtbaar Ik ben eenzaam en naakt…

Hoe voelt het om een bont laken te zijn gewikkeld in een onbegeerd lichaam ? Hoe voelt het om de hemeling te zijn onbedekt en voor een roofdier geworpen? Hoe voelt het om jou, de verstotene, te zijn ?…

Zoveel vrienden om je heen, Maar toch voel je je alleen. Allemaal houden ze zoveel van je, Maar je ziet dat zelf nog niet. Weet je, Jij bent waardevol. Jij bent geliefd. Jij bent kostbaar. En jij bent zo geweldig lief. Geef toch niet op! Laat jezelf niet gaan! Geef jezelf niet over aan demonen van de dood! Maar voel de liefde…

Zelf is = ik genoeg is = voldoende zaam = is tesamen en heid = is de man, met een T Maar zelfgenoegzaamheid is eenzaamheid, zo groot als de wereldbol!…

Ik leef tussen zon en maan ook tussen dag en nacht, ik word gewekt door Klaas de haan ga naar bed kalm en zacht. Maar tussen zon en maan kan er van alles gebeuren, nachtmerries blijf ik stijf van staan grauw of in bonte kleuren. Niets is rozengeur en maneschijn niet alles is warm en knus soms is het leven groots, soms klein ik vind alles…

Tijd is jouw stem, die een deken legt van woorden, zinnen en betekenis Wij ontmoeten, gaan uit elkaar twee trams in de nacht passeren Waar ben jij dat ik slechts kan reiken mijn hand tast naar een herinnering Jij met een dunne sluier om je heen geeft licht als een vale, verre maan…

Wat doe je als je vastzit Zo ontzettend vast Wanneer flexibiliteit en het leven heden Niet zo goed meer bij je past Wanneer je zo verzand bent Dat je het zelf In al je starheid Niet meer ziet Jezelf, zoals je nu bent Niet meer terug kent In een sleur leeft Iedere dag hetzelfde lied Wat doe je als je bent geworden Wat je nooit had willen…

Ik wil mijn woorden weer gaan kiezen wil weer stil wat schrijven gaan, wil mijn contacten niet verliezen weer te midden van u staan. Ik laat mijn woorden uit me vloeien rangschik stil en kijk verbaasd, hoe kunnen zinnen zo gaan groeien diep van binnen zonder haast.…

Soms voel ik zó veel leegte, dat het bijna als vol voelt... En in de volheid van mijn leegte voel ik me licht heb ik liefde voor iedereen en voel ik me verbonden en is ieder ook écht één.…

Het is een hallucinerende woestijn in mij, een leegte die voortkabbelt als een helderblauw beekje onder volgroene, beschermende bomen, terwijl ik op straat verrassend genoeg gegroet wordt door minzame onbekenden zoals onbekenden zonder oordeel kunnen zijn en blij met de lente, zoals ik ooit jaren en jaren geleden als een eenzame jongen door de…

Tranen van geluk of tranen van verdriet, Waarom weet ik het nou niet. Wat moet ik met mijn gevoel. Je weet wel wat ik bedoel. Het gevoel van de tranen die over je wangen stromen, En je zelf niet meer weet wat je is overkomen. En dan begin je weer te dromen, Dromen van een leven, Een leven met vrienden, Vrienden die om je geven en met…

Je ogen, je lach, die koude winterdag zo anders opeens alsof je even boven jezelf uitsteeg tussen al dat maagdelijk wit toen harmonie de eenzaamheid verdreef en we even rusten in de naakte armen van het leven…

Is er zoiets als de ochtenddauw die jouw schone beeltenis vervaagt in droeve mist? Of de plek waar jij jouw parelende ogen sloot? Of koude tongen die rauwe woorden slingeren in een dans macabre op een geheime broedplaats? Ergens diep binnenin sterft een oude wereld waar wijzers van de tijd de wetten van geleende jaren slaan Laat…

Op het prikbord van m'n leven hangt m'n man, m'n hond, m'n kind zij zijn mijn intrinsiek beleven wat ik van ganse harte bemin op het prikbord van m'n leven hangt de intensie van het delen zowel m'n man, m'n hond, m'n kind mijn geloof, mijn leven, mijn helen op het prikbord van m'n leven mag je kijken, mag je zien lijkt het zo als gelukkig…

Stil zit ik aan het water Kijk de lege diepte in Tijd staat stil Wolken glijden langzaam voorbij Eenden kwetteren Vogels vliegen En de tijd glijdt langzaam door Ik denk aan vroeger en aan later En aan jou en mij En hoe we bij elkaar kwamen Ik bij jou en jij bij mij En hoe we samen liefde vonden En verder gingen zij aan zij En hoe de…

Nooit ben je uit mijn gedachten sinds de dag, dat je mij beschermde in het onstuimige water was je heel dicht bij mij in mijn ijlkoorts sprong ik overboord een wisse verdrinkingsdood tegemoet lange tijd hield je mij boven water gaf de haaien geen enkele kans nu jaren na mijn redding gaf ik je een naam om je te gedenken "EENZAAMHEID" wat…

na vandaag in zoet verdriet naar verlangen op zoek en de dag verschiet in geuren gevoel kleuren alsof ik jou herken in armen die me troosten me liefhebben herinneren aan wie ik ben in zoet verdriet op zoek naar ach lief naar wat niet…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

Magnolia Vanochtend rook ik haar, op haar mooist, zo sensueel. Hoe ik geheel, haar takken speels gespreid, de pot benijd die haar omarmen mag. De hele nacht, de hele dag.…

Niemand die jou hoort schreeuwen midden in de nacht, je bent alleen op straat en er is niemand die jouw pijn verzacht. Niemand die ziet dat jij kapot gaat van de pijn, niemand die voor jou een luisterend oor wil zijn. Je kunt bij niemand terecht, terwijl jij weer een nacht voor je leven vecht.…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen. Diep in me hart hoop ik dat je hetzelfde voelt voor mij maar dat blijft…

Langs verre horizonten glijden hongerige ogen als zwemmende vissen Ze zoeken taal en tekens in zwijgzame natuurwetten zoals het cirkelen van vogels rond kalende bomen die hun takken in ijl luchtruim wortelen zonder houvast De naam die in de verweerde bast gekerfd staat is slechts nog een adem die over mijn lippen struikelt Het…