Alle inzendingen over filosofie

Er zijn maar twee dingen waar je zorgen over kunt maken of je bent gezond of je bent ziek als je gezond bent dan hoef je nergens zorgen om te maken maar als je ziek bent zijn er maar twee dingen waar je zorgen over kunt maken of je wordt beter of je gaat dood als je beter bent dan hoef je nergens zorgen om te maken als je dood…

Waarom zou ik in het buitenland dwalen? Verspil ik mijn moeite bij het mij verplaatsen met de wind. Vind ik het nodig wat ik thuis vind elders te halen. Wens ik het groen te zoeken dat ik thuis niet vind. Ben ik de ziel die moet dwalen? Durf ik de dingen te zeggen in andere talen? Die dingen waarover ik thuis zo zelden spreek, omdat ik…

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Beging ik die eerste zonde, was ik dat alleen? Maak ik fouten, o jawel maar veroordelen, doe me dat niet te snel want niemand is foutloos geen mens is zonder zonde want stel, dat niemand fouten maakte dan kwam een mens nooit verder dan: De eerste ronde…

Creatieve dingen Ontstaan tijdens mijmeringen. Als je je gedachten laat gaan Ontstaan er vaak spontaan Onverwachte oplossingen. Je verstand op nul Is dus geen flauwekul.…

er is iets dat me al tijden vreselijk irriteert eerst vaag en onbewust heb het nooit gesust dacht ermee te kunnen leven maar het heeft nu stem gekregen sist indringend venijn spreekt tegen wat goed zou moeten zijn het lijkt luider te worden door rebellerende tonen is tegendraads en opstandig in attaqueren van het gewone…

Ik voelde me bedacht en stond in slaap naar mij te kijken. Weliswaar was ik tevreden maar ik voelde me alleen Het doet me goed om niets te moeten al genoot ik liever wel De tijd zal weten of het werkt De druk is uit. Mijn moet is op het blijven oude vissen.…

Het ruist. Licht.. De dag rust onder een deken van zinderende warmte. Vaag klinkt het geluid van opgewonden kinderstemmen, spelend met het leven kent de oorsprong geen gezicht. Het broeit, elke keer.. In de dicht getrokken hemel schiet de spanning heen en weer. Luid klinken alle slagen, voor de zielen die zich in de lading wagen, is…

Het moeilijkste om te leren is doorgaans afleren!…

Hoe diep ligt het zielenmeer verscholen met zijn gevoelens als opstandige golven, aangedreven door huilende wind: roedel wolven en waarop boten draaiend ronddolen. Hoe troebel het levenswater, zonder einder, zonder lichtbaken. gevoelens waaraan men niet kan raken noch bewaken: enkel rusteloos geklater. Net nu verliezen gladiolen hun frisheid…

Als ik iets heb wat een ander kan gebruiken ervaar ik de betrekkelijkheid van het hebben laat staan van het houden en mis het niet!…

ik heb voor even de boeken weggelegd die verhalen over de zonnige kant van leven werd gegrepen door wat zinnen over andere dingen uit ons dagelijks gaan ben een zoektocht begonnen naar de essenties van ons aards bestaan afdalend naar holen en spelonken waar herinneringen nog aan duister zijn geklonken in verbijstering moest…

Ik ben niet altijd aardig ook niet altijd slecht ik ben een beetje ' tussenin' jazeker, dat ben ik echt. Als je verdient mijn vriend te zijn zul je altijd een oor vinden alsook een plekje in m'n hart. En al ben 'k niet altijd aardig evenmin niet altijd slecht ik zeg je de waarheid niet krom, maar puur en recht. En kun je daar niet…

hoe kon het zo vreselijk misgaan met het altruïstische zijn wij gingen voor hebben nog meer bezitten behouden in angst en pijn dat binnenhalen bleek een groteske vergissing het meerdere was valse schijn allen hadden samen moeten zijn in delen niet ik steeds beter dan jij respect en om elkaar geven zonder macht en geld gewoon…

Wat is juist een waarheid, en waar heb je zelf invloed op Vanuit verschillende hoeken of elke ronding van een cirkel jouw juiste midden vinden, is een deugd en vreugd…

Als de jaren verstrijken en het besef gaat groeien dat je vaak op valse meningen had vertrouwd omdat het moest zal je later tot je schrik bekennen hoe twijfelachtig alles kan zijn wat jij daarop hebt gebouwd vertrouw dus niet alles maar toets In de geest van René Descartes…

Traag sijpelt de zon door de laatste flarden van het eens zo grijze wolkendek, wit omrand rafelt alles naar het blauw. Ik zie de stralen goudgeel blinkend zuchten, zoveel luchten, het is een sluier die hier wijkt.. Niets, echt niets, is wat het lijkt. - De aarde ruikt, verliest zich terug in haar bestaan. Ademt groots naar heel ons grondvlak…

ik kon het lijfelijk onbehagen bijna niet verdragen voelde energieën stromen die nooit van binnenuit konden komen zij leken botten spieren en pezen andere posities te geven legden feilloos de mankementen bloot in mijn verwaarloosde conditie ik raakte verdwaald in geestelijke sferen die anders leven propageerden ervaarde…

Die alles bezit maar blijft zoeken in wensen en gebeden dat zelfs ontvangt maar steeds intens verlangt naar meer blijkt toch nog altijd weer ontevreden jaagt naar wind met zijn gezwoeg misschien ontbreekt het hem aan veel zal alleen wat heel de wereld heeft hem minder rusteloos doen klagen als hij mij ooit om raad komt vragen zal…

Om echt te leven moet er soms even een deel van ons sterven laten gaan van wat misschien zou kunnen zijn hoe je anders had kunnen handelen of beter niet had kunnen zeggen om dat te verwerven zal je moeten accepteren dat de ervaringen uit verleden en heden de mening van anderen hoe zij kiezen totaal anders zijn…

Identiteiten op dreef. Gebrek eraan doet lijden. Leugens leven soms een leven lang. Halve waarheden doen vaak voortijdig scheiden. Eerlijkheid is een schoon streven. Maar wie durft zo zijn hart nog te geven. Als de basis voor een symbiose ook het sluitstuk kan zijn van de negatieve neurose. Dat gebroken niet langer in eerlijkheid gelooft…

We kunnen onze authenticiteit zo goed maskeren tot het moment wanneer we ontdekken dat we nooit meer in staat zijn ooit onszelf te profileren…

de stappen zijn gezet het geloof is al als kerkelijk vangnet uitgelegd met mazen voor het doel een hemel en de hel in een ontwakend religieus gevoel niet nu maar op termijn daarom doet leven pijn in opoffering van het unieke zijn omzichtig wordt de mens geknecht met lichaam als de bron van kwaad getemperd door de geest als het…

Eerlijkheid, heeft me altijd aangesproken. Meningen uiten, zeggen waar het echt op staat. Mensen in beide ogen kijken, was me veel te recht door zee. Nu ik maar één oog over heb, heb ik daar geen moeite mee.…

Dat klare licht Die ene keer – Een groots inzicht! Maar ’t doofde even snel En scheen nooit meer…

wat is druk het is geen ruk naar links het is geen ruk naar rechts ook niet naar het midden ook niet naar boven of onderen het is een ruk naar het ongrijpbare! druk!…

Niets in de wereld is absoluut ook ik niet als je deze armoede eenmaal hebt ontdekt begint de toegang tot dat éne dat blijft als alles weg valt soms in een vertrouwde nabijheid soms als een pijnlijke afwezigheid soms de stem die mijn geweten wekt soms een geheim tegenover die mijn woorden doen verkruimelen mijn…

Wie alleen z'n eigen 'gevolg' volgt die zoekt, vindt geen oorzaak meer!…

wie zijn wij eigenlijk wel hoe doen wij mee in het spel waarvan schijnbaar niemand de echte inzet weet wij kunnen sommige processen aardig naar onze handen zetten marionetten bewegen door ze eten te geven in het actie reactie patroon de genetische blauwdruk is door ons niet te lezen ondanks de moeite die wij daaraan hebben gegeven…

De wapens zwijgen waar de doden spreken tegen rivaliteit. Niets kan met vuurkracht iets nieuws openbreken bij destructief beleid. Als de doden niet meer zwijgend berusten Beëindigt de strijd.…

wat in zwart geschreven staat de woordstatus heeft gehaald om op papier te komen is niet het gewone leven maar een eenvoudig surrogaat een betonskelet de slaapkamer zonder bed of hoe een bos met gekapte bomen nog ooit van lente en zomer kan dromen jij bent mijn lezer en de zinnen stylist creëert met witregels kleuren in dit gedicht…