Alle inzendingen over vriendschap

Kind Meisje Vrouw Dat zag ik in jou Je bent wie je bent Zoals iedereen je kent Een wonder Dat maakt jou zo bijzonder…

Ik heb je leren kennen als een mooie, gesloten roos, Maar toen je eenmaal voor mij koos, Bloeide je helemaal op, En opende de roos langzaam haar knop. Uit de roos ontwikkelde zich een prachtig lijf, Met twee schitterende ogen en een sensuele mond, Met een achterwerk strak en rond, Het is mede daarom dat ik dit schrijf. Ik heb je mogen leren…

ik open je brief. -de letters m'n maal- op m'n lippen de hemel, zacht, die ik broos vertaal naar binnen. geen enkele grief. -elk woord zonder kabaal- lees in klank, de pracht, een nieuw verhaal bewonderend, beminnen.…

ik proef de zachtheid van jouw woorden ik voel de warmte van jouw lach ik wil nog even stil genieten ... zonder woorden als het mag ik spiegel me in je stralende ogen ik loop over van puur geluk ik wil nog heel lang stil genieten ... echte vriendschap gaat nooit stuk…

Ik voel een behoedzame afwezigheid, een ontwijkende blik, gesloten ogen, verloren woorden, verlaten gevoelens, een verkleinen in je wezen, een gebroken ontbreken van vertrouwen en geloof in de honger van je stem Maar laat me niet te pletter lopen tegen blinde muren, laat me niet staren naar schreiende uren ik geef je…

een wens van mij voor jou wat zou ik je kunnen geven... een hand vol geluk een lachend gezicht een hart vol liefde een goed gevoel elke dag weer voor de rest van je leven maar bovenal wil ik je voor altijd een plekje in mijn hart geven...…

In mijn hand een heel klein roosje groeiend uit een tedere wens. Reikend naar de toppen van de bomen, verlang ik naar jou, als mens Ik bewonder een bos van regenbogen, dromend van een ademend woud, waar stilte zingt in elk gerucht en dauwdruppels fluisteren in de morgenlucht. Eén ontwakende, verborgen dag, in mijn hand een heel klein roosje…

Soms kunnen je dagen zo in en in zwart zijn; verlang je intens naar de dagen van licht. Kan de wereld rondom je zo koud en zo hard zijn; lijken de deuren naar beter zo pertinent dicht. Ineens blijken er vrienden niet meer de mensen te zijn die je kent uit de tijd van weleer. Ze delen niet langen jou hoop en je wensen; leggen hoogstaande waarden…

een vriendschap omgeven door liefde zonder vragen is in het kluwen van dit leven een parel in het hart steun in sombere tijden troosten bij verlies samen in lachen verglijden na tranen van verdriet vriendschap zal pas groeien de dag ze wordt gegeven gevoelens meer dan liefde omhullen dit hart met leven want vriendschap zonder vragen…

Een jaarlang al mijn glimjuich-heks een wonderfee met toverkolder ze heeft een maffe melige kronkel vol tinkel- en ook tankelvonkel in d`r goed gemutste bovenzolder De dagen die ik minder relaxed grommend in mijn wolfsrol kruip giet ze stiekem vol met giechelstof ze brouwt drankjes tegen duf en dof glanst mijn slechtste dag tot in een stuip…

Wanneer jouw tranen niet meer te stuiten zijn, zal ik ze zachtjes sluiten. Wanneer jouw angst niet meer te dragen is, zal ik ze schuivend verlichten. Wanneer jouw pijn niet meer te genezen valt, zal ik betekenend naast je lopen. Wanneer jouw stem zal zwijgen, zal ik je woorden luisterend wiegen. Met mijn warme handen en mijn tedere…

We schenken de stilte aan de zee, zachtjes legt ze een deken om ons heen. Wiegend op het ritme van ruisende golven, genieten we van een stil bewonderen. In onze ogen weerspiegelt er een volle witte maan . Schommelend trekken we ons van de buitenwereld niets aan. De duinen glijden langzaam in de vloed van onze harten. Een branding vol…

Ik heb een vriend die voor me klaar staat zowel bij dag als in de nacht Terwijl voor hem ook niets teveel is als hij geduldig op mij wacht Hij neemt mij beschermend in zijn armen bij hem ben ik veilig uur na uur Hij schenkt mij zijn zachte warmte als het koud is kil en guur Ook kan ik stilletjes bij hem wenen met van smart verscheurde…

Jaren worden gebonden door het delen van stiltes in woorden door het doorkruisen van gedachten. In gesprekken worden banden geschapen door eenzelfde ontdekken van een verwonderd begrijpen en betrachten. Onze vriendschap wordt een houden van, een beleven, een ontmoeten van een mens, een verrijking van mijn leven.…

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

Je wist me steeds te raken soms met een korte zin met zwijgen of met praten soms met het moment daar tussen in. Je liet me altijd in m`n waarde en voelde feilloos aan dat ik niet zou kunnen blijven maar mijn eigen weg moest gaan. Je was altijd mijn veil`ge haven een helder baken aan de kust en op de meest woelige momenten vond ik bij…

Ik heb voor jou gekozen tegen alle windrichtingen in, muren heb ik rondom me gebouwd, om rust te vinden binnin. Jij bereikt me in mijn stilte, ontmoet me binnen mijn grenzen, getraliede stormen wenen verhalen, die jij luisterend kan vertalen. Zonder enig voorbehoud vullen mijmerende muren koude ruimtes, met een warme, zachte eenvoud.…

Zomaar, omdat jij mij neemt, zoals ik ben, nimmer verwachtingen schept, omdat je, als enige die ik ken, nooit over het verleden rept. Mij de ruimte geeft, adem te halen, mij niet vasthoudt, als ik wil gaan, die mij leidt over bergen en dalen, mij de zin in doet zien, van het bestaan. Vaak zijn woorden overbodig, begrijp je mij meteen,…

Halve nachten praten, te ver om elkaar aan te raken, te dichtbij om elkaar los te laten. Ik probeer je te bereiken met woorden, gevoelens over te brengen zonder akkoorden. De avond verandert wenend in de nacht. De nacht kruipt moeizaam naar vroege uurtjes van de dag. Ik stik in elk woord, in elk gebaar, verloren in het diepste van elkaar…

in diepduistere dagen momenten vol vragen omhelst vriendschap in dit leven haar warmte om jou heen genegenheid en hoop verbondenheid in troost vrienden drogen tranen lopen de weg samen een weg vol pijn en verdriet verdwijnen zal hij niet laat hun liefde je leiden naar het einde der tijden waar de maan omgeven door sterren haar licht…

Onder een schild van een bloeiende vriendschap, Verschuilt een vreemde kriebel naar meer Onwetend over wat ermee te doen, Overvalt het me keer op keer Een donkere waas over feiten en gevoellens, Maken het geheel zeer gecompliceerd Wetend dat jij met regelmaat, Ook door anderen wordt begeerd Een gedachte die iets in me losmaakt,…

een stem aftastend schuchter verlegen werd ... jouw stem kleurrijk verhalend vertederend en ... mijn stem vragend verklarend zwijgend werden ... onze stemmen veelzeggend eerlijk blijvend…

Jouw angst balt in mijn vuist Jouw pijn huilt in mijn aderen Jouw leed ademt in mijn huid Alles kan ik verdragen Alles wil ik je besparen Maar de afstand is niet in te halen Klanken in de verte Tranen in mijn ogen Zijn een schaduw van verdriet Maar hoor mijn lied Geurend naar een beminnen Ik zing woorden Woorden die door Het hart…

Een vriend is een kostbaar geschenk. Dit gedicht draag ik dan ook op aan jou. Ik schrijf het nu voor dat ik me bedenk, want gozer ik hou van jou. Echte vriendschap vind je niet gauw. Ik weet niet wat ik zonder jou zou. Mijn steun en toeverlaat. Een broer, die ik nooit zal hebben, en kameraad. In deze harde wereld sta jij altijd paraat…

In de verste echo's van mijn verleden kom ik steeds mezelf tegen. Een naam, zonder meer, letters geschreven, het houden van vergeten. Spiegels glinsteren van verdriet, herinneringen lijken steeds te breken, scherven worden moeizaam gelijmd en weerspiegelen een vermorzelende pijn. Versterkt in een wirwar van jaren, kreunen ze onder bestaande…

Het verdriet is niet vergeten Het doet nog altijd pijn Maar alleen door vrienden Kan dat ooit verdwenen zijn Vrienden maken me sterker Sterker dan voorheen Hoe kon ik ooit zo dom zijn Dit kan ik nooit alleen..…

De seconden in jouw ogen big bangen honderden dromen en broze korreltjes geluk van elkaar een omarming is een tocht in overvloedige warmte achter de tred van je hart de zoete woorden in je weet op mijn gezicht het geschapen geluk met een glimlach te onderstrepen laat de ons dan niet tot een stipje herinnering vervagen ik zie je graag…

je aarzelt te lachen als zovelen het niet laten je glimlacht met ogen zoals niemand twee monologen je aarzelt te kijken of te zien en misschien misschien is die zwaar ogende afweging je ragfijne pracht?…

ik zocht in alle teksten van alle nummers die ik ken en in de onbekenden naar de bekende weg liedjes over liefde die ik niet gebruiken mocht liedjes over vriendschap die nergens over gingen nergens vond ik wat ik zocht geen pen heeft ooit beschreven wat geen tong ooit heeft gezegd dus blijf ik eeuwig zoeken naar woorden die beschrijven…

Golven overspoelen het warme zand woest en wild het stille strand Duinen uit de wind halmen waaien als zachtgeel lint De zee neemt de zee geeft elke schelp heeft haar eigen verhaal Mijn gedachten als hoge golven woest en wild gebroken door emotie ...…