Alle inzendingen over vrijheid

Om bij mezelf te komen is een weg van een eureka lang. Zo'n knip in de vingers waardoor alles op zijn plaats valt. Zo dichtbij als het water van de rivier dat zich wringen moet in bochten allerlei om oog in oog te staan met de zee en bij zeezicht er zijn en eigenlijk ook weer niet, eerst zoetjes aan nog zout worden. Weten dat alles op pootjes…

Stilte daalt neer in mij mijn hartslag rust Gedachten vluchten in een droom Ik laat het leven even achter de zin en onzin de leegte de liefde vergeet de zielepijn vlucht in een droom en morgen zal ik wakker zijn!…

Op een tijdstip dat alles maar mag, Na de zondagse Mis, als geboorte uit de kiem In aanzettende sfeer en het hart onder de riem, Onderzoeken Zijn zielen alsof wetenschap het aantrekt. Ik mijmer, Christus is als een afgebakende vangst, Die de achtervolgers blootlegt en laat hen laven - Maar merkt Hij dat alles maar mag, bangst Onderkent hij…

het nest was vol met leven en zo druk door herrie ben je naar de rand gevlucht in die stilte gaf je je niet bloot, je hechtte moeilijk, miste warmte uit de moederschoot je woont nu in je dromen met de wereld in je hand het leven is je overkomen ervaring scherpt je verstand je vliegt al zonder vleugels je wortels ben je kwijt…

Met goudkleurige kop en diep zwarte vlerken ben ik het symbool van kracht zonder buigen In 't hoge rotsgebergte ben ik altijd thuis geweest waar het verre uitzicht mijn scherpe oog trotseert Op weidse vleugels van satijn laat ik me drijven doorklief met trage slag wind en hemelrijken Waar het blauw van azuur en ijle wolken zweven…

Te paard, te paard riep de strijder en sprong op haar ros De overwinning kwam er, in 2002 in het Abbekerkse bos. Een verbeten strijd met een overwinning op het volk deugniet. Dit jaar op het plein klonk voor de heldin het Abbekerkse volkslied. Er was geschiedenis geschreven door een meisje zo mooi en frivool. Haar leger bestond uit 3 man en…

Een uitstralende kracht in de wijkende lucht eens alle rassen zal brengen tot een markante edelsteen; edelmoedig sprookje, een paddestoel en veranderende zucht, de hypothesehelft van een vloek verdwijnt daarin hoog heen.…

Het lot dat in hand van de doden slaande verschillen opheft tussen hamer en aambeeld; prognoses die de ziel peilen door te dure broden, nadien het echte leven voedend aangegeven gedeeld.…

Men legt alles uit in idolaat opschrikkende woorden een tweestrijd los van het concilie binnen het Vaticaan; hulde liberalisatie hangt in het milieu tegen over moorden, vereffenen langs congregatie door een motiverend begaan.…

terwijl een bries de morgen wekt het gouden blauw de zee bedekt een albatros in engelenvlucht stralend wit door wolkenlucht voeten speels warm zand beroeren langs de vloedlijn je wil ontvoeren wadend door sprankelend licht gevuld met zonnegloed koesterend de warmte die de huid zo tintelen doet geniet ik nog maar even van dromen…

Als ik uit mijn hoofd ga en afdaal daal en daal tot in mijn hart daar is het zacht zachter dan zacht een warm huis van vlees een baarmoeder van rozerood als ik luister voorbij het ruisen van mijn bloed voorbij het bonzen van mijn hart hoor ik stilte, meer dan stil dan onhoorbaar geluid ruimte die me omsluit duisternis verlicht…

Energiën, Vloeiend vanuit mijn ik, Beelden van schoonheid Ze drukken op mijn huid, Ze willen eruit... Banen van gekleurd licht Vertroebelen mijn geest. Wervelend in alle richtingen, Zoekend naar een vorm. Zo intens, zo enorm. Een beeld ontvouwt zich Voor mijn ogen. Een ontlading van de geest. Even zweef ik buiten deze tijd. Een moment…

Als jij jezelf bent, ben je niet ziek Je ben jezelf en dus uniek Ben jij jezelf dat is goed Je bepaalt zelf wat je doet Je doet de kleren aan Die jij en niet een ander je vindt staan Dus waarom zou je jezelf niet zijn Als je dit zo leest is dat toch fijn Maar als iemand dan zichzelf is Is met hem opeens iets mis Hij is anders dan wij…

De wind voert mij mee naar de rustigste plek. Ik zet mijn fiets tegen een boom en beklim een heuvel. Ik hoor het ruisen van de zee totdat een recreant mij wekt uit een zoete droom. Het is niet meer als voorheen. Ik probeer mijn rust te vinden. en toch, het tijdstip nadert van ongekende drukte. Ik ben met de rust niet langer alleen en hoor…

eet geroosterd brood kauw met m'n mond dicht het is alsof ik niet echt proef wat ik doorslik…

