Breken
Het vorige gedicht is kwijtgeraakt
in een macaber niemandsland
waar oktober zich laat horen
en duisternis in zwermen neerstrijkt
binnen beweegt hij door de kamer
alsof hij kan weglopen van een gedachte
maar de beelden klampen zich vast
en beuken zingend in zijn rug
angstig hoort hij zijn leven breken
beent nog dieper naar voren
en denkt iets als: ik ben verloren
de echo van haar voetstappen
zal zich vannacht laten horen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid