Alle inzendingen over haiku

vervallen balzaal - in klankgat van een gitaar, diermuzikanten - op een poster het orkest, volledig open gebloeid…

De straat is vrolijk, hoor, er zingt lente in mij – buitenstebinnen.…

Ik stond te praten en lette niet op de bal – tot hij mij raakte.…

De oceaan ruist eindeloos ver om mij heen -- hier in het beekje.…

varens oud als groen en sint-janskruid langs het pad - los haar paardenstaart…

Ik kijk naar de maan voor troost, maar ze schuift verder – zo troosten manen.…

Mijn eerste lente kwam tot leven door een lied zij zong het, voor mij.…

als ik aan jou denk denk ik aan alle deuren en het schuifgordijn met de deur in huis zo is het ooit begonnen op een mooie plek je had net de deur achter je dicht gegooid en ik kende je niet we zaten boven je wilde overzicht en dat wist ik nog wel de zon scheen ons toe met uitzicht over water de deur op een kier we…

Ik wacht op mijn lief, gelukkig weet niemand dat -- hij de liefste is.…

Champions League wedstrijd - een onzichtbare speler, moet zich gaan douchen…

Versierde waarheid mooier dan realiteit nog net geen leugen…

Lossere banden: mijn contacten groeien uit –– tot verbindingen.…

Rivier vergeten, meandert tussen borsten, haar melk wordt honing. Mijn godin werd uit de golven gedolven, in aarde geworteld. Onder zand en as geslapen, wel duizend jaar, hij stond op, was klaar. Waait stof langs de kust van zielen langs de sterren, licht kust de verten. Maan in ruige zee, voorbestemd voor mens en dier rode…

op mijn pistolet - rist verbrande maanzaadjes, door wrijving dampkring…

In ochtendgrijsheid sluieren slierten mist langs dag nog onzichtbaar…

de krabbenvissers overleven nipt een storm - ze kussen elkaar…

Zon door wolk omlijst zet de flat in vuur en vlam brandgeschilderd glas…

voor hun Valentijn, gapt hij een fles champagne - plofkraak in het hooi...…

een kwarteeuw later - een frappant familiefeest - schildpadreünie…

de lucht ruikt naar lucht het water ruikt naar water - een mens is weer mens...…

langzaam trek ik het kleed vol letters van mij af en toon mijn naaktheid de letters vallen snel op de grond en vormen kwetsbare zinnen ik draai mijn hoofd om en zie over mijn blote schouder je ogen…

zoals ooit de tijd van voor en na 't leven zó zal het weer zijn…

Winterkou brengt ijs Schaatsen uit het vet gehaald Holland op z'n mooist…

Niezend in zijn schnaps, scheurt hij de wintermaanden uit zijn agenda...…

een schoonheid van rust kust de kracht van zonneschijn zijn te koesteren…

Een wasdraad vertelt... Eéns per week droog ik beha's én zie ik de buur...…

aan de waslijn blaast de wind een bolling in de positiejurk…

Gloednieuwe Harley - stamp hem voor het eerst in gang – geluid van vrijheid...…

zoals het ritme van de tijd onzichtbaar zingt en zichtbaar doortikt zoals de liefde voor de mens een eeuwigheid duurt en opeens stopt zoals de woorden over de verbroken lijn dan pijnlijk klinken zoals de schouder ontbreekt als een vast rotsblok voor de losse traan zoals de afstand een liefde kan verbinden doet het verdriet…

snelheid dwingt ons tot het amechtig aanklampen in verloop van tijd…