Vurig, ja zelfs passioneel, jouw flanken die mijn gedachten vasthouden, een ogenblik lang en mijn dromen meenemen uit dit gevang naar jouw oorden tussen druivenranken. Groen, oneindig, zover het oog kan zien hier tussen jouw heuvels en dalen, waarin ik mezelf verlies telkenmale en hoop op een teken van jou misschien... Intussen valt de regen…

geef me vleugels om te zweven even maar, om weg te zijn om de vrijheid te beleven even te ontvluchten; werkelijkheid en pijn ik wil even leeg zijn en ervaren wat de rust van vrede is, daar dromen beleven die er nooit waren laat het me proeven, even maar ik wil de zonnestralen raken, de regen voelen op mijn huid tot de regenboog zich als een…

Wohin die Vögel fliegen will ich sein in Afrika im Winter im Frühling zu Hause wo ich meinem Geburtstag feiere mit den Meinen. Die Sehnsucht nach weißen Neuschnee, die Düfte im Gebirge Sie bleiben Geburtstaggeschenke wie ich in Freiheit verpackt.…

Gitzwarte ogen, ze kijken me aan Onbewogen, zien ze mij een kant op gaan Ze houden me in de gaten maar ik voel ze niet Ze kunnen mij niet alleen laten... Het zijn God's ogen die je niet voelt en ziet…

Een bloem bloeiend in het hoge gras de wereld schitterde alsof het een sprookje was Op mijn rug, luisterend naar de wind mijn ogen knipperend, door de zon verblind De zon als een stralende bol in de lucht geschrokken volgt een diepe zucht Mijn gedachten weer bij de werkelijkheid gekomen kijkend om me heen, ik heb liggen dromen Op mijn…

Groots gevoel blijvend voorrecht Heerlijk onbezonnen levend oprecht Dromen overdag zwevend levensecht…

1. gehersenspoelde gekte honger naar haat machteloze mensen kleingemaakt voor krachtvertoon totaal onverwacht toont terreur een wrede wolk van ontzetting aan de wereld ik wilde een amerikaanse comedy kijken maar ik hoorde hoe de president in de lucht was op de vlucht was totdat de vlucht over was in beeld en bericht was Amerika…

Achtervolgd door verdriet, keuzes en gedachtes Maak ik afwegingen om een nieuwe toekomst te beginnen Achtervolgd door verdriet, keuzes en twijfels Voel ik dat mijn broze tere gevoelige hart, wild uit mijn lijf bonst Achtervolgd door verdriet, twijfels en liefdesverdriet Kijk ik niet meer terug, maar richt ik mijn blik op de oneindigheid…

krampen schuren alsmaar door mijn nek voelt zwaar, een boor drilt onverstoord diepe gaten in verloren machteloosheid ik verzuip in verbeten strijd raak mijn gedachten niet kwijt schud mijn hoofd in moedeloze onverdraagzaamheid sla wild om me heen, verhard als steen, dolend in donkerzwart de tijd glijd vooruit en verdwijnt in gepijnigde…

Heb je wel eens daar gezien waar niemand ooit nog heeft gekeken Aan de andere kant misschien ben je voor een keer bezweken Heb je daar een bloem gekust of haar blaadjes horen spreken Op een paarse wolk gerust met haar adem als een deken Heb je sterren horen zingen de overleden mens omarmd Op een regenboog staan springen de kleuren aan…

Het ingetogen plaatje steekt af tegen het schrille contrast van de weidsheid Hoog boven de wolken vliegt een vogel nog net gespot tegen de rand gezien De bergen, de rivieren en watervallen ontbreken maar het grote beeld van alles tegelijk maakt het geheel en het gevoel van vrijheid compleet Het natuurlijke blauw is overal aanwezig maakt…

Hoe kan ik jouw schoonheid laten evenaren aan de wond'ren van deze hel? Dieper ligt jouw ziel, verborgen onder het ontastbare, stof. Woester dan de zee, meer kracht bezitten jouw woorden die hun teleurgang vinden in het geruis van het nu Hard is het zachte onthuld in zijn zijn en willen zijn.…

Een wilde wingerd omarmt lieflijk de grote den voor mijn huis Haar takken wiegen zacht heen en weer op het ritme van een warme bries Kon ik zijn als die boom mijn gevoelens laten stromen op het getij van het bestaan en me laten omarmen door 's levens ranken…

In het eeuwig groene seizoen ga ik wonen in een boomhut hangen tussen hemel en aarde bij bolle bries deinen als in een kraaienest nest om nooit weer uit te vliegen roerloos meeruisen met de diepgroene branding wachttoren uitkijkend over de vrijheid observatorium voor ongekende constellaties verrukkelijk liggen stilzittend…

angstige ogen blikken om je rent en valt het hart staat even stil vraagt je af waarom twee tellen zijn genoeg krabbelt op, weerstaat kruist blikken vurig terug het hart dat gaat een helder licht verschijnt je kijkt, verrijkt stapel hoop klimt op het spiegelbeeld verdwijnt…